Υπάρχουν χρυσόψαρα εδώ;...

Δύο συν μία μέρες πριν τις εκλογές, νιώσαμε σαν τα χρυσόψαρα των Πυξ Λαξ ακούγοντας τον Αγοραστό, τον περιφερειάρχη της βυθισμένης Θεσσαλίας, να απαντά στο ερώτημα «γιατί να σας ξαναψηφίσουν;» με το εκπληκτικό: «Γιατί πήγαμε τη Θεσσαλία μπροστά σε υποδομές, Υγεία, Παιδεία, για τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη. Φτάσαμε τη Θεσσαλία μπροστά, πρώτη στην Ευρώπη και στον κόσμο». Έτσι ακριβώς! Σαν εξευγενισμένος Μπέος, εδώ που τα λέμε, σαν... έτοιμος από καιρό να ζητήσει και τα ρέστα από τον Μητσοτάκη -τον βασικό υπεύθυνο, για να μην ξεχνιόμαστε- που θα του πάρει την εποπτεία των αντιπλημμυρικών... Ειδικά για τη Θεσσαλία, «θα»...

«Θα», μιας και όπως ομολόγησε εγγράφως το υπουργείο Οικονομικών -απαντώντας σε σχετική ερώτηση του Χαρίτση-, από το αναθεωρημένο Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης που έχει υποβληθεί για έγκριση στην Κομισιόν έχουν αφαιρεθεί κρίσιμα αντιπλημμυρικά έργα. Επικαλούνται, μάλιστα, τις χρονοβόρες διαδικασίες των απαλλοτριώσεων. Τόσο άριστοι τεχνοκράτες, που ομολογούν ότι σχεδίαζαν -υποτίθεται- χωρίς να λάβουν υπόψη τους ότι οι διαδικασίες και τα χρονοδιαγράμματα υλοποίησης των απαλλοτριώσεων είναι γνωστά και λαμβάνονται εξαρχής υπόψη.

Η κυβέρνηση των Τεμπών, η κυβέρνηση της καμένης Δαδιάς, η κυβέρνηση της καμένης και πλημμυρισμένης Εύβοιας, η κυβέρνηση που άφησε κομβικές στρατιωτικές μονάδες να πλημμυρίσουν και να απειληθούν από τη φωτιά (με ό,τι θα σήμαινε αυτό για τον βαθιά πληγωμένο Βόλο), η κυβέρνηση των υποδομών που καταρρέουν παντού (γιοφύρια, δρόμοι), η κυβέρνηση που διαλύει σταθερά το Δημόσιο Σύστημα Υγείας, ζητά σε δύο μέρες την ψήφο των πολιτών. Με προπομπό τον Μπέο, που πήρε υπό μάλης ο Βορίδης, και τον Αγοραστό, που τον κοουτσάρει προσωπικά ο Μητσοτάκης.

Χάρη και στις τηλεοράσεις -με πρώτη και χειρότερη την ΕΡΤ, που απέφυγε ακόμα και τα ντιμπέιτ τα οποία είχε αποδεχθεί- οι δημοσκοπήσεις δείχνουν μειωμένο ενδιαφέρον των πολιτών. Αυτή η τάση αποχής -η απόγνωση που γίνεται παραίτηση- είναι ο πρώτος αντίπαλος που οφείλουν να αντιμετωπίσουν οι δυνάμεις της Αριστεράς. Στη Θεσσαλία και παντού.

Λάμπρος Αθ. Τσουκνίδας

Η ΑΥΓΗ