Παρατήρησα την εμφάνιση του Γιώργου Φλωρίδη στη Βουλή. Ξαφνική ήταν η εμφάνιση. Γι’ αυτό και έδωσα προσοχή στα όσα είπε.
Τι μου έκανε εντύπωση; Ότι επανέφερε την πρόταση περί ρύθμισης για άρση του... λεγόμενου ακαταδίωκτου των τραπεζικών στελεχών.
Εκείνη την πρόταση που είχε προκαλέσει μία μίνι κρίση στις προγραμματικές δηλώσεις της νέας κυβέρνησης, αν θυμάστε.
Το σημειώνω, όπως σημειώνω ότι οι μέρες είναι πονηρές λόγω των όσων λέγονται για ανασχηματισμό.
Και σε τέτοιες μέρες κάθε κυβερνητικό στέλεχος κοιτάζει να φύγει από τα… ραντάρ ή έστω να παίξει καλή άμυνα, ειδικά όταν κάποιες διαρροές τον φέρουν ανάμεσα στα υποψήφια θύματα, που λέει και ο Μέρφι στο γνωστό νόμο του.
Θα μου πείτε πώς τα συνδυάζω όλα αυτά. Και γω αναρωτιέμαι πώς συνδυάζονται, αλλά είμαι βέβαιος ότι ένας συνδυασμός κάπου θα υπάρχει…
Επειδή οι αλλαγές στην κυβέρνηση πάνε πιο πίσω τελικά, παρότι οι αρχικές σκέψεις ήταν άλλες, να σας πω μόνο τούτο: ο Τριαντόπουλος, νυν Υφυπουργός Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας για όσους δεν έχετε συγκρατήσει τις ιδιότητες όλων των κυβερνητικών στελεχών, μάλλον πάει για αναβάθμιση όταν έρθει η ώρα.
Κάτι περί αποστρατείας σύντομα του Κωνσταντίνου Φλώρου και αξιοποίησή του στον τομέα της Πολιτικής Προστασίας τα ακούω, αλλά ας κάνουμε λίγο υπομονή με τα σενάρια… Η υπομονή είναι ο δρόμος που οδηγεί στο παλάτι της σοφίας.
Το… «Φωτεινό Μονοπάτι» του Ευκλείδη
Στον ΣΥΡΙΖΑ τώρα έχουν άλλα… βάσανα κι άλλες σκοτούρες.
Άκουσα τον ιππότη, φύλακα του ιερού δισκοπότηρου της Αριστεράς, Τσακαλώτο (για τους συντρόφους… Τσε-καλώτο) να ζητάει συγνώμη για την επίσκεψη και το βίντεο του Κασσελάκη στη Μακρόνησο. Εκ μέρους του όλου ΣΥΡΙΖΑ, της Αριστεράς και του παγκόσμιου επαναστατικού κινήματος – περίπου. Δεν ξέρω αν ο ΣΥΡΙΖΑ, η Αριστερά και το παγκόσμιο επαναστατικό κίνημα – περίπου – τον έχουν εξουσιοδοτήσει να ζητάει συγνώμη ή να στέλνει χαιρετίσματα εκ μέρους τους.
Αλλά το βρήκα τουλάχιστον υπερφίαλο, αμετροεπές και απωθητικά πατερναλιστικό να λέει σε έναν νέο άνθρωπο να μην ανακατεύεται με τα ξερονήσια και την ιστορία της Αριστεράς. Τέτοιες νουθεσίες τις απευθύνουν άλλοι.
Δηλαδή από τους τόσους άλλους λόγους που υπήρχαν για να ζητήσει ο Τσακαλώτος συγνώμη (από τους ελεύθερους επαγγελματίες, τη μεσαία τάξη, το ότι δεν ελάφρυνε τους φορολογούμενους αμέσως μετά την έξοδο από τα μνημόνια), διάλεξε τον εντελώς λάθος, σαν να λέμε.
Αλλά εμένα μου έμεινε περισσότερο κάτι άλλο. Ο Τσακαλώτος είπε πως βασανίστηκε πολύ σκληρά από τον Σόιμπλε όταν εκείνος τον πίεζε να βγούμε από το ευρώ, αλλά δεν σκέφτηκε να συγκρίνει τον εαυτό του με όσους μαρτύρησαν στην Μακρόνησο. Μη φοβάσαι Ευκλείδη. Ούτε από το δικό μας μυαλό πέρασε (ή θα μπορούσε να περάσει ποτέ) κάτι τέτοιο. Ότι δηλαδή έχεις οποιαδήποτε σχέση με τους ανθρώπους εκείνους – όχι τίποτε άλλο, αλλά θα τρίζουν και τα κόκκαλα του παππού σου…
Στην πιο πεζή εκδοχή της ερμηνείας αυτών των δηλώσεων Τσακαλώτου, λέγεται ότι ο Ευκλείδης φυλλορροεί προς την Έφη Αχτσιόγλου και βγήκε να τραβήξει γραμμές, για να συγκρατήσει τον κόσμο του.
Αλλά δεν θέλω να πιστέψω ότι ένας άνθρωπος με τέτοια αστική ευγένεια θα σκεφτόταν έτσι μπρουτάλ…
Με αφορμή πάντως όλη αυτή τη συζήτηση με τη Μακρόνησο, πήγα και θυμήθηκα τη φασαρία που είχε γίνει όταν ο Τσίπρας, κερδίζοντας τις πρώτες εκλογές το 2015, επισκέφτηκε το Σκοπευτήριο της Καισαριανής, σε μία συμβολική κίνηση ιστορικής δικαίωσης των Αριστερών αγωνιστών.
Θυμήθηκα τι του έλεγαν διάφοροι Αριστεροί και… «αριστερολόγοι».
Τι του έσουρνε το ΚΚΕ, που αν μπορούσε θα του έβγαζε και απαγορευτικό.
Θα μου πείτε τι κάθομαι και σκέφτομαι… Έτσι κάνω. Για να μπορώ να μαντέψω, κάθομαι και θυμάμαι διάφορα… μη σας πω ότι τα συσχετίζω κιόλας, περιδιαβαίνοντας στις ροές του χρόνου και της ιστορίας που ενίοτε επαναλαμβάνεται σε εξίσου καλή εκδοχή…
Κάλχας
topontiki.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου