Το χτύπημα Φίλη, ο Τεμπονέρας...

...και η μακαριότητα του ΠΑΣΟΚ...

Ανασάνανε λίγο στον ΣΥΡΙΖΑ το περασμένο τριήμερο. Ο Στέφανος Κασσελάκης γύρισε από τις Ηνωμένες Πολιτείες και άρχισε τις περιοδείες.

Οι οποίες πήγαν καλά, λένε οι συνεργάτες του. Υπό την έννοια ότι έδωσε ένα στίγμα, έκανε κάποιες επαφές, που πέρασαν καλά επικοινωνιακά και... επιπλέον έφυγαν από το πεδίο του ενδιαφέροντος των καναλιών τα προσωπικά του θέματα.

Καιρός δηλαδή να αναδειχθεί η πολιτική ατζέντα του νέου αρχηγού και να πάει η συζήτηση στα μείζονα θέματα.

Το επίσης ενδιαφέρον είναι ότι κοντοζυγώνει η συνεδρίαση της κεντρικής επιτροπής του κόμματος, που θα αποφασίσει για τις διαγραφές των «4».

Για τις οποίες διαγραφές δεν φαίνεται να υπάρχει υπαναχώρηση Κασσελάκη.

Και να ήθελε δηλαδή να υποχωρήσει – λέμε τώρα – ο Κασσελάκης, δεν τον αφήνει ο… Φίλης.

Ο πρώην υπουργός και ιστορικό στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ βγήκε στην Αυγή το Σάββατο και ουσιαστικά είπε ότι από τις διασπάσεις της Αριστεράς τα τελευταία 60 χρόνια, πάντα έβγαινε κάτι καλό.

Καλό για την ανανεωτική και ριζοσπαστική Αριστερά, διευκρίνιζε.

Πέρα από το ότι βρήκε την Αυγή, το επίσημο όργανο του ΣΥΡΙΖΑ, που το πληρώνουν όλοι οι Συριζαίοι, για να εννοήσει πόσο καλή μπορεί να είναι η διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ και των Συριζαίων, το συμπέρασμα είναι ότι το χάσμα δεν γεφυρώνεται…

Το θέμα είναι απλώς ο χρόνος και ο τρόπος…

Μία Πολιτική Γραμματεία με κενά 

Αυτό που έχω να προσθέσω σήμερα στον προβληματισμό για τα συριζαϊκά είναι ότι στην κεντρική επιτροπή μπορεί να εκλεγεί και νέα Πολιτική Γραμματεία.

Δεν είναι σίγουρο, αλλά έχω μία βάσιμη υποψία ότι το σενάριο είναι υπαρκτό. Και ξέρετε οι βάσιμες υποψίες έχουν πάντα μία αξία.

Λοιπόν. Εάν διαγραφούν οι «4» – Φίλης, Σκουρλέτης, Τζουμάκας, Βίτσας -, άπαντες μέλη της ΠΓ, πρέπει να αντικατασταθούν.

Ε, λοιπόν υπάρχουν μόνο τρεις επιλαχόντες από την προηγούμενη διαδικασία εκλογής, τον Μάιο του 2022. Η Σοφία Πανδή (άνθρωπος της Λούκας Κατσέλη), ο Πέτρος Καλκανδής των 53+ και ο Μιχάλης Σαμπατακάκης, της Ομπρέλας.

Έτσι όπως τα κόβω τα πράγματα, το θέμα με την εκλογή νέου οργάνου, που να αντιπροσωπεύει τους νέους συσχετισμούς στο κόμμα και επιπλέον να είναι λειτουργικό και όχι παραλυτικά εξισορροπητικό, θα τεθεί εκ των πραγμάτων. Και για πολιτικούς και για πρακτικούς λόγους.

Ο ασαφής Τεμπονέρας 

Στο μεταξύ, να σας πω την αμαρτία μου, δεν έχω καταλάβει τι ακριβώς εννοεί, πού στοχεύει και τι ακριβώς θέλει ο Διονύσης Τεμπονέρας με τις παρεμβάσεις του τελευταία.

Και καλά, το ότι δεν έχω καταλάβει εγώ, δεν έχει και πολύ σημασία – ένας απλός «μάντης» είμαι και παρατηρητής των «σημαδιών».

Αλλά δεν το έχουν καταλάβει ούτε στον ΣΥΡΙΖΑ. Τόσο η προεδρική πλευρά, όσο και η πτέρυγα των αντιφρονούντων.

Ελπίζω τουλάχιστον να καταλαβαίνει ο ίδιος τι ακριβώς κάνει, διότι αργά ή γρήγορα θα τη βρούμε την άκρη.

Πάντως σε μία περίοδο έντονης σύγκρουσης, να κάνει κάποιος ότι δεν συμβαίνει τίποτα και να επιμένει σε μία γενικόλογη ουδετερότητα, διανθισμένη με γενικόλογες προτροπές δεν γίνεται εύκολα κατανοητός και αντιληπτός.

Η περίεργη διελκυστίνδα του ΠΑΣΟΚ

Παρακολουθώ όλες αυτές τις μέρες τις συζητήσεις που γίνονται στο ΠΑΣΟΚ. Αναφέρομαι στο πώς εξέλαβαν και ερμηνεύουν – και ανεπίσημα, όχι μόνο στο δημόσιο λόγο – οι της Χαριλάου Τρικούπη τα αποτελέσματα των αυτοδιοικητικών εκλογών. Και τι λένε ενόψει των ευρωεκλογών.

Και διαπιστώνω ότι οι πιο ψύχραιμοι και ρεαλιστές, βλέπουν ότι τίποτα δεν είναι εύκολο.

Μου έλεγε, για παράδειγμα, ένας στενός συνεργάτης του Νίκου Ανδρουλάκη τα εξής, τα οποία υπογράφω και με τα δύο χέρια.

«Φαντάσου να πετύχουμε τον κύριο στόχο μας και να βγούμε δεύτεροι στις ευρωεκλογές. Και να έχουμε ποσοστό κάπου 15%, άντε 16%. Και ο Μητσοτάκης να είναι στο 35% περίπου. Είναι για να πανηγυρίσουμε; Είναι κατάσταση αυτή που θα έχει προοπτική;».

Απαντήσεις δεν έδινε στα ερωτήματα αυτά – τα οποία βέβαια υπαινίσσονταν από μόνα τους κάποιο είδος απάντησης.

Υπό αυτή την έννοια, το πρόβλημα της κεντροαριστεράς στη χώρα είναι πολύ σοβαρότερο από το εάν καταφέρει το ΠΑΣΟΚ να υποσκελίσει απλά τον ΣΥΡΙΖΑ, ή αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταφέρει να κρατήσει τα ποσοστά του Ιουνίου.

Κι αν μέχρι τις ευρωεκλογές είναι δύσκολο να γίνουν μεγάλα (τεκτονικά) πράγματα στο χώρο αυτό, είναι βέβαιο ότι αμέσως μετά και εφόσον η εικόνα είναι κάπως σαν τη σημερινή, θα προκληθούν ραγδαίες εξελίξεις…

Αυτό κατάλαβα κι αυτό μαντεύω…

Κάλχας

topontiki.gr