Mε σταυρούς σημειώνονται οι σταθμοί στο δρομολόγιο της σταθερότητας και της ασφάλειας του Μητσοτάκη. Έταξε μια χώρα σύγχρονη, και πνιγόμαστε στη Βασιλίσσης Σοφίας. Μια χώρα ασφαλή, και αλωνίζουν ακόμα και εισαγόμενοι δολοφόνοι. Μια χώρα ισόρροπης ανάπτυξης, και η Ελλάδα κατακαίγεται και οδεύει με ταχύτητα σε ερημοποίηση. Μια χώρα μεταρρυθμίσεων και προόδου - εδώ αναρωτιέται κανείς αν πρέπει να γελάσει ή να κλάψει. Μια χώρα δημοκρατίας ευρωπαϊκής, και βρισκόμαστε στις τελευταίες θέσεις στην Ευρώπη στη Δικαιοσύνη και στην ελευθερία του Τύπου...
Πεθαίνουν άνθρωποι, ζώα, δέντρα, προσδοκίες. Πεθαίνει μαζί τους και η στοιχειώδης ανθρωπιά που κρατάει όρθιες τις κοινωνίες. Διότι το ψηλαφούμε κι αυτό. Ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας να συνηθίζει σιγά-σιγά το αποτρόπαιο. Να βολεύεται σε ψίχουλα υποσχέσεων για μεγάλες αλλαγές που ΘΑ πραγματοποιηθούν, να ακολουθεί τον κανόνα κάλλιο πέντε και στο χέρι, να καταργεί από μόνη της το δικαίωμά της στην ελπίδα. Κι έτσι ο πρωταγωνιστής αυτής της μαύρης κωμωδίας που ζούμε μπορεί να παίζει ακόμα τον κλαρινογαμπρό της επικοινωνίας. Να αναρτά τη θλίψη του και να φωτογραφίζει το πένθος του.
Είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς τι τέρατα ακόμα θα γεννήσει μια κατάσταση που έφτασε μέχρι και ο γνωστών αισθημάτων για τον Μητσοτάκη σχολιαστής του ΣΚΑΪ να τη χαρακτηρίσει «γενικό ξεχαρβάλωμα». Ποιο τίμημα θα καταβάλει ακόμα η κοινωνία στην πανδημία αδιαφορίας, ανικανότητας, αλαζονείας και διαφθοράς που προσυπογράφουν κάθε κυβερνητική πράξη και κάθε πρωθυπουργική απραξία. Το βέβαιο είναι ότι δεν πάμε καθόλου καλά. Ότι τα πράγματα γίνονται χειρότερα από μέρα σε μέρα. Κι ότι αυτό πληρώνεται με ανθρώπινες ζωές, με κοινωνική διάλυση και αγριότητα.
Κι έτσι, παλιά μου τέχνη κόσκινο, δίνει πάλι εξετάσεις ο ΣΥΡΙΖΑ. Μπορεί να βάλει τέρμα στον δρόμο των σταυρών; Να γεννήσει προσδοκίες και ελπίδες; Να προβάλει ως η δύναμη που ξέρει να υποτάσσει τα πάντα -φιλοδοξίες, διαφορές, προσωπικές στρατηγικές- στις ανάγκες της κοινωνίας; Αν δεν το κάνει, και μάλιστα γρήγορα, είναι βέβαιο ότι η παραγωγή τεράτων με αγκυλωτό και θυμιατήρια θα πολλαπλασιαστεί. Το ρευστό πολιτικό σκηνικό θα πάρει αποκρουστικά σχήματα. Αν, με δυο λόγια, απασχολούν πιο πολύ οι σταυροί των υποψηφίων από τους σταυρούς του Μητσοτάκη, καληνύχτα σας…
Θανασης Καρτερος
Η ΑΥΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου