«Και τώρα τι κάνουμε;»...

Τάσος Παππάς

Ασος στο ημίχρονο, διπλό τελικό. Με αυτή την ποδοσφαιρική γλώσσα μπορούμε να περιγράψουμε τους δύο γύρους των εκλογών για την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Στο πρώτο ημίχρονο η Νέα Δημοκρατία υπερείχε. Είχε κλείσει τους αντιπάλους της στα καρέ τους και τους σφυροκοπούσε ανελέητα. 

Εχασε πολλές ευκαιρίες, πέτυχε ένα... γκολ και πίστεψε ότι και το δεύτερο ημίχρονο έτσι θα κυλούσε. Στα αποδυτήρια ο προπονητής της ομάδας ζήτησε από τους παίκτες του να τα δώσουν όλα για να συντρίψουν τους αντιπάλους τους.

Φαταούλας. «Θέλω 13 στα 13 στις περιφέρειες και τους τέσσερις μεγάλους δήμους», φώναζε για να εμψυχώσει τους παίκτες του. Το δεύτερο όμως ημίχρονο επιφύλαξε εκπλήξεις στους γηπεδούχους. Πολλές και δυσάρεστες. 

Ο διαιτητής έπαιξε τίμια, οι παίκτες της άλλης ομάδας άφησαν τους ατομισμούς, έπαιξαν ομαδικό παιχνίδι, βασικοί παίκτες της Ν.Δ. (Γεωργιάδης, Αυγενάκης, Μαρινάκης) έβαλαν τρία αυτογκόλ και το σφύριγμα της λήξης βρήκε τον προπονητή στο έδαφος λιπόθυμο, οι παίκτες έφυγαν τρέχοντας για τα αποδυτήρια και οι οπαδοί στην εξέδρα δεν ήξεραν ποιον να αποδοκιμάσουν. Εχασε δικό της ματς γιατί συμπεριφέρθηκε αλαζονικά. 

Ο προπονητής όταν συνήλθε από το σοκ παραδέχτηκε ότι δεν ήταν μια καλή μέρα για την ομάδα του και άρχισε να διακινεί τη γνωστή θεωρία των δύο άκρων.

Ποιος κέρδισε τον αγώνα; Πολλοί. Το ΠΑΣΟΚ πανηγυρίζει λέγοντας ότι ο Μητσοτάκης έφαγε το πρώτο βαρύ χαστούκι από το 2019, υποστηρίζει ότι είναι δεύτερο κόμμα στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και κόλλησε την ίωση της έπαρσης που το ταλαιπωρούσε τα παλιά χρόνια όταν ήταν κύριος και αφέντης της λεγόμενης δημοκρατικής παράταξης. Και ο ΣΥΡΙΖΑ λέει ότι κέρδισε γιατί είχε τη γραμμή της συνεργασίας των προοδευτικών δυνάμεων. 

Συνεπώς δεν έχει λόγους να μην είναι ικανοποιημένος. Και το ΚΚΕ κέρδισε. Υστερα από πολλά χρόνια θα έχει δικούς του δημάρχους σε έξι πόλεις της Ελλάδας. Οπότε θεωρεί πως η πολιτική του «μόνοι μας εναντίον όλων» δικαιώθηκε. Και τώρα τι γίνεται; Στον ΣΥΡΙΖΑ εκτιμούν ότι ήρθε η ώρα για να ξεκινήσει ένας προγραμματικός διάλογος με το ΠΑΣΟΚ, διαφορετικά το σύστημα Μητσοτάκη δεν θα κουνηθεί από τη θέση του. 

Στη λογική αυτή είναι ο νέος πρόεδρος Στέφανος Κασσελάκης, οι προεδρικοί, αλλά και ένα υπολογίσιμο κομμάτι του στελεχικού δυναμικού και του κομματικού πληθυσμού. Η εσωκομματική αντιπολίτευση βγάζει σπυράκια, αλλά είναι ακόμη σε φάση αναζήτησης για το τι πρέπει να κάνει και πότε να το κάνει.

Ευήκοα ώτα βρίσκουν στο ΠΑΣΟΚ οι επιθέσεις φιλίας της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ. Ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου λέει ναι. Καμία έκπληξη. Αυτές είναι οι απόψεις του και δεν τις έχει αλλάξει. Ο Παύλος Γερουλάνος, που ήταν υποψήφιος πρόεδρος του κόμματος, συμφωνεί και επαυξάνει. Στην ίδια ρότα και ο Θόδωρος Μαργαρίτης της Ανανεωτικής Αριστεράς. Ο πρόεδρος όμως του κόμματος Νίκος Ανδρουλάκης ποια γνώμη έχει; 

Δεν βιάζεται. Δεν είναι της παρούσης, διαμηνύει. Δεν είναι αντίθετος από θέση αρχής. Θέλει όμως να δοκιμάσει την τύχη του στις ευρωεκλογές, όπου ελπίζει ότι θα τερματίσει δεύτερος αξιοποιώντας την κρίση εσωστρέφειας που ταλανίζει τον ΣΥΡΙΖΑ. Στην περίπτωση αυτή δεν θα είναι ο φτωχός συγγενής. Θα έχει το πάνω χέρι και θα ρυθμίζει αυτός την ταχύτητα της διαδικασίας και θα καθορίζει αυτός το περιεχόμενο των συζητήσεων.

Η κινητικότητα που επικρατεί στην περιοχή μεταξύ του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ δεν αφήνει αδιάφορα άλλα κόμματα και σχήματα που είναι στην ευρύτερη Αριστερά. Το ΚΚΕ προσδοκά να απορροφήσει τους δυσαρεστημένους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ που δεν έχουν συμφιλιωθεί με την ιδέα ότι το κόμμα τους θα πάψει να είναι ένα κόμμα της ριζοσπαστικής Αριστεράς. 

Τα μικρότερα κόμματα της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς παρακολουθούν τις διεργασίες και κάποια εξ αυτών δεν απορρίπτουν το ενδεχόμενο να συνομιλήσουν με το σχήμα που θα προκύψει αν ο ΣΥΡΙΖΑ διασπαστεί. Αν όμως ο ΣΥΡΙΖΑ μετακινηθεί κι άλλο προς το Κέντρο για να βρεθούν σημεία επαφής με το ΠΑΣΟΚ, αναπόφευκτα θα δημιουργηθεί ένα κενό στα αριστερά του. 

Ποιος θα το καλύψει;...

efsyn.gr