17.11.23

Πίσω από τις λέξεις...



》Πολύ ενδιαφέρουσες οι τελευταίες εσωκομματικές πρωτοβουλίες του Αλέξη Τσίπρα, την ώρα που το κόμμα που διοίκησε για περισσότερο από 15 χρόνια κλυδωνίζεται σοβαρά με τις συνεχείς αποχωρήσεις. Από τη μια πλευρά, είναι απολύτως λογικό ο μακροβιότερος ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ να έχει θορυβηθεί απ’ όσα γίνονται και να θέλει να βάλει φρένο στον κατήφορο. Από την άλλη όμως αρχίζουν τα ερωτήματα. Πώς γίνεται να συναντιέται με «εκπροσώπους» της ομάδας Αχτσιόγλου, που (φέρονται να) είναι με το ένα πόδι εκτός κόμματος, αποκαλώντας δημοσίως... ακροδεξιό τον Κασσελάκη, και να μην κάνει καμία διαρροή (έστω, βρε αδερφέ, ότι τους είπε να το «ράψουν» και να μη φύγουν), ενώ μόλις συναντηθεί με τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, να κάνει μια πρωτοφανή και υποτιμητική για τον Κασσελάκη διαρροή, ότι του έδωσε… οδηγίες να είναι ενωτικός και να τηρεί το καταστατικό.

》Βέβαια, αν τηρήσουμε επακριβώς το καταστατικό, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος και η Πέτη Πέρκα είναι υποχρεωμένοι να επιστρέψουν την έδρα με τα 5.500 ευρώ τον μήνα της βουλευτικής αποζημίωσης. Δεν ξέρω αν συμφωνεί με τη διάταξη αυτή ο τέως πρόεδρος, γιατί θυμάμαι ότι στην Κ.Ο. ΣΥΡΙΖΑ είχε μαζέψει σε κάποια φάση βουλευτές εκλεγμένους με 4-5 διαφορετικά κόμματα (η περίφημη «πλειοψηφία- κουρελού»). Αλλά πάντως προκάλεσε σειρά ερωτημάτων η παρέμβασή του, που δεν ήταν καθόλου μα καθόλου ουδέτερη. Δηλαδή, εκλέγεται ένας νέος πρόεδρος (άπειρος μεν, που κάνει και αρκετά λάθη), αρχίζουν να τον καθυβρίζουν δημοσίως με το «καλημέρα», του κάνουν το κόμμα μπάχαλο επί δύο μήνες, αποχωρούν ένας ένας για «σπάσιμο» δηλητηριάζοντας τον ΣΥΡΙΖΑ, χάρη στον οποίον πάρα πολλοί έκαναν πολιτική καριέρα, και αυτό που έχει να πει ο πρώην ηγέτης του είναι «Στέφανε, να τηρείς το καταστατικό και να μοιράζεις καρεκλίτσες σε όλους για να μη φωνάζουν».

Ο Στέφανος Τζουμάκας αγανάκτησε on air και είπε σε δημοσιογράφους του ΣΚΑΪ να αφήσουν τις «δεξιές παπαριές». Ε όχι, σύντροφε, δεν ήταν πρέπον. Ας μη βάζουμε ιδεολογικά πρόσημα σε τέτοια πράγματα

》Απ’ ό,τι καταλαβαίνω, αντίστοιχες απορίες έχουν και οι συνομιλητές του προέδρου Κασσελάκη, το επιτελείο του οποίου έβγαλε μια πολύ προσεκτική διαρροή για τη συνάντηση, σε αντίθεση με τις δημόσιες νουθεσίες του τέως προέδρου. Δεν θέλω να φανταστώ π.χ. ποια θα ήταν η απάντηση του Αντώνη Σαμαρά ή του Κυριάκου Μητσοτάκη αν ύστερα από συνάντηση με τον Κώστα Καραμανλή, ο τελευταίος άφηνε να διαρρεύσει ότι «του είπα να είναι καλό παιδί, φρόνιμος και να διαβάζει τα μαθήματά του». Ειδικά του Σαμαρά μπορώ να τη φανταστώ, αλλά ας μην τη… μεταφέρω. Υπάρχουν βέβαια και νεοπροεδρικοί που λένε ότι «ο Τσίπρας στο τέλος θα γίνει ο δέκατος βουλευτής τους για να φτιάξουν Κ.Ο.», αλλά τέτοιες απόψεις τις βρίσκω βιτριολικές και πολύ προβοκατόρικες… Να συγκρατηθούμε, σύντροφοι, όλοι για τον σοσιαλισμό παλεύουμε, όπως έλεγε και ο άλλος «σύντροφος», Γιάννος Παπαντωνίου. Εντάξει, με τα απαραίτητα benefits, όχι ξεροσφύρι.

poster

》Και επειδή οι απορίες που έχω πολλαπλασιάζονται τον τελευταίο καιρό, έχουν αναρωτηθεί άραγε όσα πρώην και νυν(;) στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ξημεροβραδιάζονται στα (φιλοκυβερνητικά) ΜΜΕ για ποιο λόγο τους φιλοξενούν τόσο εγκάρδια; Μα, γιατί -αφιλοκερδώς πάντα- γίνονται οι καλύτεροι χορηγοί του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος βλέπει να μιλούν με τα χειρότερα λόγια για το μεγαλύτερο κόμμα της ούτως ή άλλως αποδυναμωμένης αντιπολίτευσης τα ίδια τα στελέχη του. Οπότε τι να κάνει κι εκείνος, βγαίνει στον Αρη Πορτοσάλτε (ΣΚΑΪ) και μοιράζει χριστουγεννιάτικα επιδόματα ως φιλεύσπλαχνος ηγεμόνας.

》Και μιας που πιάσαμε τους πολιτικούς αρχηγούς, πραγματικά αναρωτιέμαι κάθε χρονιά με τους κατά φαντασίαν «ιδιοκτήτες» του Πολυτεχνείου, που θεωρούν ότι έχουν κάποιου είδους δικαίωμα να αποδοκιμάζουν όποιον γουστάρουν, την ώρα που κάποιος πάει να καταθέσει στεφάνι και να τιμήσει τους αιματοβαμμένους αγώνες για τη δημοκρατία. Οπως οι «σύντροφοι» που αποδοκίμασαν χθες τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, Νίκο Ανδρουλάκη, πετώντας του κάτι ροφήματα. Είμαι σίγουρος ότι θεωρούν τους εαυτούς τους πολύ αριστερούς και οπωσδήποτε πολύ δημοκράτες, οπότε -σου λέει- ας κάνουμε ελέω θεού τους πορτιέρηδες της πύλης του Πολυτεχνείου. Βέβαια, «επανάσταση» κατά του καπιταλισμού με φρέντο από τα Starbucks, δεν έκανε κανείς. Ο κόσμος αλλάζει με πολιτική δράση, επιχειρήματα, πειθώ και συναινέσεις. Οχι με χουλιγκανισμούς και ασέβεια στην επέτειο μιας εξέγερσης.

efsyn.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: