Στους χωρισμούς που γίνονται όχι με ομαλό τρόπο, οι δύο πλευρές δεν διστάζουν να χρησιμοποιήσουν όλα τα μέσα προκειμένου να κερδίσουν και τη μάχη της ηθικής και τη μάχη που θα έχει για έπαθλο την περιουσία. Θα βγάλουν στη φόρα και τα… πλυμένα για να ευνοηθούν απ’ αυτούς που θα κρίνουν και τα άπλυτα για να πλήξουν τον... αντίδικο. Προφανώς αυτό ισχύει και μάλιστα σε μεγαλύτερο βαθμό στα πολιτικά διαζύγια.
Η σύγκρουση στον ΣΥΡΙΖΑ, ανάμεσα στους νυν και τους πρώην, δεν αποκλείεται να οδηγήσει σ’ ένα ξεκαθάρισμα λογαριασμών (μπορεί να πάρει διαστάσεις ξεκατινιάσματος) με εκατέρωθεν κατηγορίες για το παρελθόν (μακρινό και κοντινό), ακόμη και για την περίοδο που ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν στην κυβέρνηση. Αφού δεν το έκαναν οργανωμένα όταν έπρεπε (εγκαίρως δηλαδή) και όπου έπρεπε (σ’ ένα συνέδριο), θα το κάνουν, όπως όλα δείχνουν, σήμερα, σε δημόσια θέα και μάλιστα με ανταλλαγή… φιλοφρονήσεων και εκτόξευση δηλητηριωδών υπαινιγμών.
Από τα πρώτα δείγματα γραφής μπορούμε να υποθέσουμε ότι η αντιπαράθεση θα είναι εφ’ όλης της ύλης. Και για επιλογές και για παραλείψεις. Δίκες προθέσεων θα έχουμε, ενδεχομένως και δολοφονίες χαρακτήρων. Κάποιοι θα ξεχάσουν τι έλεγαν και θα διεκδικήσουν δικαίωση εκ των υστέρων. Θα αποδομήσουν πλευρές του κυβερνητικού παρελθόντος, ασχέτως αν κι αυτοί συμμετείχαν στη λήψη των αποφάσεων. Τότε τις είχαν υποστηρίξει, ορισμένοι με πάθος, τώρα θα επιχειρήσουν να τις κατεδαφίσουν. Αναδρομική διαύγεια. Ιδιαζόντως ιδιοτελής. Για παράδειγμα:
- Μήπως δεν έπρεπε να διεκδικήσουμε την κυβέρνηση το 2015; Ημασταν έτοιμοι να αναλάβουμε τόσο μεγάλες ευθύνες; Μήπως έπρεπε να αφήσουμε τους άλλους να ολοκληρώσουν το καταστροφικό έργο τους και να έρθουμε στη συνέχεια ως σωτήρες και χωρίς δεσμεύσεις;
-Μήπως δεν έπρεπε να κάνουμε συνεργασία με τους Ανεξάρτητους Ελληνες; Κι αν αυτό δεν ήταν εφικτό τον Ιανουάριο του 2015, μήπως επιβαλλόταν να αναζητήσουμε άλλον κυβερνητικό εταίρο μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου; Εξαντλήσαμε τα περιθώρια με το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι;
- Ηταν σωστή επιλογή το δημοψήφισμα; Δεν εκτεθήκαμε αφού υπογράψαμε μνημόνιο κόντρα στην ετυμηγορία του ελληνικού λαού; Μήπως έπρεπε να πάμε σε εκλογές πριν από την υπογραφή του μνημονίου;
- Γιατί τσακωθήκαμε με όλους τους ιδιοκτήτες των μέσων ενημέρωσης και αναγκαστήκαμε να πορευτούμε σ’ ένα πολύ εχθρικό περιβάλλον χωρίς συμμάχους και χωρίς ισχυρά αντίβαρα; Αντί να επιχειρήσουμε με πρακτικές εισοδισμού να δημιουργήσουμε ρήγματα και να στήσουμε τακτικές συμμαχίες, προχωρήσαμε σε επιπόλαιες νομοθετικές πρωτοβουλίες που κατέπεσαν στα δικαστήρια και πήγαμε σε μετωπική σύγκρουση. Το αποτέλεσμα ήταν να μείνουμε σχεδόν μόνοι μας να παλεύουμε με τα θηρία. Κυβερνήσεις και κόμματα εξουσίας χωρίς ερείσματα στις μιντιακές ελίτ δεν θα έχουν ανέφελο βίο.
- Μήπως αυτοπυροβοληθήκαμε την περίοδο της πανδημίας, όταν κορυφαία στελέχη μας με τις δημόσιες δηλώσεις τους και τις δημόσιες αντιπαραθέσεις τους με τους ειδικούς επιστήμονες, πέρασαν το μήνυμα ότι φλερτάρουμε με τους ψεκασμένους; Τι είδους Αριστερά είναι αυτή που ανέχεται στους κόλπους της σκοταδιστές;
- Μήπως ήταν εγκληματικό λάθος μας να αφήσουμε 37 δισεκατομμύρια ευρώ απόθεμα; Μήπως δεν έπρεπε να είμαστε τόσο… γενναιόδωροι με την τρόικα, αλλά να είμαστε πιο γενναιόδωροι με τους αδύναμους και τα μεσαία στρώματα; Το αποτέλεσμα; Γεμάτο το δημόσιο ταμείο το 2019, μισοάδεια η κάλπη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές.
- Και ο Τσίπρας; Γιατί υιοθέτησε το μοντέλο της εκλογής αρχηγού από τη βάση; Γιατί προσπάθησε να κάνει τον ΣΥΡΙΖΑ πιο κεντρώο; Γιατί επέμεινε με την απλή αναλογική; Γιατί παραιτήθηκε και άνοιξε τον δρόμο στον Κασσελάκη; Γιατί δεν πήρε θέση πριν από την εκλογή προέδρου; Γιατί τον έβαλε στη λίστα Επικρατείας;
Πλήθος τα «γιατί» και τα «μήπως». Το μόνο μέγεθος που συρρικνώνεται με γρήγορους ρυθμούς είναι η επιρροή του κόμματος...
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου