Θεός είπατε;...

Πού είναι ο Θεός; στις θρησκείες μήπως; Μάλλον όχι. Οι δύο κορυφαίες μονοθεϊστικές θρησκείες, Χριστιανισμός και Ισλαμισμός είναι φανατικά ...διχασμένες. Τελικά θάνατος και αίμα ταιριάζουν με τον Δημιουργό, ή μόνο με εκείνους που δημιούργησαν τις θρησκείες;

Κάθε θρησκεία έχει μια αιματηρή ιστορία να λερώνει την ιερότητά της. Το Ισλάμ διαδόθηκε με φωτιά και μαχαίρι σε όλη την Αφρική και την Ασία και στη σύγχρονη εποχή πολλοί νέοι μουσουλμάνοι έχουν υποκινηθεί να σκοτώσουν «άπιστους», συχνά με τίμημα και την ίδια τους της ζωής.

Το παρελθόν και το παρόν του Χριστιανισμού είναι εξίσου βίαιο. Καθολικοί και Προτεστάντες δολοφονούνται μεταξύ τους από τότε που ο Μάρτιν Λούθηρος αμφισβήτησε την εξουσία του Πάπα και το μακελειό συνεχίστηκε στην πρόσφατη Ιστορία σε τόπους όπως η Βόρεια Ιρλανδία. Ποιος ευθύνεται για όλα τούτα; Ο «άνθρωπος» είναι η απάντηση!

Οι πολιτικές απόψεις του Έλληνα ιστορικού Πολύβιου, ήταν η μαγιά για τους συντάκτες του Συντάγματος των ΗΠΑ. Σπουδαίος ο Πολύβιος, που είχε γράψει περίπου και το εξής: Πάντα οι άνθρωποι είναι ασταθείς, με το μυαλό φορτωμένο παράνομες επιθυμίες Και μόνο ένας τρόπος υπάρχει για να χαλιναγωγηθούν: η επίδειξη φοβερών εικόνων και η αφήγηση τρομακτικών μύθων. Γι' τούτο, πιστεύω πως, οι αρχαίοι- όχι λαθεμένα ή παράλογα- εμφύτεψαν τις πεποιθήσεις για τους θεούς, και την πίστη για την τιμωρία στον Άδη. Κάνουν λάθος και παραλογίζονται, λοιπόν, όσοι σήμερα προσπαθούν να ξεριζώσουν εκείνες τις πεποιθήσεις».

Αν δεν υπήρχε Θεός, θα έπρεπε να τον εφεύρουμε

Ο Πολύβιος έζησε 120 χρόνια πριν γεννηθεί ο Χριστός και εκείνες οι πεποιθήσεις, στις οποίες αναφέρεται (με άλλη μορφή αλλά με ακριβώς την ίδια ισχύ και σημασία) έφτασαν μέχρι τις μέρες μας. «Κι αν ακόμα δεν υπήρχε Θεός, θα έπρεπε να τον εφεύρουμε», Βολταίρος· και πόσο δίκιο είχε!

Και το Δωδεκάθεο αντικαταστάθηκε από τον Χριστιανισμό και μετά 700 χρόνια από την έλευση του Μεσσία στη Γη προέκυψε και ο Ισλαμισμός. Κι επειδή, οι άνθρωποι έφτιαξαν τις θρησκείες και τους κανόνες τους σύμφωνα με τις ανάγκες τους, δεν έλειψαν και οι έριδες και οι διχογνωμίες και τα πάθη και οι πόλεμοι για το αν ο Θεός είναι ένας, τρεις ή έχει μια φύση ο Χριστός ή εκ του Πατρός εκπορεύεται το Άγιο Πνεύμα ή και από τον Υιόν…

Κι εκτός από τ’ αφέντη το ψωμί, οι λαοί σκοτώθηκαν και για των Θεών τους το... αντίδωρο κι εξακολουθούν να σκοτώνονται.

Και το παράδοξο είναι- και μ’ αυτό θα καταπιαστούμε σήμερα- ότι άντε να αντιμάχονται με έργα και λόγια οι Ισλαμιστές τους Χριστιανούς, αλλά οι Ισλαμιστές αναμετάξυ τους κι οι Χριστιανοί το ίδιο; Ποιος Θεός το θέλει; Ο Διάβολος είπατε; Αυτός ο τελευταίος, είναι πάντα η καλύτερη δικαιολογία για να απενοχοποιούμε τον Θεό· ο Φρόιντ το γράφει και το έκλεψα… Λοιπόν ας αρχίσουμε από το Ισλάμ.

Σιίτες και Σουνίτες στα χαρακώματα

Το Ισλάμ είναι μονοθεϊστική θρησκεία. Ο απόστολος του Θεού Μωάμεθ, αυτοσυστήθηκε ως ερμηνευτής του ηθικού μονοθεϊσμού του Αβραάμ και να η «τέλεια θρησκεία μεταξύ όλων των θρησκειών», όπως πιστεύουν οι Μωαμεθανοί. Κι αυτοί όμως έχουν τις… ατέλειές του.

Τον θάνατο του προφήτη Μωάμεθ, ακολούθησε μια σκληρή διαμάχη για τη διαδοχή. Από τη μια πλευρά ήταν εκείνοι που πίστευαν ότι η ηγεσία της ισλαμικής κοινότητας έπρεπε να περιοριστεί στην οικογένεια και τη γραμμή αίματος του Μωάμεθ κι από την άλλη βρίσκονταν εκείνοι που πίστευαν ότι η ηγεσία πρέπει να είναι ανοιχτή σε όποιον επέλεγε η μουσουλμανική κοινότητα. Λες και η θρησκεία ήταν κάτι σαν τον ΣΥΡΙΖΑ…

Οι πρώτοι ήταν η μειοψηφία, και συσπειρώθηκαν γύρω από τον ξάδερφο και τον γαμπρό του Μωάμεθ, τον Αλί κι έγιναν γνωστοί ως Σιίτες, ή φατρία, του Αλί. Οι άλλοι, η πλειοψηφία, έγιναν γνωστοί ως Σουνίτες. Η διαμάχη των φατριών, αν και σιγόκαιγε, θα μπορούσε να είχε σβήσει μέσα σε μια ή δύο γενιές, ωστόσο, μια δολοφονία έριξε το καλύτερο καύσιμο για τέτοιες φωτιές: μίσος και πάθος και οδήγησε σε ασταμάτητο, ανηλεή, βίαιο και βάναυσο διχασμό που κρατάει μέχρι σήμερα.

Οι Μουσουλμάνοι εξέλεξαν τους τρεις πρώτους Χαλίφηδες, ή διαδόχους του Προφήτη, τους εκτός της οικογένειας του Μωάμεθ, παρακάμπτοντας τον Αλί κάθε φορά. Κι έπειτα από τη δολοφονία του τρίτου Χαλίφη, εξελέγη ο Αλί. Οι συγγενείς του προκατόχου του ισχυρίστηκαν ότι ο Αλί ενεπλάκη στη δολοφονία και σχεδίασαν την εκλογή ενός αντιπάλου Χαλίφη, του Μωαβία. Οι αντίπαλοι Χαλίφηδες άρπαξαν τα όπλα και βγήκαν στο πεδίο της μάχης, αλλά προτού το αίμα αρχίσει να ρέει άφθονο, ο Αλί «συνθηκολόγησε». Και κάποιοι τον εγκατέλειψαν, θεωρώντας ότι το Χαλιφάτο δεν είναι συλλογική ιδιοκτησία της μουσουλμανικής κοινότητας και ότι ο Αλί δεν είχε εξουσία να αποφασίσει ποιος θα γίνει Χαλίφης. Και τι γίνεται σε ανάλογες περιπτώσεις; Τον λόγο και το έργο έχουν οι φανατικοί! Τότε ήταν που ξεπήδησαν μέσα από τις ένοπλες αιματηρές συγκρούσεις, οι αναρχικοί των πρώτων αιώνων του Ισλάμ, οι Χαριζήτες, που έδωσαν λύση άμεσα και συντριπτικά: δολοφόνησαν το Αλί. Και από τότε αρχίζει ο όλεθρος και το μακελειό. Και εκείνοι οι Χαριζήτες, είναι το πρότυπο των ακραίων Μουσλουλμάνων που στρατολογούνται από την Αλ Κάιντα, τον ISIS τη Χαμάς και και και…

