Ένας πόλεμος με εχθρό τον ίδιο μας τον εαυτό...

Είναι το φεγγάρι; Είναι ο εγκλεισμός; Είναι ο κακός μας εαυτός; Τι φταίει που: Γιος μαχαιρώνει πατέρα, αδερφός μαχαιρώνει αδερφό, δεκατετράχρονος καταρρέει τη στιγμή που λέει τα κάλαντα στην Άρτα (χειρουργείται στο κεφάλι, αλλά δεν υπάρχει παιδιατρική εντατική στην... Περιφέρεια), νεαρός αστυνομικός σκοτώνεται στη διάρκεια καταδίωξης. 

Αυτοκίνητο παραβιάζει το κόκκινο, σπάει τα κολωνάκια, ανεβαίνει στο πεζοδρόμιο, σκοτώνει μια νέα, στέλνει στο χειρουργείο έναν νέο, τρακάρει με τραμ, 78χρονος «φεύγει» σε μετωπική στην Πέλλα, δυο νέοι, ένα κορίτσι 17 χρόνων και ένα αγόρι 18, χάνουν τη ζωή τους τα ξημερώματα των Χριστουγέννων από σφοδρή σύγκρουση του αυτοκινήτου τους που «εξετράπη της πορείας του» στα Βριλήσσια, δύο άλλοι νέοι, ένας 28χρονος και μια 22χρονη, κατέληξαν στην εντατική (η κοπέλα ακρωτηριάστηκε!) μετά από τροχαίο στο Πέραμα όταν και το δικό τους αυτοκίνητο «εξετράπη της πορείας του».

Ο εκτροχιασμός της ζωής, η «εκτροπή» της, δεν κοιτάει εορταστικές περιόδους –αντίθετα σε αυτές επιταχύνει. Μια κοινωνία με τεντωμένα νεύρα, φουντωμένους θυμούς, πυρετικούς παραλογισμούς και σανιδωμένα γκάζια. Το αυτοκίνητο κόπηκε στα δύο λένε αυτόπτες μάρτυρες της τραγωδίας στα Βριλήσσια. Η παρανοϊκή οδήγηση συνεχίζεται με αυξανόμενους ρυθμούς και με πυκνά θανατηφόρα περιστατικά –κάθε μέρα, δυο ή τρία το διήμερο, πολλά την εβδομάδα 

 Ένας πόλεμος με εχθρό τον ίδιο μας τον εαυτό. Μια θυσία που κανείς δεν κατορθώνει να αποτρέψει. Οι έλεγχοι –όσοι γίνονται, αν γίνονται επαρκώς– δεν φέρνουν αποτέλεσμα. Στα σχολεία η οδηγική συμπεριφορά είναι άγνωστη. Η νοοτροπία των νέων διαμορφώνεται από τις τηλεοπτικές μεταδόσεις αγώνων ταχύτητας σε πίστες –πίστες νομίζουν πως είναι και οι δρόμοι μας. Η επιθετική οδήγηση προσπερνάει σαν αέρας καθημερινά από δίπλα μας, φυσικά ανεξέλεγκτη. 

Οι συστάσεις οδηγικής σύνεσης στα ελάχιστα τηλεοπτικά σποτ είναι τυπικές και αναποτελεσματικές. Οι τραγωδίες στις οικογένειες, στα σπίτια και στους δρόμους, ενισχύουν το αρνητικό πρόσημο στο δημογραφικό. Για το οποίο δεν φταίει μόνο η οικονομική κρίση (που φταίει πολύ) αλλά και η κρίση παιδείας και πολιτισμού. Και σίγουρα για όσα τραγικά συμβαίνουν δεν φταίει κανένα φεγγάρι. Μην το ψάχνουμε εκεί...

Διονύσης Βραϊμάκης

harddog-sport.blogspot.com