Ο κύκλος που έκλεισε...

Ο πολιτικός άξονας έχει μετατοπιστεί προς τα δεξιά, η Άκρα Δεξιά και οι αντιδραστικές αντιλήψεις κερδίζουν έδαφος, η βαρβαρότητα της καθημερινότητας μετατρέπεται σε νέα κανονικότητα» αναφέρεται στην εισαγωγή του κειμένου των αποχωρούντων με την ομάδα της Έφης. Και αυτό συμβαίνει σχεδόν σε όλη την Ευρώπη. 

Διαλύθηκε το περίφημο κινηματικό Podemos στην Ισπανία, διαλύεται η Die Linke στη Γερμανία, τα... αριστερά «μαγαζάκια» στη Γαλλία σπρώχνουν τη Λεπέν προς την εξουσία, όπως έκαναν τα αντίστοιχα ιταλικά και έφεραν τη Μελόνι, άσε για τα πρόσφατα αποτελέσματα των εκλογών στην Ολλανδία… Μαυρίλα! Και η απάντηση; «Απέναντι σε αυτήν την εξέλιξη οι δυνάμεις της προοδευτικής αντιπολίτευσης εμφανίζονται σε απόσταση από τις αγωνίες και τα προβλήματα των πολιτών» είπαν.

Υποθέτω ότι στις δυνάμεις αυτής της προοδευτικής αντιπολίτευσης συμπεριλαμβανόταν και ο μεγάλος ηττημένος των πρόσφατων εκλογών, ο ΣΥΡΙΖΑ, στον οποίο ήταν κορυφαία στελέχη. Και η εξέλιξη αυτή σημειώθηκε πριν γίνουν οι εκλογές για την ανάδειξη νέου προέδρου. Και αφού έτσι είναι, ποια ευθύνη φέρει ο Κασσελάκης για όλα αυτά, όταν από όλους σχεδόν, εξαιρουμένου του Αλέξη Τσίπρα, κανείς δεν έκανε απολογισμό και αυτοκριτική ειδικά για την περίοδο 2019-2023; Καμιά αναφορά στο κείμενο!

Τι άλλαξε μετά τη μάξιμουμ δημοκρατική και καταστατική διαδικασία, στην οποία έλαβαν μέρος σχεδόν 150.000 μέλη και φίλοι του κόμματος; Λένε ότι «ο νέος πρόεδρος του κόμματος και η ηγετική ομάδα αρνούνται να αναγνωρίσουν και να συζητήσουν τον πολιτικό πυρήνα του προβλήματος». Μισό λεπτό. Αμέσως μετά την εκλογή του νέου προέδρου προσκλήθηκαν η Έφη Αχτσιόγλου και οι βασικοί συνεργάτες της να πάρουν αρμοδιότητες στη νέα Κοινοβουλευτική Ομάδα και αρνήθηκαν! 

Και μετά ακολούθησαν συκοφαντικές και υβριστικές επιθέσεις μέσω των ελεγχόμενων από την «πανίσχυρη Δεξιά» συστημικών καναλιών. Κανέναν δεν είχε προσβάλει, ως τότε τουλάχιστον, ο νέος πρόεδρος. Και αυτές οι ύβρεις θεωρήθηκαν καταστατικό δικαίωμα (!) στο πλαίσιο του κομματικού διαλόγου (!) όχι μόνο από την ομάδα του Τσακαλώτου, αλλά και από όλους τους ακολούθους της Αχτσιόγλου! Για να μην πολυλογούμε, επιχειρήματα μπορούν να κατασκευαστούν για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα. 

Δυστυχώς, η δυναμική και η ηλικία του νέου προέδρου, καθώς και τα μικρά περιθώρια ανατροπής του με νόμιμα μέσα οδήγησαν μεγάλο μέρος του «παλαιού ΣΥΡΙΖΑ των μεγαλομετόχων» στην έξοδο και στη δημιουργία νέου πολιτικού φορέα με τις έδρες που έλαβαν με τον ΣΥΡΙΖΑ! Έχει καμιά τύχη αυτός ο φορέας να αντιμετωπίσει τη λαίλαπα Μητσοτάκη, όπως οραματίζονται οι αποχωρούντες; Μόνο ως αστείο στις σημερινές συνθήκες μπορεί να εκληφθεί η φιλοδοξία να ηγηθούν σε αριστερό ρεύμα και μάλιστα κυβερνητικής προοπτικής!

Το μεγαλύτερο μέρος των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ απολάμβανε τον ύπνο του δικαίου όσο ο Μητσοτάκης εφάρμοζε το σύνθημα του Λένιν «όλες οι εξουσίες στα Σοβιέτ», μεταφέροντας κυριολεκτικά όλες τις εξουσίες στο «παλάτι» του Μαξίμου. Εκτελεστική, νομοθετική, Δικαιοσύνη, ΜΜΕ, ανεξάρτητες Αρχές, Τοπικές Αυτοδιοικήσεις, ακόμα και την Εκκλησία, στην οποία έκανε δώρο τον διορισμό 3.000 ιερέων ως δημοσίων υπαλλήλων. 

Μέχρι και οι εξουσίες της νύχτας έβαλαν το χέρι τους. Και όλα αυτά κινούνται με τεράστιους δημόσιους πόρους! Και τι έκαναν όλοι αυτοί που σήμερα διαφωνούν και φεύγουν απελευθερωμένοι; Πόσο εργάστηκαν για να γειωθεί το αριστερό κόμμα τους με την κοινωνία; Με τα συνδικάτα, με τη νεολαία, με τους επιστημονικούς, επαγγελματικούς φορείς και τον κόσμο της διανόησης; Εύκολη είναι η ζωή στο ενυδρείο, όπου με ασφάλεια κατάγεις νίκες στα λόγια. Η πραγματική ζωή, όμως, είναι ένα άγριο πέλαγος που, αν δεν είσαι γενναίος και προετοιμασμένος, αν δεν έχεις συμμάχους, θα σε φάνε τα μαύρα τα ψάρια. Λύση; Η επιστροφή στο ενυδρείο;

Ποιον φοβάται το «σύστημα Μητσοτάκη» φάνηκε από την περίοδο της εσωκομματικής κρίσης. Και θα φανεί καλύτερα και ευκρινέστερα στη συνέχεια. Η κινητοποίησή του, μέχρι στιγμής, δεν αφορά αυτούς που φεύγουν. Μέχρι και τον ακροδεξιό μητροπολίτη Πειραιώς έβγαλαν για να πλήξει τον Κασσελάκη. Η ασέβεια στις δημοκρατικές διαδικασίες και η άρνηση να δώσουν τη μάχη στο Συνέδριο του κόμματος δεν αφήνουν περιθώρια παρερμηνειών για τους ηγέτες που έφυγαν, που λησμόνησαν να μας εξηγήσουν γιατί δεν παραδίδουν τις έδρες τους!...

Δημήτρης Χρήστου

ΑΥΓΗ