Κι έκτοτε έχουμε τις αντίπαλες ομόθρησκες φατρίες: Σιίτες, Σουνίτες, Αλεβίτες, Σούφι και τα λοιπά και τα λοιπά.

Οι Σιίτες ο ένας από τους δυο κύριους κλάδους του Ισλάμ και είναι οι οπαδοί του Αλί και ο άλλος κλάδος οι Σουνίτες, είναι οι παραδοσιακοί, οι «ορθόδοξοι» που δίνουν έμφαση στην σούνα (την παράδοση) του προφήτη Μωάμεθ. Και το αίμα πνίγει τη θρησκεία και τον Θεό τους.

Για τον Χριστό, στα όπλα...Για τον Χριστό, στα όπλα...

Πες μου τι Χριστιανός είσαι να σου πώ πόσους σκότωσες...

Όχι ότι οι Χριστιανοί πάνε πίσω… Ο Χριστιανισμός θεμελιώθηκε από τον Ιησού Χριστό, είναι μονοθεϊστική θρησκεία, γνωστά αυτά, και «υποδιαιρείται» σε Ορθόδοξους, Καθολικούς, Προτεστάντες: Λουθηρανοί – Καλβινιστές, Αγγλικανούς, Μάρτυρες του Ιεχωβά και χρόνο και χώρο να ‘χουμε να γράφουμε…

Οι δύο βασικοί αντίπαλοι- ας τους πούμε έτσι καταχρηστικά- είναι οι Ορθόδοξοι με τους Καθολικούς. Τι τους χωρίζει; Πολλά!

Το Σχίσμα των δύο Εκκλησιών (1054) προέκυψε λόγω ενός μείγματος θρησκευτικών και πολιτικών διαφωνιών, συμπεριλαμβανομένης της γεωγραφίας, της κακής επικοινωνίας, των διαφορετικών θεολογιών και της πολιτικής. Οι δύο Εκκλησίες διαφώνησαν σχετικά με το ποιος κατείχε την τελική εξουσία στις εκκλησίες. Από τη μια ο Πάπας και από την άλλη ο Πατριάρχης.

Η μεγαλύτερη διαφορά ανάμεσα στις δύο Εκκλησίες αφορά το αλάθητο και το Πρωτείο του Πάπα. Οι Ορθόδοξοι πιστεύουν ότι μόνο οι Άγιοι Απόστολοι είχαν αυτό το Πρωτείο (η αποστολική εξουσία του Επισκόπου Ρώμης, επί των υπόλοιπων εκκλησιών, Λατινικών και Ανατολικών, που αποτελούν την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία), επειδή φωτίστηκαν από το Άγιο Πνεύμα.

Στην Ορθοδοξία, το Σύμβολο της Πίστεως αναφέρει ότι το Άγιο Πνεύμα εκπορεύεται μόνο εκ του Πατρός: «Και εις το Πνεύμα το άγιον, το κύριον, το ζωοποιόν, το εκ του Πατρός εκπορευόμενον…». Οι Καθολικοί, στο «Πιστεύω» τους έχουν προσθέσει ότι το Άγιο Πνεύμα εκπορεύεται και εκ του Υιού: «Et in Spiritum Sanctum, Dominum et vivificantem: qui ex Patre Filioque procedit…»· είναι το περίφημο Filioque.

Το δόγμα της ασπίλου συλλήψεως της Θεοτόκου: Η Ορθοδοξία πιστεύει ότι η Θεοτόκος γεννήθηκε με το προπατορικό αμάρτημα και απαλλάχτηκε κατά τον Ευαγγελισμό. Η Καθολική Εκκλησιά πιστεύει ότι γεννήθηκε χωρίς την ενοχή του προπατορικού αμαρτήματος.

Κοίμηση της Θεοτόκου: Η Ορθοδοξία πιστεύει ότι η Θεοτόκος πέθανε και μετά μετέστη στον ουρανο. Η Καθολική Εκκλησία πιστεύει ότι μετέστη χωρίς να έχει πεθάνει.

Και ας μην καταπιαστούμε με τεχνικές λεπτομέρειες (λατρευτικές διαφορές) γιατί θα κουράσουμε.

«Ο Θεός θα αναγνωρίσει τους δικούς του»

Οι πόλεμοι ανάμεσα στους Χριστιανούς; Αμέτρητοι, με χιλιάδες… Τι χιλιάδες; Εκατομμύρια «σταυρωμένους» στα πεδία των μαχών, στις πυρές και όχι μόνο.

Θρησκευτικοί πόλεμοι στη Γαλλία και Καθολικοί εναντίον Προτεσταντών Ουγενότων (Hugenots) ήταν μέλη της Προτεσταντικής Μεταρρυθμισμένης Εκκλησίας της Γαλλίας κατά τον 16ο έως τον 18ο αιώνα, γνωστοί και ως Γάλλοι Καλβινιστές). Αίμα και πόνος. Λέγεται ότι κατά τη διάρκεια των σφαγών που κράτησαν κοντά 40 χρόνια ακουγόταν το σύνθημα: «Σκοτώστε τους όλους! Ο Θεός θα αναγνωρίσει τους δικούς του». Θα κόπιασε πολύ ο Θεός να ξεχωρίσει τους «δικούς του» ανάμεσα σε 4 εκατομμύρια μακελεμένα πτώματα. Θεός είναι όμως, θα τα κατάφερε…

Νεκροί χιλιάδες στο όνομα του θρησκευτικού δόγματός...Νεκροί χιλιάδες στο όνομα του θρησκευτικού δόγματός...

Τριακονταετής Πόλεμος: Καθολικοί εναντίον Διαμαρτυρομένων στον 17ο αιώνα σε εδάφη της σημερινής Γερμανίας.

Οι θρησκευτικές έριδες στη Βρετανία, πολλές, που κρατούν μέχρι τις μέρες. Κι εκεί οι νεκροί χιλιάδες στους τροχούς…

Η προσχηματική Δ’ Σταυροφορία υπό τη σκέπη του Πάπα που ενώ χάραξε πορεία προς Ιερουσαλήμ, άλλαξε δρόμο και ισοπέδωσε την Ορθόδοξη Κωνσταντινούπολη. Κι όλα αυτά γιατί; Γιατί φανατισμός και βραδύνοια είναι έννοιες ταυτόσημες και απότοκος του φανατισμού και της βραδύνοιας είναι ο πόλεμος.

Οι θρησκείες είναι ένας από τους πιο σύνθετους και αινιγματικούς θεσμούς που θέσπισαν (ας μην γελιόμαστε) οι άνθρωποι. Οι θρησκείες ευαγγελίζονται και πρεσβεύουν την αγάπη και την ειρήνη από τη μια, αλλά αποτελούν όχημα μίσους και βίας από την άλλη. Πώς γίνεται αυτό; Ίσως γιατί ο Θεός είναι οι άνθρωποι τελικά, αλλά δεν το έχουν ακόμα καταλάβει…

Νίκος Τζιανίδης

ethnos.gr