Η επόμενη μέρα της πρωτοφανούς καταστροφής στον Θεσσαλικό Κάμπο φέρνει στο προσκήνιο την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, των ξεριζωμένων υδροπροσφύγων και κυρίως την υγειονομική βόμβα που κρύβουν μέσα τους τα λασπόνερα με τα χιλιάδες νεκρά ζώα. Την ίδια ώρα η κυβέρνηση σχεδιάζει την επόμενη μέρα με τα... δοκιμασμένα και αποτυχημένα για το δημόσιο συμφέρον υλικά της προηγούμενης μέρας.
Μετά το ξεγύμνωμα του «επιτελικού κράτους» τόσο στις πυρκαγιές όσο και στις πλημμύρες, η κυβέρνηση Μητσοτάκη αντιμετωπίζει και αυτήν την κρίση ως ευκαιρία για να ξεδιπλώσει τη γνωστή νεοφιλελεύθερη ατζέντα. Με πρόσχημα την εμφανή αδυναμία (και) της Τοπικής Αυτοδιοίκησης να προστατεύσει τους πολίτες απέναντι στα φυσικά φαινόμενα, φέρνει τροπολογία για τη συνέχιση του «πάρτι» των απευθείας αναθέσεων και της διασπάθισης του δημόσιου χρήματος. Σε ρόλο οικοδεσπότη, ο εκάστοτε υπουργός Υποδομών και Μεταφορών.
Με νέες υπερεξουσίες το υπουργείο ΥΠΟΜΕ αναλαμβάνει τον σχεδιασμό και την εκτέλεση επειγόντων έργων αποκατάστασης σε περιοχές όπου έχει συντελεστεί φυσική καταστροφή, αναθέτοντας τα έργα στους γνωστούς εργολάβους, ανεξαρτήτως κόστους και χωρίς δημοσιότητα. Αντί να συγκροτήσει ένα εθνικό σχέδιο θωράκισης των πληγεισών περιοχών και πρόληψης για τα επόμενα φυσικά φαινόμενα, με άλλοθι την αδυναμία των δημόσιων υπηρεσιών -που η ίδια έχει υποβαθμίσει- η κυβέρνηση ανοίγει το πεδίο δράσης των ιδιωτικών συμφερόντων στον απόηχο μιας ανθρωπιστικής καταστροφής.
Το έργο το έχουμε ξαναδεί σε πολλές χώρες του εξωτερικού που ακολούθησαν αντίστοιχες πολιτικές με καταστροφικά αποτελέσματα ειδικά για τους φτωχότερους, που είναι οι πρώτοι που πλήττονται. Ακριβώς τα ίδια είχαν -κατ' αναλογία και παρά τις γεωγραφικές διαφορές- συμβεί και με τον τυφώνα «Κατρίνα» στις ΗΠΑ.
Στη Νέα Ορλεάνη ήταν ημιαστικοί πληθυσμοί Αφροαμερικανών και Λατίνων. Στη Θεσσαλία ήταν κυρίως τα χωριά με τους πιο ηλικιωμένους κατοίκους, πολλούς εργάτες γης και πληθυσμούς Ρομά. Εκείνη η καταστροφή, όπως έχει περιγράψει εξαιρετικά στο διαχρονικό «Σοκ και Δέος» η Ναόμι Κλάιν, αποτέλεσε εξαιρετική «ευκαιρία» για πλουτισμό πετρελαϊκών και εταιρειών ιδιωτικής ασφάλειας. Εδώ, προς το παρόν, έχουμε τους ιδιώτες εργολάβους.
«Αυτά που είδα στη διάρκεια της πλημμύρας με σόκαραν. Αλλά αυτά που είδα στον απόηχο του τυφώνα "Κατρίνα" με σόκαραν ακόμη περισσότερο» έλεγε τότε η Κλάιν. Η «Κατρίνα», ο «Ιανός», ο «Ντάνιελ» -τα ονόματα αλλάζουν, η ουσία μένει η ίδια...
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου