Αντέξαμε με βαριά καρδιά την απώλεια Μηταράκη από το υπουργικό συμβούλιο, αλλά το χθεσινό πλήγμα με τον Βαρβιτσιώτη ήταν... συντριπτικό. Τουλάχιστον υπάρχει (για την ώρα) ο Βασίλης Κικίλιας, οπότε πάντα τα πράγματα μπορούν να γίνουν ακόμη χειρότερα. Αν κατάλαβα καλά, ενώ υπάρχουν σοβαρά ζητήματα σχετικά με τη λειτουργία της Πολιτικής Προστασίας στην Ελλάδα και ερωτηματικά για το πώς στήθηκε και λειτουργεί αυτό το υπουργείο, ο πρωθυπουργός υπουργοποίησε χθες τον άνθρωπο που ήταν επικεφαλής του την τελευταία διετία μέχρι τις εκλογές του Μαΐου, κρίνοντάς τον -προφανώς- ως επιτυχημένο. Τότε γιατί μετά τις εκλογές δεν άφησε τον Στυλιανίδη να συνεχίσει το έργο του;
● Οπως επίσης κανείς δεν κατάλαβε γιατί έπρεπε να αναλάβουν τα συγκεκριμένα υπουργεία ο Μηταράκης, ο Κικίλιας, ο Βαρβιτσιώτης και αρκετοί άλλοι (για να είμαστε δίκαιοι). Γιατί έπρεπε ο Πιερρακάκης να αφήσει τον ψηφιακό μετασχηματισμό του κράτους και να μπει στον λάκκο των λεόντων στην Παιδεία, χωρίς να είναι το αντικείμενό του και με μονοθεματική κυβερνητική ατζέντα τα ιδιωτικά ΑΕΙ; Ή γιατί ήταν η καταλληλότερη να αναλάβει τη διαχείριση του κράτους η Νίκη Κεραμέως μετά τη θητεία που όλοι είδαμε στο Παιδείας; Και το λέω αυτό διότι μέχρι και ο Πίνατ γνωρίζει ότι π.χ. ο Barbie αποδείχτηκε ικανότατος στο πολύ… απαιτητικό πόστο του αναπλ. ΥΠΕΞ επί ευρωπαϊκών θεμάτων, αλλά δεν είναι (ας το πούμε κομψά) και το καλύτερό του η διαχείριση κρίσεων, ειδικά όταν φτάνει να εξισώσει θύτες με θύμα. Επομένως, φταίει μόνο η ομάδα που δεν τραβάει ή υπάρχει και ζήτημα προπονητή;
● Αυτά όμως παθαίνει κανείς όταν φτιάχνει κυβέρνηση όχι με τους καλύτερους, αλλά με γνώμονα το πώς θα ελέγχει τα πάντα, το πώς θα «κοντύνει» ή θα δυσκολέψει τους δελφίνους ή το πώς θα έχει όλες τις φυλές του κόμματος ικανοποιημένες. Με αυτές τις λογικές «αριστείας» δουλειά δεν γίνεται, όπως άλλωστε το αποδεικνύει η ίδια η ζωή. Βέβαια ο Μητσοτάκης έχει βρει τον τρόπο να λύνει προσωρινά το πρόβλημά του: βάζει υπουργό έναν Κύπριο ή έναν… πασόκο. Ακόμη και αυτό όμως έχει τα όριά του.
● Κατά τα άλλα, επειδή η νέα κυβέρνηση αποδεικνύεται με το «καλημέρα» ιδιαίτερα ικανή και επιτυχημένη, αν εξαιρέσει κανείς κάποιες -κατά Μητσοτάκη- «αναποδιές», όπως ότι τα τρένα κάνουν μετωπική, ότι οι χούλιγκαν αλωνίζουν και ότι η Ελλάδα καίγεται ή πλημμυρίζει από άκρη σε άκρη, «μυρίζει» έντονα ανασχηματισμός, τον οποίο δεν κρύβει πλέον ούτε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. Αν και πρέπει να παραδεχτώ ότι με στενοχωρεί κάπως που μέχρι στιγμής κανένα κυβερνητικό παπαγαλάκι δεν έχει πει τις πικρές αλήθειες που μας κρύβουν, ότι δηλαδή τα νερά στη Θεσσαλία ήρθαν από «γνωστά περάσματα μεταναστών» ή ότι ξένοι πράκτορες χόρευαν επίτηδες τον χορό της βροχής για να ρίξει κατακλυσμό και να βλάψουν την πατριδούλα μας.
● Και μιας και είμαστε σε κλίμα «γαλάζιας αριστείας» και «πολυδιάστατου εκσυγχρονισμού», το άνοιγμα της Ν.Δ. στο Κέντρο πηγαίνει εξαιρετικά και απ’ ό,τι βλέπω επεκτείνεται κιόλας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το «γαλάζιο» ψηφοδέλτιο που διεκδικεί τον Δήμο Τρίπολης με επικεφαλής τον Γιάννη Σμυρνιώτη, ο οποίος χθες ανακοίνωσε (όλο χαρά) ως υποψήφιο δημοτικό σύμβουλο τον Βασίλη Χαρμπή, γνωστό χρυσαυγίτη της περιοχής και υποψήφιο βουλευτή της οργάνωσης. Ωραία επιλογή, ειδικά για ψηφοδέλτιο που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων και τον πρόεδρο της ΝΟΔΕ Αρκαδίας.
● Μένω σε κλίμα Αρκαδίας, γιατί ο Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος (ΠΑΣΟΚ) χθες στη Βουλή έθεσε ίσως το κορυφαίο ζήτημα αισχροκέρδειας στην Ελλάδα, δηλαδή το ότι οι τράπεζες δίνουν επιτόκια καταθέσεων 0,3% και όταν πας να ζητήσεις δάνειο το επιτόκιο είναι… 8%. «Μιλάμε για κλοπή, όχι για απλή αισχροκέρδεια», είπε χαρακτηριστικά ο αντιπρόεδρος της Βουλής και ζήτησε φορολόγηση των υπερκερδών των τραπεζών. Τι απάντησε ο υφυπουργός Οικονομικών, Χάρης Θεοχάρης; Οτι καμία χώρα δεν φορολογεί υπερκέρδη τραπεζών και ότι άμα θέλουμε αυξημένο επιτόκιο, τα έντοκα ομόλογα του Δημοσίου δίνουν απόδοση 4%. Μάλιστα...
Χάρης Ιωάννου
Η Εφημερίδα των Συντακτών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου