Από το ρεσιτάλ κοινοβουλευτικού ήθους και πολιτικής σεμνότητας του πρωθυπουργού του 41% (ψηφισάντων) την Τετάρτη μετά από κοινοβουλευτική απουσία δύο μηνών, κράτησα την υπογράμμιση του ρεπορτάζ («Συντακτών» της επομένης): «…και με την αρωγή μάλιστα του προέδρου της Βουλής».
Ομολογώ ότι αυτή ήταν η έκπληξη του έτους. Ποιος, ο κ. Τασούλας, αυτή η... επιτομή αμεροληψίας και διακριτικότητας, ο πρόεδρος Βουλής όλων των παρατάξεων, ο χρυσούς κανών του κοινοβουλευτισμού, να πέσει τόσο χαμηλά και να σπεύσει (ως ορίζει ο κανονισμός της Βουλής, φαντάζομαι, σε πρωτολογίες, δευτερολογίες, λεπτά, δευτερόλεπτα και υποδιαιρέσεις δευτερολέπτων) αρωγός του κ. Μητσοτάκη ως ο έσχατος κομματικός κύων… Ούτε που το φανταζόμουν. Θα έχανα στοίχημα. Επεσα από τα σύννεφα…
Οθεν, μετά την αρωγή, συμπεραίνω ότι ο αξιότιμος πρόεδρος της Βουλής θα συμφωνεί και με την πραγματογνωμοσύνη του πρωθυπουργού, στην ίδια κοινοβουλευτική συνεδρία, πως «…η αίθουσα της Ολομέλειας [της Βουλής] δεν είναι χώρος έκθεσης ιδεών». Με την οποία πραγματογνωμοσύνη, εδώ που τα λέμε, συμφωνώ και εγώ, αλλά με τον τρόπο μου.
Οντως η αίθουσα της Ολομέλειας –για να μην πω ολόκληρη η Βουλή– δεν είναι χώρος έκθεσης ιδεών (αν και δεν κατανοώ ακριβώς τι εννοεί ο κ. Μητσοτάκης με τον όρο «έκθεση ιδεών»), είναι χώρος σκέτης έκθεσης, χωρίς ιδέες.
Και δεν είναι τώρα λόγος να εξηγούμε και να ανατρέχουμε στο κοινοβουλευτικό έργο που παρήχθη από το 2019 και εντεύθεν και ποιους νόμους ψήφισε μόνη της η κυβερνώσα πλειοψηφία, που αυτοί οι νόμοι περιείχαν και ιδέες επωφελείς στους δημοκρατικούς θεσμούς και στο σύνολο της κοινωνίας ή ήταν μόνον εκθέσεις…
Οσο για την άλλη μετριοπαθή αποστροφή του πρωθυπουργού, ότι έχει «βαρεθεί τα του κράτους δικαίου». Ασφαλώς και τα έχει βαρεθεί, αφού είναι γνωστό ότι ο ίδιος προσωποποιεί και το κράτος και το δίκαιο. Ούτε υποκλοπές έγιναν. Τις πρόφτασαν οι κλοπές συνειδήσεων…
Πέτρος Μανταίος
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου