Θανάσης Καρτερός
Ο Μάκης Βορβορίδης, συγγνώμη, ο Μάκης Βορίδης κακοποίησε το όνομά του και τον χαρακτήρισε ακροατή. Στη Βουλή εννοούσε... προφανώς, όχι στις βορβορώδεις συνάξεις της ΕΠΕΝ, του Εθνικού Μετώπου και του ΛΑΟΣ με ομιλητή τον ίδιο. Ο Θάνος Πλεύρης, ομογάλακτός του στους φαιούς βάλτους, στους οποίους κόαζε να θανατώνουμε μετανάστες, τον αποκάλεσε χειροκροτητή. Και ο Μητσοτάκης, ως κεντροδεξιός με αβρότητα αστικού τύπου, τον αποκάλεσε «κενό». Με το οποίο δεν μπορεί να αναμετρηθεί στα μαρμαρένια αλώνια του Τασούλα. Θέλει περιεχόμενο - έστω κηραλοιφές.
Η γραμμή γίνεται έτσι φανερή. Τον Τσίπρα τον συκοφαντούσαν ως δημόσιο κίνδυνο, εθνικό μειοδότη και άλλα παρόμοιας ποιότητας, αλλά στον Κασσελάκη επιφυλάσσουν άλλη μεταχείριση: κενός, χειροκροτητής, ακροατής. Ο Μητσοτάκης, να φανταστείτε, τόσο γεμάτος ιδέες πρωτότυπες, τακτικές με έξτρα ελαιόλαδο και στρατηγική εδώδιμη και αποικιακή, δηλώνει ότι δεν μπορεί να αντιπαρατίθεται στο κενό. Αντιπαρατίθεται βέβαια με υπόκωφη χυδαιότητα, εξαπολύοντας τη λάσπη ότι «άλλοι κάνουν κουμάντο» στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά αυτό δεν είναι αντίφαση. Απλώς Μητσοτάκης. Λέει, ξελέει, ράβει, ξηλώνει. Η 107 να ’ναι καλά.
Δεν επιλέγουν όμως τυχαία αυτού του είδους την επίθεση. Προφανώς αρχίζουν τα όργανα και για τον Κασσελάκη. Γιατί χαλάει τον ύπνο τους το γεγονός ότι ανοίγουν νέοι δρόμοι για τον ΣΥΡΙΖΑ, που μέχρι χθες βύζαινε την ήττα. Σκαλίζουν λοιπόν ερωτήματα και ανησυχίες που ένας ολόκληρος κόσμος «από δω» έχει. Μπορεί; Ξέρει; Θα μάθει; Θα εμπνεύσει εμπιστοσύνη στα στρώματα που απευθυνόμαστε; Θα τα καταφέρει; Ερωτήματα και ανησυχίες που επιτείνουν διάφορες φωνές μέσα από τον ΣΥΡΙΖΑ, που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, κάποτε υπαινικτικά, κάποτε ανοιχτά και εχθρικά, απαντούν: Δεν κάνει. Δεν είναι ένας από μας.
Είναι σίγουρο ότι αυτά θα παίζουν στο εξής τα εχθρικά γραμμόφωνα. Ένα λάθος, ένα γλωσσικό γλίστρημα για να τον εμφανίσουν αδαή. Κι αυτό σημαίνει περίσκεψη - και περίσκεψη για τον ίδιο. Σημαίνει όμως κάτι και για τις φυλές των συριζαίων. Για χρόνια ακούμε ότι στην Αριστερά το δικαίωμα της κριτικής συμβαδίζει με τη στήριξη στην επιλογή της πλειοψηφίας. Κριτικά; Μάλιστα. Με παρατηρήσεις; Μάλιστα. Αλλά στήριξη. Κι επειδή κάποιοι επικαλούνται τη σωτηρία της αριστερής τους ψυχής, ας σκεφτούν τουλάχιστον ότι έχουν κι οι άλλοι ψυχή…
Η ΑΥΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου