Λίγο μας έχει μπερδέψει η κυβέρνηση, σχετικά με την πραγματική γραμμή, που έχει, αν έχει, διαμορφωθεί, σε σχέση με τα φυσικά φαινόμενα, εν προκειμένω τις πλημμύρες και τη διαχείρισή τους.
Αν μη τι άλλο, στη σημερινή ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη, αναγνωριζόταν η δια «σιδηράς πυγμής» επιβολή μιας ενιαίας γραμμής. Ειδικά στην προεκλογική περίοδο όλοι θαύμασαν το πώς... όλοι οι εκπρόσωποι της κυβερνώσας παράταξης, ακολουθούσαν με θρησκευτική ευλάβεια (by the book, που λένε και οι Αγγλοσάξονες) τις θέσεις που είχαν διαμορφωθεί, σε όλα τα επίπεδα, ακόμη και στην πιο μικρή λεπτομέρεια.
Η εικόνα αυτής της «ομοιομορφίας», όπου κάθε προηγούμενη γκρίνια, παράπονο ή, σε λιγότερες περιπτώσεις, κριτική είχε παραμεριστεί και προβαλλόταν μόνο το κυβερνητικό αφήγημα, ασφαλώς αποτέλεσε σημαντικό συντελεστή, στη θριαμβευτική εκλογική νίκη της συντηρητικής παράταξης.
Φαίνεται πως η «μέθη» έφερε και εδώ χαλάρωση. Τα πράγματα μάλιστα έχουν ξεφύγει, όχι τόσο στο επίπεδο των βουλευτών, που αποφεύγουν έτσι κι αλλιώς, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, την έκθεση στη δημόσια σφαίρα, όπως και οι περισσότεροι εκ των υπουργών, αλλά ορισμένους υπουργούς και μάλιστα εκείνους, που εκ της θέσεώς του, οφείλουν να μεταφέρουν την επίσημη κυβερνητική γραμμή.
Ας δεχθούμε το ιδιάζον της περίπτωσης του κατ’ εξοχήν αρμόδιου υπουργού, Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας, που νιώθει την απειλή του «αποκεφαλισμού», γι’ αυτό και επιλέγει ως «γραμμή άμυνας», την πλήρη αποδόμηση του προκατόχου του, εν όψει μάλιστα της εκ νέου επανόδου του τελευταίου στο κυβερνητικό σχήμα.
Όχι πως αυτή η συμπεριφορά συνιστά κανονικότητα, σε μια κυβέρνηση. Ούτε βέβαια δημιουργεί εικόνα σοβαρότητας.
Ας παρακάμψουμε επίσης την περίπτωση του υπουργού Εργασίας, που επιμένει να τοποθετείται για τα πάντα, «εισπηδώντας» σε αρμοδιότητες άλλων συναδέλφων του.
Έλα όμως που τη θέση του κ. Γεωργιάδη, ότι περίπου δε μπορούμε να κάνουμε τίποτα, αφού πρόκειται για ένα σπάνιο φαινόμενο, έχει πρώτος αναπτύξει ο έτερος κυβερνητικός, προερχόμενος εκ του ΛΑ.Ο.Σ. και εις εκ των τριών υπουργών Επικρατείας.
Ο κ. Βορίδης στηρίχτηκε είναι αλήθεια, σε μια αμφίβολη επιστημονική άποψη, που εκτός των άλλων αντιστρατεύεται και τη θεωρία της κλιματικής αλλαγής, ως υπεύθυνης και γι’ αυτά που ζήσαμε.
Την άποψη δηλαδή ότι τέτοιου είδους φαινόμενα, όπως τα ύψη βροχής στη Θεσσαλία, σε μικρό χρονικό διάστημα, συμβαίνουν κάθε 300 χρόνια, αν όχι ακόμη πιο σπάνια.
Ο Μάκης Βορίδης αξιοποίησε δεόντως αυτές τις επιστημονικές απόψεις, από κορυφαίους είναι αλήθεια ειδικούς, μετατρέποντας τες σε πολιτικό επιχείρημα.
Ο συλλογισμός είναι απλός.
Αφού έτσι έχουν τα πράγματα, τι νόημα έχει να προχωρήσουμε σε πολυδάπανα έργα, για αντίστοιχης κλίμακας φαινόμενα, που μπορεί να μη χρειαστούν ή, αν ξανασυμβεί το κακό, έτσι κι αλλιώς δε θα αντέξουν;
Δε στεκόμαστε μόνο στο ότι αυτός ο συλλογισμός-πολιτικό επιχείρημα διατυπώνεται από έναν άνθρωπο, που διαθέτει έναν πιο εκλεπτυσμένο λόγο, σε σχέση με τον «μπρουτάλ» λόγο άλλων συναδέλφων του.
Αλλά ότι προέρχεται από έναν άνθρωπο που, εκ του ρόλου του, οφείλει να εκφράζει με πιστότητα την επίσημη κυβερνητική θέση.
Αλήθεια αυτή είναι και, αν ναι, γιατί ζητήσαμε ευρωπαϊκή βοήθεια;...
Λευτέρης Κανάς
kontranews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου