Η κρίση όλων των αυτοκρατοριών (κυριολεκτικά ή μεταφορικά) αρχίζει μόλις ακριβώς φτάσουν στον κολοφώνα της δόξας τους και υπακούουν στον νόμο της υπερεπέκτασης: υπερεκτιμώντας την ισχύ τους, αυταπατώνται ότι είναι παντοδύναμες, άτρωτες, παντοτινές. Και έτσι, προβαίνουν σε επιδείξεις ισχύος με άγνοια κινδύνου ή με την... αίσθηση ότι τίποτε δεν τις απειλεί ουσιαστικά.
Η κυβερνητική «αυτοκρατορία» βρίσκεται πιθανότατα μπροστά σε ένα τέτοιο λάθος. Ο τρόπος προώθησης του νομοσχεδίου για τον «περιορισμό της φοροδιαφυγής» έχει όλα τα χαρακτηριστικά επίδειξης ισχύος απέναντι στον χώρο των ελεύθερων επαγγελματιών: διάλογος ούτε προηγήθηκε ούτε, έστω, ακολούθησε τις αρχικές εξαγγελίες του υπουργείου, ενώ στη μορφή που κατατέθηκε για δημόσια διαβούλευση δεν υπήρξε καμία ουσιαστική αλλαγή.
Επιτιθέμενη σε έναν χώρο που αποτελεί τα τελευταία πολλά χρόνια το πολιτικό «πετράδι του στέμματος» της μεσαίας τάξης, η κυβέρνηση αποδέχτηκε ένα σημαντικό πολιτικό κόστος, ίσως με την ψευδαίσθηση ότι επειδή δεν έχει πολιτικό αντίπαλο μπορεί να το «απορροφήσει». Ωστόσο, κάθε κυβέρνηση δεν… υπερίπταται της κοινωνίας, αλλά στηρίζεται σε ένα κοινωνικό μπλοκ εξουσίας.
Οι μικρομεσαίοι υπήρξαν στις τελευταίες εκλογές το πολυπληθέστερο κοινωνικό της στήριγμα. Τους κέρδισε όχι μόνο με τις επιστρεπτέες προκαταβολές και τα δεκάδες δισ. κάθε λογής ενισχύσεων, αλλά και με την υπόσχεση «λιγότεροι φόροι». Μάλιστα, προς επίρρωσιν της ειλικρίνειας του ισχυρισμού της έκανε μεγάλη «φασαρία» ύστερα από τη γνωστή προεκλογική δήλωση του πρώην υπουργού του ΣΥΡΙΖΑ κ. Κατρούγκαλου για επαναφορά του συντελεστή 20% στις ασφαλιστικές εισφορές των ελεύθερων επαγγελματιών.
Τώρα, ποδοπατεί ωμά το προεκλογικό της «συμβόλαιο» με τους ελεύθερους επαγγελματίες, επιβάλλοντας τεκμαρτή φορολογία επί δικαίους και αδίκους, πολύ βαρύτερη από την όποια επιβάρυνση σηματοδοτούσε η «ιδέα» Κατρούγκαλου. Και βεβαίως, εισπράττει αγανάκτηση και οργή από τους εξαπατηθέντες.
Το πλήγμα για την κυβέρνηση είναι καταρχήν κοινωνικό: ο χώρος των ελεύθερων επαγγελματιών είναι πολυπληθέστατος, αριθμώντας πάνω από ένα εκατομμύριο ατομικές επιχειρήσεις. Δεν εξαντλείται όμως μόνο σε αυτό. Είναι επίσης πλήγμα στρατηγικού χαρακτήρα, αφού προσβάλλει τον πυρήνα της αξιοπιστίας του κυβερνώντος κόμματος.
Η κυβέρνηση ανέλαβε μια «επιχείρηση» που δεν πείθει ούτε εχθρούς ούτε φίλους ότι υπηρετεί τους διακηρυγμένους της σκοπούς. Ο κίνδυνος να της γυρίσει μπούμερανγκ και να της προκαλέσει βαθύ πολιτικό τραυματισμό είναι άμεσος και πρόδηλος. Ισως δε να αποτελέσει την απαρχή της κρίσης της πολιτικής «αυτοκρατορίας» της…
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου