Αυτοί, αυτή και τα μυστήρια...

Θανάσης Καρτερός

Αυτοί, αυτή και τα μυστήρια με την επερχόμενη εκλογή προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ... Ερωτήματα, συζητήσεις, στοιχήματα, δημοσκοπήσεις, αγωνία. Ποιος ή ποια θα πάρει στα χέρια του/της τις τύχες του τραυματία σε λίγες μέρες; Ποιος ή ποια μπορεί καλύτερα, πιο αποτελεσματικά, να τον θεραπεύσει, για να μπορεί πάλι να μπει με αξιώσεις στην κούρσα; Κι όταν το νέο πρόσωπο αναδειχθεί στην ηγεσία, τι θα κάνουν οι άλλοι υποψήφιοι που δεν τα κατάφεραν, επώνυμοι και ανώνυμοι; Θα αποδεχθούν τη νέα κατάσταση; Θα παραμείνει το κόμμα ήρεμο, συσπειρωμένο ή θα αρχίσει νέος κύκλος των χαμένων ποιητών;

Οι απαντήσεις μπορούν να περιμένουν - Κυριακή κοντή γιορτή. Όσους όμως παθιάζονται με τις υποψηφιότητες θα πρέπει να τους απασχολήσει και κάτι άλλο. Ίσως πιο σοβαρό. Ποιος ή ποια θα εκλεγεί είναι ένα ζήτημα. Αλλά κρίσιμο είναι και ποιοι, ή πιο σωστά πόσοι, θα την ή τον εκλέξουν. Πόσοι θα δώσουν στις κάλπες το «παρών» στην προσπάθεια για νέο ξεκίνημα του ΣΥΡΙΖΑ. Διότι δεν χρειάζεται εδώ φιλοσοφία. Από το μέγεθος του εκλογικού σώματος θα φανεί η κατάσταση του κομματικού πνεύματος. Αν όντως έχει αρχίσει να αφήνει πίσω του το πένθος της ήττας και τα συμπαρομαρτούντα. Και να βλέπει μπροστά.

Προφανώς, επίσης, το εύρος της συμμετοχής θα δώσει το ανάλογο βάρος στην εξουσιοδότηση της νέας ή του νέου προέδρου. Άλλο πράγμα να έχει εκλεγεί, για παράδειγμα, με 20.000 ψήφους και άλλο με 80.000. Συνεπώς, αυτό που μετράει πάρα πολύ αυτές τις στιγμές είναι η συμμετοχή, η συμμετοχή, η συμμετοχή. Κι επειδή το ξέρουν όλοι το μονοπάτι, η συμμετοχή θα εξαρτηθεί βέβαια από την επικοινωνία, την προσπάθεια των υποψηφίων, το γενικότερο κλίμα. Θα εξαρτηθεί όμως και από την προσπάθεια άνθρωπο-άνθρωπο και σπίτι-σπίτι. Εν ονόματι όχι κάποιου ή κάποιας υποψηφίου, αλλά εν ονόματι του όλου ΣΥΡΙΖΑ.

Μια μάχη για την αναγέννηση του ΣΥΡΙΖΑ είναι η μάχη της Κυριακής. Μια μάχη αντίστασης στην παντοδυναμία της Δεξιάς, που τείνει να γίνει κοινή πεποίθηση. Μια μάχη να καταλάβουν όλοι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ξεπερνάει τα αποτελέσματα της εκλογικής του ήττας και είναι πάλι παρών στα δύσκολα του σήμερα. Και στη χάραξη του δρόμου για το αύριο...

Η ΑΥΓΗ