Ενότητα...

Δημήτρης Τερζής

Και τώρα που τελείωσαν οι εκλογές ήρθε στο προσκήνιο η λέξη ενότητα. Για να είμαστε ακριβείς, υπήρχε και πριν στο κομματικό, συντροφικό λεξιλόγιο, αλλά για κάποιους αποτελούσε μια ξεχασμένη έννοια, κάπου στην... άκρη παρατημένη και τσαλαπατημένη.

Τώρα που υπάρχουν νικητές και ηττημένοι, γιατί έτσι συμβαίνει στη ζωή, η ενότητα βρέθηκε πάλι στα χείλη πολλών, ακόμα κι εκείνων που την είχαν κάνει τσιχλόφουσκα πετώντας τη στον δρόμο στην πρώτη ευκαιρία. 

Αναρωτιέμαι πώς μπορείς να την προφέρεις καν όταν έχεις σκυλοβρίσει τον σύντροφό σου; Οταν τον έχεις διαολοστείλει; Οταν έχεις διακινήσει, ηθελημένα, κείμενα που προσβάλλουν τη δική του επιλογή και θίγουν την υπόληψή του;

Οταν έχεις σχολιάσει «πληροφορίες» και «ειδήσεις» που δεν διασταυρώνονται από πουθενά και που παρ' όλα αυτά επιλέγεις να χρησιμοποιείς ως «όπλα» για τον απέναντι; Οταν παριστάνεις τον αυτόπτη μάρτυρα σε σενάρια υπονόμευσης, ενώ μέχρι πριν από λίγο καιρό δεν είχες καν ιδέα ότι τα κόμματα έχουν καταστατικά και κανόνες;

Υπάρχουν εκείνα που αποδεικνύονται και εκείνα που φαντάζεσαι. Ή που σε βάζουν κάποιοι άλλοι να πιστέψεις. Και να διασπείρεις. Γιατί κάποιοι σ' έπεισαν πως εκεί είναι ο εχθρός. Στον έρωτα και στον πόλεμο όλα επιτρέπονται, λέει μια κλισέ φράση και οι πρόσφατες εσωκομματικές διαδικασίες αποδείχτηκαν ένας πολύ άγριος πόλεμος, πιο σκληρός ακόμα και από εκείνον κατά της επάρατης κυβέρνησης.

Και τώρα ποιος θα σε συντροφέψει στη μοναξιά της κορυφής; Από ποιο χέρι θα πιαστείς ν' ανέβεις πιο ψηλά ως άνθρωπος πρώτα και καλύτερα και μετά ως ενεργός πολίτης, ως κομμάτι μιας συλλογικότητας; Ποια κόλλα θα κολλήσει τα σπασμένα κομμάτια, τη θρυμματισμένη πίστη σ' εκείνο που κάποτε υπήρξε;...

efsyn.gr