Οπως πολλοί συνάδελφοι δημοσιογράφοι, φωτορεπόρτερ, οπερατέρ, ηχολήπτες κ.ά., βρέθηκα την περασμένη εβδομάδα στο επίκεντρο της καταστροφής, στις πλημμυρισμένες περιοχές της Θεσσαλίας.
Αυτά που βιώσαμε για λίγα 24ωρα δεν φεύγουν... εύκολα από το μυαλό και θα είναι η πραγματικότητα των κατοίκων για αρκετό καιρό ακόμα, με την εικόνα απόγνωσης, καταστροφής, τη μυρωδιά από τα νεκρά ζώα, την αίσθηση της παχύρρευστης λάσπης, των βρομόνερων και των κουνουπιών, αλλά και του φόβου μόλις ξαναπέσουν βροχές.
Συνάδελφος που κάλυψε τους σεισμούς στην Τουρκία μού εκμυστηρεύτηκε ότι μόνο εκεί έχει δει ανάλογη καταστροφή. Ενιωσα άσχημα για το πόσο εύκολα γκρινιάζω για διάφορα στην καθημερινότητα, θαυμάζοντας παράλληλα τον αγώνα και την αυταπάρνηση ντόπιων και εθελοντών.
Μέσα σε αυτές τις «πολεμικές» συνθήκες αναδύονται οι καλύτερες αλλά και οι χειρότερες πλευρές της ανθρώπινης φύσης. Μέσα στο χάος, κάποιοι προσπάθησαν να κάνουν πλιάτσικο παίρνοντας όσα είχαν βγάλει άρον άρον οι ιδιοκτήτες έξω από τα πλημμυρισμένα σπίτια για να μη σαπίσουν ή έχοντας «πληροφορίες» ότι το τάδε σπίτι σε εκείνο το πλημμυρισμένο χωριό έχει μετρητά και άλλα τιμαλφή. Από κοντά οι απάτες επιτηδείων με πρόσχημα τις αποζημιώσεις ή ακόμα και ο διωγμός από καταλύματα ορισμένων πλημμυροπαθών που έγιναν πρόσφυγες στον τόπο τους.
Βγήκε όμως και κάτι πολύ ελπιδοφόρο. Οπως μας είπε κάτοικος του Παλαμά, μετά από χρόνια ξαναέγιναν γειτονιά, ο ένας ήταν εκεί για τον άλλον όταν δεν υπήρχε βοήθεια από το κράτος ή από πουθενά, να ανοίξει το σπίτι του ή να βοηθήσει, όπως παλιά, που «όταν πάθαινε κάτι ένας, έτρεχε όλη η γειτονιά».
Ανάλογη εικόνα και των μαθητών από το Λύκειο Παλαμά, νέων παιδιών γεμάτων ενέργεια και χαμόγελο, που αμέσως έτρεξαν στη δομή που στήθηκε από τον δήμο για να βοηθήσουν με οποιονδήποτε τρόπο, μεγαλώνοντας απότομα.
«Βοηθήστε να μην ξεχαστούμε», μας έλεγαν όλοι οι κάτοικοι που μας επιφύλασσαν την καλύτερη μεταχείριση που έχουμε γνωρίσει ως δημοσιογράφοι, παρά το δράμα τους. Ευθύνη μας, να μην περάσει άλλη μία τραγωδία στη λήθη και να ξανασταθούν στα πόδια τους. Η ανθρωπιά θα νικήσει.
Μιχαήλ Άγγελος Κωνσταντόπουλος
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου