Τρίζουν...

Το ένα μετά το άλλο τα αφηγήματα πάνω στα οποία ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχτισε την ηγεμονική πρωτοκαθεδρία της Ν.Δ. τρίζουν. Τρίζουν επικίνδυνα, προκαλώντας ήδη αναταράξεις ακόμα και στον περίκλειστο κύκλο του στενότερου κυβερνητικού του περιβάλλοντος, πόσο μάλλον της Κοινοβουλευτικής του Ομάδας...

Μπορεί ο Παύλος Μαρινάκης να επικαλείται την ψήφιση του προϋπολογισμού ως απόδειξη κυβερνητικής σταθερότητας -αυτό έλειπε δα, να μην συγκέντρωναν τις ψήφους της κυβερνητικής πλειοψηφίας-, όταν όμως ο ίδιος ο Μητσοτάκης αναγκάζεται, δυο μέρες μετά, να περιοδεύσει στο Πέραμα και εκεί να ομολογήσει ότι «η ακρίβεια δαγκώνει, ειδικά στο σούπερ μάρκετ», γίνεται φανερό πόσο νιώθουν πως τρίζει το πρωθυπουργικό αφήγημα ότι ο προϋπολογισμός είναι «κοινωνικά δίκαιος».

Μπορεί η επίκληση της κομματικής πειθαρχίας να γλίτωσε τη γαλάζια κοινοβουλευτική πλειοψηφία από την ανάγκη να προσφύγει στις ψήφους της αντιπολίτευσης για να περάσει την τροπολογία για τους μετανάστες, αλλά οι αντιδράσεις που προκλήθηκαν στις τάξεις της Κοινοβουλευτικής της Ομάδας και οδήγησαν στην παροχή ασυλίας στον Αντώνη Σαμαρά και -κυρίως αυτό- στις ιδέες του δείχνουν πόσο τρίζει ένα οικοδόμημα που στήθηκε πάνω σε τόνους μίσους για τους μετανάστες και στην ανερυθρίαστη αμφισβήτηση της ίδιας της εθνικής υπόστασης της αριστερής αντιπολίτευσης. Η υποστολή της ροζ σημαίας από τον Γεραπετρίτη ήρθε ως λογική προσπάθεια -στην ίδια εκείνη λογική, για να συνεννοούμαστε- εξισορρόπησης των αισθημάτων μιας γαλάζιας βάσης που υποδέχεται το δηλητήριο της Νίκης, της Ελληνικής Λύσης και των Σπαρτιατών, το οποίο τόσο πολύ της θυμίζει όσα άκουγε προεκλογικά από τα γαλάζια μπαλκόνια. Οι κριτικές Καιρίδη και Μπακογιάννη κατά του υπουργού Εξωτερικών απλώς αναδεικνύουν πόσο εύθραυστες είναι οι ενδοκυβερνητικές ισορροπίες.

Και μετά έρχονται οι μεταμεσονύκτιες τροπολογίες, που αποσκοπούν στην κατοχύρωση των έργων της ευρύτερης οικογένειας, για να αποδείξουν πόσο τρίζει το μητσοτακικό αφήγημα περί Κράτους Δικαίου και ασφάλειας δικαίου που έχει ήδη αμφισβητηθεί και διεθνώς με αφορμή τις διαβόητες επισυνδέσεις. Αν μάλιστα προσθέσει κανείς στην εικόνα τα κρούσματα σκληρής εγκληματικότητας που πλημμυρίζουν τις τηλεοπτικές οθόνες μόνο τις τελευταίες μέρες, θα αντιληφθεί πόσο τρίζει και το προεκλογικό κυβερνητικό σποτάκι του «Law and order» («νόμος και τάξη») α λα ελληνικά.

Οταν έχεις ποτίσει μια ολόκληρη κοινωνία με μέλανα ζωμό, ο κίνδυνος είναι να τον βρεις μπροστά σου.

Λάμπρος Αθ. Τσουκνίδας

Η ΑΥΓΗ