Όταν οι αθλητικές εφημερίδες «ιδρώνουν τη φανέλα»...

Ο Τύπος, γενικά, φυλλορροεί –γνωστό. Ο αθλητικός Τύπος ταλαιπωρείται ακόμα περισσότερο. Συρρικνώνεται σε σελίδες και προσωπικό, χάνει φύλλα, περιμένει τις στιγμές ζωντάνιας της αθλητικής επικαιρότητας για να πάρει μικρή ανάσα –έτσι βυθισμένος που είναι κάτω από την επιφάνεια του νερού–, δέχεται το μεγαλύτερο πλήγμα από το Διαδίκτυο που... βγάζει σε πρώτο χρόνο αποτελέσματα, μεταγραφές, δηλώσεις, ειδήσεις και είναι αυτός που πλήττεται άμεσα από τα συχνά επεισόδια βίας –κατ’ αντιστοιχία τόσο άμεσα όσο και οι σύλλογοι. 

Γιατί τότε το αθλητικό ρεπορτάζ γίνεται αστυνομικό, αναβάλλονται αγώνες, κλείνουν γήπεδα και εκλείπει το αθλητικό ενδιαφέρον. Ποιος και γιατί να αγοράσει εφημερίδα;

Μαζί με όλα αυτά, ο αθλητικός Τύπος γνωρίζει επανειλημμένα τη μειωτική, περιφρονητική και άνιση συμπεριφορά τού πρακτορείου διανομής, του Άργους, αλλά παλαιότερα και του δεύτερου πρακτορείου, της Ευρώπης, που δεν λειτουργεί πλέον. Υπάρχουν περιπτώσεις κατά τις οποίες τα αθλητικά φύλλα δεν κυκλοφόρησαν υποχρεωτικά γιατί οι πολιτικές κυριακάτικες εκδόσεις είχαν διανεμηθεί μια ημέρα πριν από το κανονικό και έτσι το πρακτορείο (ή τα πρακτορεία) δεν διέθεταν τον μηχανισμό τους για να διανεμηθούν μόνο οι αθλητικές. Ήταν ασύμφορο... 

Την εορταστική περίοδο του 2017, για παράδειγμα, επί τρεις ημέρες δεν κυκλοφόρησαν αθλητικές εφημερίδες εξαιτίας των Κυριακάτικων, όπως γράφαμε εδώ στις 22 Δεκεμβρίου 2017 με τίτλο «Ο Τύπος στο έλεος των Κυριακάτικων». Τρεις ημέρες χωρίς παρουσία, όταν όλες οι άλλες έλειψαν από τα περίπτερα μόνο δύο λόγω των αργιών.

Όταν έκλειναν σελίδες από το Σάββατο το μεσημέρι

Οι αθλητικές εφημερίδες κάποτε, πριν από δεκαετίες, «έκλειναν» τα φύλλα τής Κυριακής το μεσημέρι προς το απόγευμα του Σαββάτου. Αλλά όταν τα αγωνιστικά δεδομένα διαφοροποιήθηκαν (ενδιαφέρον για το μπάσκετ, ποδοσφαιρικοί αγώνες που έπαψαν να διεξάγονται μόνο Κυριακή) τα πράγματα άλλαξαν ραγδαία. Και οι αθλητικές εφημερίδες, υποχρεωμένες από τις καταστάσεις, έγιναν οι πιο επίκαιρες, οι πιο «φρέσκες» σε γεγονότα, από ΟΛΕΣ τις άλλες. 

Γιατί πλέον περιμένουν να τελειώσουν αγώνες ακόμα και μετά τα μεσάνυχτα για να στήσουν την πρώτη σελίδα –που διαμορφώνεται ανάλογα με τη κατάληξη των εν εξελίξει συναντήσεων– και για να γεμίσουν πολλές εσωτερικές σελίδες με περιγραφή, κριτική, δηλώσεις, φωτογραφίες της τελευταίας στιγμής. Καμία πολιτική εφημερίδα δεν είναι αναγκασμένη να αρχίζει, σχεδόν καθημερινά, να στήνει γύρω στα μεσάνυχτα το πρωτοσέλιδό της, δίχως να ξέρει λίγο νωρίτερα ποιο θα είναι το πρώτο θέμα της. Και καμιά άλλη έκδοση δεν καλύπτει πολλές εσωτερικές σελίδες με ρεπορτάζ και με πολλή βραδινή επικαιρότητα 

Η μικρή ανοχή του πρακτορείου

Και ενώ οι αθλητικές εφημερίδες «ιδρώνουν τη φανέλα» για να λειτουργήσουν δημοσιογραφικά, έρχεται για μια ακόμα φορά το πρακτορείο διανομής να πάρει μια απόφαση που τις στριμώχνει περισσότερο στον τοίχο των προβλημάτων –τις συνθλίβει. Τις υποχρεώνει να κλείνουν τις σελίδες τους πολύ νωρίτερα από όσο τις έκλειναν έως τώρα, να πιέσουν τους χρόνους τους ακόμα και αν υπάρχει βραδινή αγωνιστική κίνηση –που σχεδόν κάθε μέρα υπάρχει. Το πρακτορείο μπορεί να δείξει μια «ανοχή» όταν κάποιο παιχνίδι τελειώνει πολύ αργά, γύρω στα μεσάνυχτα, αλλά αυτή η «ανοχή» έχει περιορισμένα όρια. Άρα οι εφημερίδες υφίστανται μια σειρά από «ΔΕΝ»:

-Δεν μπορούν να απλώσουν το θέμα τού βραδινού (ή των βραδινών) αγώνα σε πολλές σελίδες, όπως έκαναν όταν επρόκειτο για μεγάλου ενδιαφέροντος παιχνίδια,

-δεν μπορούν να γράψουν τις δηλώσεις από τις συνεντεύξεις Τύπου και περιορίζονται σε ό,τι αρπάξουν από την τηλεόραση αμέσως μετά τη λήξη –δηλαδή από τις σύντομες δηλώσεις των προπονητών–,

-δεν μπορούν να αξιολογήσουν οι επιτελικοί τους με ήρεμο μυαλό ποιον αγώνα θα προτάξουν ανάλογα με το αποτέλεσμα και πώς θα αναδείξουν κάποιον άλλον που θα μπορούσε να γίνει βασικό θέμα αλλά την τελευταία στιγμή αυτή η προοπτική ανατράπηκε,

-δεν μπορούν να έχουν δευτερεύουσες βραδινές ειδήσεις, όπως για παράδειγμα αποτελέσματα αγώνων ξένων πρωταθλημάτων που λήγουν και αυτοί αργά.

Και έτσι, οι διαχρονικά πιο επίκαιρες εφημερίδες, οι αθλητικές, υποχρεώνονται από την ακατανόητη απόφαση του πρακτορείου να περιορίσουν τη ζωντάνια τους, να αφυδατωθούν, να προσαρμοστούν σε ένα ασφυκτικό χρονικό πλαίσιο μέσα στο οποίο είναι αδύνατο να λειτουργήσει η δημοσιογραφία με τον συνεπή τρόπο που επί δεκαετίες αυτές οι εκδόσεις εφαρμόζουν. 

Και έτσι εκχωρούν το δικαίωμα της πλήρους ενημέρωσης στο ανταγωνιστικό Διαδίκτυο, με ό,τι αυτό σημαίνει για τη διαρκή κυκλοφοριακή τους πτώση. Η οποία δεν φαίνεται να απασχολεί το πρακτορείο διανομής. Αυτό, δηλαδή, που ρυθμίζει τις τύχες και τον βαθμό επικαιρότητας του αθλητικού Τύπου. 

Διονύσης Βραϊμάκης

harddog-sport.blogspot.com