Νόμος και τάξη στην Ελλάδα Μητσοτάκη...

Από την πρώτη στιγμή που ήρθε στην εξουσία, το 2019, η κυβέρνηση Μητσοτάκη πούλησε κατά κόρον το δόγμα «νόμος και τάξη» και «μηδενική ανοχή στην ανομία». Εν ονόματι του δόγματος αυτού έγιναν απίστευτες αστυνομικές βιαιότητες, πότε σε βάρος πολιτικών συγκεντρώσεων, πότε εναντίον απεργών, πότε εναντίον φοιτητών που απλώς ασκούσαν το συνταγματικό δικαίωμα της διαμαρτυρίας και πότε εναντίον εκατοντάδων συγκεντρωμένων που απλώς παρακολουθούσαν μια συναυλία. Ο... θάνατος του Βασίλη Μάγγου στον Βόλο συνδέεται ευθέως με την κακομεταχείρισή του από την αστυνομία, ενώ σε τρεις περιπτώσεις Ρομά μετεφηβικής ηλικίας εκτελέστηκαν από αστυνομικά πυρά για μικροπαραβάσεις. Όλο αυτό, με την ευγενική φροντίδα της λίστας Πέτσα, πουλιόταν ως σιδερένια επιβολή της τάξης κατ’ αντιδιαστολή με την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, που είχε κάνει τη χώρα «ξέφραγο αμπέλι». Αλλά να που σήμερα το αφήγημα «νόμος και τάξη» έχει κονιορτοποιηθεί πλήρως εκθέτοντας την κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Ξέφραγο αμπέλι

Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για τους οποίους συμβαίνει αυτό. Ο πιο προφανής είναι ότι η πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη προώθησε αποκλειστικά την καταστολή, δηλαδή τις επιθέσεις εναντίον ομάδων με σαφές πολιτικό, ιδεολογικό ή κοινωνικό πρόσημο. Αδιαφόρησε για όλες τις άλλες υποθέσεις που αφορούσαν τη δημόσια τάξη και την ασφάλεια των πολιτών, όπως για παράδειγμα την οπαδική βία, η οποία έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις, με εμφανή τη δραστηριότητα συμμοριών και εγκληματικών οργανώσεων. Το καλοκαίρι η κοινή γνώμη της χώρας έμεινε άναυδη όταν, παρά τις απαγορεύσεις, ένας στρατός Κροατών φασιστών χούλιγκαν διέσχισε ανενόχλητος τη χώρα, ήρθε σε επαφή με εγχώριες φίλιες δυνάμεις και οργάνωσε κανονική επίθεση εναντίον των πολιτών που έπιναν καφέ περί το γήπεδο της ΑΕΚ δολοφονώντας έναν νεαρό φίλαθλο. Η αστυνομία ήταν εντελώς ανύπαρκτη, δεν είχε δείξει κανένα ενδιαφέρον για την κάθοδο των Κροατών ούτε είχε θεωρήσει πως είχε κάτι να προλάβει. Χώρια που απέτυχε να εξιχνιάσει την υπόθεση και να βρει τον αυτουργό.

Κι αυτό βεβαίως ήταν το προοίμιο, καθώς η πρόσφατη συμπλοκή μεταξύ χούλιγκαν και ΜΑΤ στου Ρέντη κόστισε τελικά τη ζωή σε έναν νεαρό αστυνομικό. Ο άνθρωπος πάλεψε για τη ζωή του πολλές μέρες, τόσες όσες χρειάζονταν για να ξεφουσκώσουν οι διακηρύξεις για σύλληψη των ηθικών αυτουργών, για ενεργοποίηση του νόμου περί εγκληματικών οργανώσεων, για ξεδόντιασμα των πυρήνων της βίας. Τίποτα από όλα αυτά δεν πρόκειται να γίνει γιατί η κυβέρνηση δεν θα τολμήσει να θίξει το τρίγωνο επιχειρηματίες-οπαδοί-ομάδες κρούσης, που αποτελεί το μοντέλο οργάνωσης των ποδοσφαιρικών ομάδων και διαθέτει ΜΜΕ, οικονομική δύναμη, ψήφους και, αν χρειαστεί, ρόπαλα. Οπότε, φυσικά τα δόγματα περί νόμου και τάξης πάνε περίπατο σε έναν χώρο που η βία έχει γίνει πλέον κανόνας και τα θύματα πληθαίνουν.

Πέφτουν οι σφαίρες σαν το χαλάζι

Την ίδια στιγμή η κοινωνία συνειδητοποιεί ότι έχει αρχίσει να συνηθίζει τις εκτελέσεις καταμεσής του δρόμου, καθώς οι επιδόσεις της αστυνομίας και της κυβέρνησης στην καταπολέμηση του οργανωμένου εγκλήματος είναι απλώς μηδενικές. Τα ξεκαθαρίσματα λογαριασμών και τα συμβόλαια θανάτου δίνουν και παίρνουν, με την αστυνομία να παριστάνει τον απλό θεατή. Η δολοφονία ενός δημοσιογράφου, του Γιώργου Καραϊβάζ, τον Απρίλιο του 2021 έχει κάνει τη χώρα μας διάσημη στο εξωτερικό, ειδικά στις διεθνείς δημοσιογραφικές οργανώσεις, που διαμαρτύρονται ότι οι ελληνικές Αρχές δεν κούνησαν ούτε το δαχτυλάκι τους για να βρεθεί κάποιο στοιχείο σχετικά με το έγκλημα.

Θα μπορούσε να είναι απλώς τυχαίο, αλλά δεν είναι. Για όσους δεν το πήραν είδηση -γιατί η λίστα Πέτσα αποφεύγει να αναφέρεται σ’ αυτά τα θέματα-, η υπόθεση Greek Mafia έχει φέρει στο φως στοιχεία για ισχυρότατους δεσμούς ανάμεσα στο οργανωμένο έγκλημα, στην αστυνομία και στην ΕΥΠ. Πρόσφατα, η δίκη που αφορούσε τα πλημμελήματα τα σχετικά με τη συγκεκριμένη υπόθεση κατέληξε σε αδιέξοδο: οι πάντες απαλλάχθηκαν εξαιτίας μιας «αβλεψίας» της ΕΥΠ που στέρησε τη διαδικασία από αποδεικτικά στοιχεία. Αλήθεια τώρα; Και όλοι παρέμειναν στις θέσεις τους, καμία έρευνα δεν διατάχθηκε και κανείς δεν θεωρήθηκε υπεύθυνος γι’ αυτό. Σε ποιον να κάνει εντύπωση μετά το γεγονός ότι το οργανωμένο έγκλημα λύνει τις διαφορές του στη μέση του δρόμου χωρίς να ενοχλείται από κανέναν; Αυτό είναι ο νόμος και η τάξη που υποσχέθηκε η κυβέρνηση Μητσοτάκη;

Αστυνομικοί στα κόλπα

Πριν από μερικές μέρες στον Πειραιά εξαρθρώθηκε μια συμμορία που πουλούσε κοκαΐνη σε χονδρική. Ανάμεσά τους ήταν και δύο αξιωματικοί του Λιμενικού. Όπως γράφτηκε μάλιστα, ο ένας ήταν ο διοικητής ασφαλείας του λιμεναρχείου Πειραιώς και προϊστάμενος της περιφερειακής ομάδας δίωξης ναρκωτικών. Ο άλλος ήταν σημαιοφόρος και πιάστηκε με 6 κιλά ναρκωτικά στο σπίτι του. Εννοείται ότι η κοκαΐνη ήταν από ποσότητες που είχαν κατασχεθεί.

Μεμονωμένο περιστατικό; Μόνο από τις εκλογές και μετά έχουν προκύψει οι περιπτώσεις αστυνομικού στα Χανιά που συνελήφθη για διαφορά, άλλου αστυνομικού εμπλεκόμενου σε κύκλωμα εμπορίας ναρκωτικών, άλλου που κατηγορείται για εμπορία ανθρώπων και βιασμό κατ’ εξακολούθηση, άλλου για πλαστογραφία, άλλου για απάτες σε βάρος δανειοληπτών. Δεν υπάρχουν φυσικά στατιστικά στοιχεία για την παραβατικότητα των αστυνομικών. Αλλά οι εξαιρετικά συχνές «μεμονωμένες περιπτώσεις» δείχνουν ότι το σώμα που είναι επιφορτισμένο με τη διασφάλιση της τάξης και του νόμου έχει σοβαρά προβλήματα.

Ο απίθανος υπουργός Δικαιοσύνης

Ολα αυτά τινάζουν στον αέρα το αφήγημα της κυβέρνησης Μητσοτάκη περί «νόμου και τάξης». Αποδείχτηκε ότι όλο αυτό ήταν μόνο θόρυβος για πολιτική εκμετάλλευση προκειμένου να θιγούν οι αντίπαλοι «δικαιωματιστές», που θέλουν τη χώρα «ξέφραγο αμπέλι» και άφησαν «5.000 εγκληματίες ατιμώρητους», όπως διατείνεται στη Βουλή ο απίθανος υπουργός Δικαιοσύνης Γιώργος Φλωρίδης. Θόρυβος είναι και οι διακηρύξεις για αυστηρούς και δρακόντειους ποινικούς κώδικες που θα καταπολεμήσουν το έγκλημα και θα τιμωρήσουν αμείλικτα και παραδειγματικά τους εγκληματίες. Αλλά εκεί που απαιτείται βούληση, η βούληση αυτή δεν υπάρχει. Το έγκλημα αλωνίζει και οι Αρχές, στην καλύτερη περίπτωση, παρακολουθούν αμέτοχες. Ο νόμος και η τάξη της κυβέρνησης μπάζουν νερά από παντού. Και οι πολίτες αναρωτιούνται πόσο μακριά θα πάει αυτό.

Αγγελος Τσεκερης

Η ΑΥΓΗ