Δεν υπάρχει σημείο μηδέν για τον ΣΥΡΙΖΑ...

Στον ΣΥΡΙΖΑ, ψάχνουν να βρουν ένα σημείο μηδέν, μια βάση εκκίνησης ξανά. Οι περισσότεροι το ψάχνουν προς τα πίσω στη γενεαλογία της Αριστεράς. Για αυτό και προσπαθούν να βρουν το «σωστό» σημείο της αριστερής «ψυχής» που μπορεί να εμπνεύσει τη νέα περίοδο. Να είναι το... ΚΚΕ και η μεγάλη διαδρομή του, να είναι το ΚΚΕ εσωτερικού και η μεγάλη προσφορά του, η αναζωογόνηση από το κίνημα κατά της παγκοσμιοποίησης, η σταθερή εναντίωση κατά των μνημονίων;

Αν όμως υπάρχει κάτι που πρέπει να παραδεχτούν όλοι, είναι ότι αυτός ο αριστερός ΣΥΡΙΖΑ των μεγάλων παραδόσεων και του συγχρονισμού με τα νέα κινήματα ολοκλήρωσε τον κύκλο του το καλοκαίρι του 2015 και τη συμφωνία με την κυρίαρχη πολιτική της Ε.Ε.

Στην Αριστερά θα μπορούσε, αν το τεντώσεις θεωρητικά, να ανήκει και η κυβερνητική πολιτική της περιόδου 2015-2019, όταν έγινε προσπάθεια να προστατευτεί η κοινωνία από τις συνέπειες των μνημονίων. Αλλά και αυτός ο κύκλος έκλεισε με την ήττα του 2019. Και φέτος τον Ιούνιο έκλεισε και ο αντιπολιτευτικός τελευταίος κύκλος.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έκλεισε όλους τους κύκλους του και δεν υπάρχει πια κανένα μαγικό σημείο επιστροφής για να το πιάσεις από την αρχή και να αναγεννηθείς. Ακούγεται απογοητευτικό, περισσότερο όμως είναι η έκφραση ενός πένθους, ένας αναστοχασμός για όσα έγιναν και δεν μπορούν να ξαναγίνουν με τον ίδιο τρόπο. Και ο φόβος ίσως, ο εύλογος όμως και ανθρώπινος, για αυτό που έρχεται στο μέλλον, όταν τίποτα δεν υπάρχει από κάτω να στεριώνει το άλμα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σήμερα σε ένα κενό. Το πώς θα γεμίσει αυτό το κενό είναι υπόθεση των ανθρώπων του προφανώς. Αλλά από εδώ και πέρα το νέο θα πρέπει να τροφοδοτηθεί και από νέα υλικά. Ξανά...

Φιλήμων Καραμήτσος

efsyn.gr