Η απάντηση του Κυριάκου Μητσοτάκη στην αναφορά του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν σε «τουρκική μειονότητα» στη Θράκη, κατά τις κοινές δηλώσεις τους μετά τη συνάντησή τους στο Μέγαρο Μαξίμου, ανέδειξε εκτός των άλλων για ακόμη μια φορά την ανάγκη διατήρησης του κλίματος ειρήνης και αρμονικής συνύπαρξης της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη με τη χριστιανική πλειονότητα. Μία... συνύπαρξη που δεν ήταν πάντα εύκολη και δεδομένη. Ειδικότερα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος παρενέβη μόλις ολοκλήρωσε τις δηλώσεις του ο Τούρκος πρόεδρος, έκανε λόγο για τη Θράκη που αποτελεί ένα παράδειγμα ειρηνικής συνύπαρξης χριστιανών και μουσουλμάνων. «Αγωνιζόμαστε για να διασφαλίζουμε στην πράξη ίσες ευκαιρίες για τους μουσουλμάνους συμπολίτες μας», είπε ο πρωθυπουργός, προσθέτοντας ότι «ο προσδιορισμός της μειονότητας της Θράκης ως μουσουλμανικής καθορίζεται από τη Συνθήκη της Λωζάννης».
Η διαπίστωση του πρωθυπουργού είναι ακριβής και πέρα για πέρα καλοδεχούμενη από την πλειονότητα των μελών των δύο κοινοτήτων, παρότι θα μπορούσε να χαρακτηριστεί εν μέρει και ως υποκριτική, αφού ο ίδιος επέλεξε να διαταράξει τις σχέσεις των δυο κοινοτήτων με τις διχαστικές και τοξικές δηλώσεις του περί παρέμβασης του Τουρκικού Προξενείου της Κομοτηνής στις εκλογές του Μαΐου-Ιουνίου του 2023.
Οι σχέσεις της μουσουλμανικής μειονότητας με την ελληνική πολιτεία, όμως, και η εξάλειψη των διακρίσεων εναντίον της είναι μια παλιά ιστορία και δεν αναλώνεται μόνο στην πολιτική επιπολαιότητα του Κυριάκου Μητσοτάκη ανάμεσα στις δυο εκλογικές αναμετρήσεις, όταν πράγματι κινδύνεψε να «τιναχτούν» στον αέρα οι προσπάθειες δεκαετιών στα ζητήματα ενσωμάτωσης της μειονότητας στην τοπική κοινωνία με πλήρη πολιτικά δικαιώματα, αφού η ανάγκη μεταρρυθμίσεων που θα εξάλειφαν τις διακρίσεις και τους αποκλεισμούς στον μειονοτικό χώρο δεν ήταν πάντα κοινός τόπος όλων των κυβερνήσεων. Η επιστροφή αυτή του Κυριάκου Μητσοτάκη στην πολιτική παρακαταθήκη της οικογένειάς του, η οποία υπήρξε πράγματι πρωτοπόρα σε πολιτικές υπέρ της μειονότητας και εξάλειψης των αδικιών εις βάρος της, δεν μπορεί να ερμηνευθεί αποκομμένη από τις ευρύτερες εξελίξεις στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Ετσι κι αλλιώς, πάντοτε τα μειονοτικά ζητήματα αποτελούσαν ζωτικό κομμάτι της ελληνοτουρκικής αντιπαράθεσης και επηρεάζονταν σαφώς από το εκάστοτε κλίμα που επικρατούσε στις σχέσεις των δυο χωρών.
Αριστερά, ο Ταγίπ Ερντογάν σε επίσκεψή του στην Κομοτηνή τον Μάιο του 2004 | Δεξιά, από παλαιότερη περιοδεία του Αλέξη Τσίπρα στη Θράκη. Ο πρώην πρωθυπουργός είχε κάνει ένα βήμα προς τη θετική κατεύθυνση, καταργώντας την υποχρεωτικότητα προσφυγής στη σαρία
Για να διαβασετε ολόκληρο το κείμενο του Αντωνη Τελοιπουλου, πατήστε ΕΔΩ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου