Στα χρόνια της διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας έχουν γραφτεί χιλιάδες λέξεις για τις μεταβαλλόμενες και ενίοτε ανύπαρκτες σχέσεις... ανάμεσα στον Κυριάκο Μητσοτάκη και στον Γιάννη Στουρνάρα.
Από το 2019 κι έπειτα ο κεντρικός τραπεζίτης δεν έχει αποφύγει τον πειρασμό να μιλήσει με αιχμές για την ακολουθούμενη οικονομική πολιτική, αφήνοντας υπονοούμενα για την ανεξαρτησία της Τραπέζης της Ελλάδος, τις σχέσεις κυβέρνησης-τραπεζιτών, για την ακρίβεια και τα κόκκινα δάνεια, ακόμη και για τη χορήγηση οριζόντιων επιδομάτων στους πιο ευάλωτους. Κι αυτό μολονότι ο διοικητής την περίοδο 2015-2019 δεν εμφανίστηκε και ως ο πιο φιλικός θεσμικός παράγοντας απέναντι στην κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα. Ενώ η χώρα ασφυκτιούσε μέσα στις δαγκάνες της τρόικας, ο κ. Στουρνάρας όχι μόνο σφύριζε αδιάφορα για την εξεύρεση δημοσιονομικών λύσεων, αλλά κυρίως έδειχνε απαθής απέναντι σε μία επίπονη προσπάθεια εξόδου από την κρίση.
Σε ορισμένους, πάντως, δεν προκαλεί απορία το γεγονός πως ζήτησε να καταργηθούν οι φοροαπαλλαγές, επικαλούμενος… γεωπολιτικούς κινδύνους για τη χώρα. Αυτό που εκπλήσσει είναι ο χρόνος που επέλεξε να ανοίξει τη συγκεκριμένη συζήτηση σε μία περίοδο κατά την οποία η κυβέρνηση Μητσοτάκη βάλλεται από τους ελεύθερους επαγγελματίες για την πρωτοβουλία της να καθιερώσει οριζόντιο κεφαλικό φόρο. Από τις απαντήσεις που έδωσε χθες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος στην πρόταση Στουρνάρα για την επανεξέταση 1047 φοροαπαλλαγών διεφάνη μια υποβόσκουσα ενόχληση για την πρωτοβουλία του κεντρικού τραπεζίτη να αναμειχθεί στην κυβερνητική οικονομική πολιτική.
Το ερώτημα που τίθεται επομένως είναι εάν ο κ. Στουρνάρας έχει μπροστά του μία διαφορετική εικόνα για την ελληνική οικονομία, που δεν ανταποκρίνεται στις περιγραφές της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Αν γνωρίζει κάτι άλλο, ως κεντρικός τραπεζίτης οφείλει να το πει δημοσίως. Eκτός εάν βρίσκεται σε συνεννόηση με την κυβέρνηση, οπότε αλλάζει όλο το πλαίσιο…
Η ΑΥΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου