“Η μικροεπιθετικότητα, είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει σύντομες και συνηθισμένες καθημερινές λεκτικές, συμπεριφορικές ή περιβαλλοντικές προσβολές, που γίνονται είτε εσκεμμένα, είτε ακούσια, και επικοινωνούν εχθρικές, υποτιμητικές ή αρνητικές στάσεις απέναντι σε στιγματισμένες ή πολιτισμικά περιθωριοποιημένες ομάδες”.
Η απουσία... στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ από το πάνελ του ΣΚΑΙ, την ημέρα διεξαγωγής του δεύτερου γύρου των αυτοδιοικητικών εκλογών, ήταν η αφορμή για να ανοίξει μεταξύ των συμμετεχόντων, η συζήτηση γύρω από την…αδιανόητη ευθιξία του Στέφανου Κασσελάκη για το σχόλιο του Γιώργου Αυτιά «να δούμε τι μέλλει γενέσθαι μέσα στο γυμναστήριο», αναφερόμενος στη στρατιωτική του θητεία.
Πολλά ειπώθηκαν από τους συμμετέχοντες. “Ανακάλυψε ένα ομοφοβικό σχόλιο” στις δηλώσεις του Γιώργου Αυτιά, είπαν. Δεν είναι κατανοητή η “έκρηξη του” από τους παρευρισκόμενους. Παίζεται μια “ομοφοβική κασέτα”, επισήμαναν με ενόχληση. Το θέμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν προσφέρεται για “σόου”, τόνισαν με διδακτικό ύφος.
Την ίδια ώρα, σε έναν άλλο τηλεοπτικό σταθμό, η Ράνια Τζίμα δέχτηκε σχόλιο για τι άλλο, για τα ρούχα της. Είναι, άλλωστε, γυναίκα, και αν δεν αναφερόμαστε τακτικά στα ρούχα, το χτένισμα ή το μακιγιάζ της, θα γκρεμιστεί κάποιος φούρνος. Πάντα με χιούμορ, φυσικά. Πάντα ως ένα αθώο χαριτωμένο αστείο.
Ο Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ, Θοδωρής Κωτσαντής, λοιπόν, έκρινε σωστό να ρωτήσει εάν η ενδυματολογική της επιλογή συμβόλιζε κάποια προεκλογική πρόβλεψη, για να λάβει την απάντηση από την δημοσιογράφο, "Κάτι πολιτικό, αντί για το ρούχο μου, σε σχέση με τη θέση του κόμματός σας και το αποτέλεσμα που έχουμε στην Αθήνα θέλετε να πείτε;"
Εννοείται, ένα ντόμινο σχολιασμού της αντίδρασης της Ράνιας Τζίμα ξεκίνησε, από ανθρώπους πολλών πολιτικών χώρων μάλιστα, για το ότι η αντίδραση της ήταν υπερβολική. Ότι…τσίνησε χωρίς λόγο, και αμάν, ούτε ένα αστείο δεν μπορούμε να κάνουμε πια;!
Όμως, οι κοινωνικές ομάδες που έχουν δεχτεί χρόνια περιθωριοποίησης και διακρίσεων, γνωρίζουν πολύ καλά ότι ο ανοιχτά χυδαίος και προσβλητικός λόγος, δεν είναι η μόνη μορφή επίθεσης που δέχονται τα άτομα της εκάστοτε ομάδας. Η μικροεπιθετικότητα, είναι αυτό που καλούνται να αντιμετωπίσουν καθημερινά.
Ο προφανής ρατσιστικός και ομοφοβικός τόνος στις δηλώσεις του Αχιλλέα Μπέου, για παράδειγμα, απέναντι στον Στέφανο Κασσελάκη, είναι η κορυφή της πυραμίδας. Η ρητορική μίσους που εξέφρασε ο δήμαρχος του Βόλου, έχει πρώτα κανονικοποιηθεί από άλλους, που δεν καταφεύγουν πάντα σε σκληρούς χαρακτηρισμούς. Αλλά σε κρυφά γελάκια, σε υπονοούμενα, σε δήθεν αστεία. Φαινομενικά ανώδυνες κουβέντες, που ακριβώς επειδή δεν είναι οι σκληρές βρισιές που θεωρούνται χωρίς αμφιβολία προσβλητικές, αν ο αποδέκτης του “αστείου” δεν κάνει αυτό που έχουμε συνηθίσει τόσα χρόνια (να γελάσει αμήχανα και να χαμηλώνει το βλέμμα) αλλά απαντήσει, μπορεί να τα ρίξει σε “παρεξήγηση”. Ότι δεν εννοούσε αυτό που όλοι καταλάβαμε, αλλά κάτι άλλο.
Μόνο που οι μέρες που κάναμε πως δεν καταλαβαίναμε, έχουν περάσει. Καταλαβαίνουμε πια, και μάλιστα πολύ καλά.
Κρυσταλλένια Μανάβη (Πολιτική Επιστήμονας)
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου