Θρίαμβος, διλήμματα, επιλογές...

Ο αδιαμφισβήτητος θριαμβευτής της αναμέτρησης στον ΣΥΡΙΖΑ ξεκινά με τα πολλά πλεονεκτήματα που του έδωσε το επικοινωνιακό τσουνάμι το οποίο τον έφερε σε χρόνο «ντε τε» στο προσκήνιο, αλλά και με το θεμελιώδες μειονέκτημα ότι έχει μικρή, ίσως και μηδενική αδιαμεσολάβητη πρόσβαση στο... «κόμμα ΣΥΡΙΖΑ», όπως αυτό διαμορφώθηκε, διά πυρός και σιδήρου, τα τελευταία 11 χρόνια.

Υπογραμμίζουμε το «αδιαμεσολάβητη». Προφανώς, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που τον πλαισίωσαν από την αρχή ή συμμάχησαν μαζί του στον δεύτερο γύρο της αναμέτρησης μπορούν να του προσφέρουν υπηρεσίες και πρόσβαση στο εντελώς ξένο γι' αυτόν κομματικό πεδίο, αλλά για έναν νέο ηγέτη, που μάλιστα υπόσχεται να είναι αυτός που «θα νικήσει τον Μητσοτάκη», αυτό δεν αρκεί.

Όσα χαρίσματα κι αν έχει ένας νέος αρχηγός κόμματος, όσες εξορμήσεις στην κοινωνία κι αν κάνει, ταυτόχρονα πρέπει να διαθέτει μια κοινοβουλευτική ομάδα που λειτουργεί κανονικά, ασκεί αντιπολίτευση, κάνει κοινοβουλευτικό έλεγχο, παρακολουθεί τι φέρνει η κυβέρνηση στη Βουλή και τι κάνει εκτός αυτής με τη διαχείριση του δημόσιου χρήματος.

Όση λάμψη κι αν εκπέμπει και όση περίοδος χάριτος κι αν του δοθεί εύλογα, πρέπει να είναι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο παρών στις επόμενες αναμετρήσεις που έχει μπροστά του ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., από τις αυτοδιοικητικές εκλογές, στις οποίες βαδίζει ασύντακτος και απροετοίμαστος, μέχρι τις ευρωεκλογές του Μαΐου του 2024, στις οποίες πρέπει να αποδείξει αν μπορεί να αναπληρώσει μέρος των τεράστιων απωλειών που υπέστη στις δύο προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις.

Η ανταπόκρισή του Στέφανου Κασσελάκη στις προκλήσεις αυτές είναι συνάρτηση πολλών πραγμάτων. Των προσώπων που θα επιλέξει ως επιτελείς του, των συναινέσεων που θα επιδιώξει με τον εξ ορισμού πολυτασικό ΣΥΡΙΖΑ, των ισορροπιών που θα επιδιώξει με το στρατόπεδο των «ηττημένων», που ωστόσο αθροίζουν ένα διόλου ευκαταφρόνητο 44% στο «εκλογικό σώμα» του ΣΥΡΙΖΑ και ίσως ένα υψηλότερο ποσοστό στο «βαθύ» κόμμα, και, κυρίως, της σαφήνειας στη στρατηγική και τις πολιτικές προτεραιότητες.

Με λίγα λόγια, για όσο διάστημα ο νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ -αναγκαστικά εκτός Βουλής και χωρίς τη δυνατότητα άμεσης αναμέτρησης με τον αντίπαλο που ανέλαβε να αντιμετωπίσει, τον Κυριάκο Μητσοτάκη- «προετοιμάζεται» και εκπροσωπείται από άλλους, οφείλει να εγγυάται με τις επιλογές του όχι μόνο την ενότητα του κόμματός του, αλλά και τη συνοχή του λόγου που αυτό εκπέμπει ως αξιωματική αντιπολίτευση. Αυτό δεν είναι στενά κομματικό ζήτημα, αλλά θέμα λειτουργίας της δημοκρατίας...

efsyn.gr