Πρώτα, μαζί με όλους, το 2010 βίωσαν τη χρεοκοπία της χώρας και την έλευση των μνημονίων. Προσπάθησαν να ανακάμψουν. Διαδικασία επίπονη, σκληρή, μεγάλης διάρκειας, αλλά κάποιο ημίφως άρχισε να φαίνεται στο τούνελ από το 2018 και ύστερα.
Μετά, στις... αρχές του 2020, ήρθε η πανδημία της Covid-19. Πάνω στις παλιές οικονομικές και κοινωνικές πληγές άνοιξαν νέες. Αρκετοί από τους 37.100 θανάτους συνέβησαν στις δικές τους οικογένειες. Απότομη οικονομική ύφεση, εκτίναξη τιμών, πρόδρομη ενεργειακή κρίση.
Τον Σεπτέμβριο του 2021 ο κυκλώνας «Ιανός» σαρώνει (και) τη Θεσσαλία αφήνοντας πίσω του τεράστιες ζημιές. Σε πολλές περιπτώσεις πληγέντων οι αποζημιώσεις ακόμη αναμένονται.
Στην αρχή του 2022 η Ρωσία εισβάλλει στην Ουκρανία. Κορύφωση της ενεργειακής κρίσης, εκτίναξη τιμών, αισχροκέρδεια, υποβάθμιση του επιπέδου ζωής.
Τον Σεπτέμβριο του 2023 ο «Daniel» σαρώνει τη Θεσσαλία με πρωτοφανή ύψη βροχής, προκαλώντας ανυπολόγιστες (ακόμη) καταστροφές.
Ουδείς είναι σε θέση προς το παρόν να διαβεβαιώσει πόσος καιρός θα χρειαστεί για να αποκατασταθεί η υδροδότηση, να ξαναστηθούν τα νοικοκυριά στα πόδια τους, να γίνουν λειτουργικά τα σπίτια, οι επιχειρήσεις, οι κτηνοτροφικές, βιοτεχνικές και βιομηχανικές μονάδες και οι καλλιέργειες.
Ουδείς γνωρίζει πότε θα ξαναλειτουργήσουν οι γειτονιές, τα χωριά, τα σχολεία. Αν ξαναλειτουργήσουν ποτέ. Αν οι άνθρωποι θα έχουν το κουράγιο, τις δυνάμεις, τις προϋποθέσεις, τη στήριξη να μείνουν εκεί ή θα πάρουν των ομματιών τους και θα αναζητήσουν αλλού μια όπως – όπως επιβίωση.
Ουδείς γνωρίζει για πόσους η καταστροφή είναι οριστική και για πόσους τόσο αβάσταχτη ώστε – λόγω ηλικίας, συσσωρευμένων με τα χρόνια ζημιών, παλαιών και νέων «κόκκινων» δανείων, απώλειας περιουσιών και κεφαλαίου – να διακόψουν διά παντός τις προηγούμενες δραστηριότητές τους.
Ουδείς γνωρίζει εάν η κυβέρνηση θα σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και των απαιτήσεων. Εάν θα βάλει στόχο να συνεχιστεί η ζωή και, έστω με αργό – αλλά βιώσιμο – ρυθμό, να επουλωθούν οι πληγές. Ή αν θα επιλέξει την πεπατημένη των αποζημιώσεων, τις οποίες πολλοί θα πάρουν – μαζί με τις οικογένειές τους – και θα αναζητήσουν κάπου αλλού όση τύχη μπορούν να διεκδικήσουν φοβούμενοι τον επόμενο «Ιανό» ή τον επόμενο «Daniel».
Στην πραγματικότητα ουδείς γνωρίζει το παραμικρό για το μέλλον των ανθρώπων του Θεσσαλικού κάμπου. Επειδή το ελληνικό κράτος δεν μας έχει συνηθίσει ούτε να προλαμβάνει τις καταστροφές ούτε να σχεδιάζει μακροπρόθεσμα. Και επειδή, μέχρι στιγμής, η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι πολύ κατώτερη των απαιτήσεων...
Σταύρος Χριστακόπουλος
topontiki.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου