Ο Σαμαράς και ο Σαλτιμπάγκος...

Θανάσης Καρτερός

Σαμαρικά, πράξη εκατοστή. Διότι δεν είναι η πρώτη φορά που ο ακροδεξιός πολιτικός ξιφουλκεί για την πατρίδα, τη θρησκεία και την οικογένεια. Και σίγουρα δεν θα είναι η τελευταία.

Ο Σαμαράς την έχει δει τα τελευταία χρόνια δεξιά -πολύ δεξιά όμως- συνείδηση της αποπλανημένης από τις... Σειρήνες του Κέντρου μεγάλης εθνικόφρονος παρατάξεως. Και σε κάθε ευκαιρία προτάσσει την πατριωτική, ορθόδοξη, πυρηνική του συνείδηση, περιφρονώντας τον Μητσοτάκη και την πειθαρχία του.

Προφανώς δεν πυροδότησε κάποια μείζονα κρίση στη Ν.Δ. με την αντίθεσή του στην τροπολογία για τους μετανάστες, τους οποίους αντιγράφοντας τον Κασιδιάρη αποκαλεί λαθρομετανάστες. Ούτε με την αντίθεσή του στην πολιτική «κατευνασμού» της Τουρκίας από τον Μητσοτάκη. 

Ούτε και με το όχι του στον γάμο ομοφύλων. Ο Μητσοτάκης κρατάει τους βουλευτές του από την έδρα, τη γλώσσα, τις τσέπες, το Predator. Δεν παίζουν στα «κανονικά» κόμματα εξουσίας με όρους συνείδησης και ελεύθερης βούλησης.

Παρ’ όλα αυτά, ο Σαμαράς με τούτα και με κείνα μένει γαντζωμένος στο προσκήνιο. Η επιρροή του, βέβαια, στα υπερώα της Ν.Δ. δεν είναι σημαντική, σε αντίθεση με την επιρροή στο υπόγειο τμήμα των ψηφοφόρων της. Σε κάθε περίπτωση όμως δείχνει μια κάποια συνέπεια στην ακρότητά του. Μια ζωή πορεύεται κάτω από την ίδια σημαία - γαλανή, λίγο ή περισσότερο φαιά, αλλά ποτέ ροζ. Μια ζωή παιδεύει την πολιτική με τις εμπάθειές του. Και στο μέσο της τρίτης ηλικίας πήρε εργολαβία τα ιερά και τα όσια.

Ο Σαλτιμπάγκος αυτής της ιστορίας είναι ο Μητσοτάκης. Έγινε αρχηγός της Ν.Δ. με τη στήριξη του Σαμαρά. Έπλευσε με τον Σαμαρά στην εμπρηστική και ανήθικη ναυμαχία των Πρεσπών. Υιοθέτησε ως αντιπολίτευση στην κυβέρνηση Τσίπρα κάθε σαμαρική αγριότητα. Και τώρα υφίσταται τα ταπεινωτικά επίχειρα: Άλλα έλεγες και άλλα κάνεις. Και την τέλεια απαξίωση: «Όποιος κατάλαβε, κατάλαβε», του έριξε το γάντι ο Μεσσήνιος. Κι αυτός κατάλαβε ότι πρέπει να κάνει ότι δεν καταλαβαίνει.

Αυτά. Χαρίεντα, θρεπτικά του κουτσομπολιού, αλλά και χαρακτηριστικά για το ήθος του Κυβερνήτη μας. Που για τα παντός είδους όβολα, των «φίλων» και δικά του, εκποιεί όχι μόνο τα ιερά της παράταξης - αυτό λίγο μας νοιάζει. Αλλά και τα ασημικά της χώρας...

ΑΥΓΗ