Tι πραγματικά μας κάνει να πιστεύουμε πως ένα κόμμα το οποίο χρωστάει σχεδόν μισό δισ. ευρώ είναι ικανό να διοικήσει τη χώρα; Ποια είναι τα εχέγγυα; Το επικοινωνιακό προφίλ του πρωθυπουργού, το καλλιεργημένο με τόση σπουδή από τα φιλικά σε αυτόν ΜΜΕ; Τα... διάφορα pass από τα έτοιμα κεφάλαια; Ή μήπως η φημισμένη αριστεία των στελεχών της; Μια απλή απάντηση που λογικά θα μας αποστόμωνε εκ μέρους της κυβέρνησης θα ήταν «ναι, αλλά μας ψήφισε το 40,8% των ψηφοφόρων».
Ουδείς το αμφισβητεί αυτό. Ωστόσο, τα εκλογικά ποσοστά είναι από τα πράγματα που αποδεικνύονται εξαιρετικά ευμετάβλητα κατά τη διάρκεια του χρόνου.
Ας μην ξεχνάμε ότι πριν από 11 χρόνια το ίδιο κόμμα βολόδερνε στα ποσοστά που έχει ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα. Στην πορεία κατάφερε να ανακάμψει και να επιστρέψει σε ποσοστά εξουσίας, τα οποία όμως κανείς δεν του διασφαλίζει για το μέλλον. Ετσι είναι η πολιτική, ένα ρευστό πράγμα που αλλάζει ανάλογα με τις εποχές.
Για να επανέλθουμε στα δανεικά κι αγύριστα της κυβέρνησης, το μεγάλο ζήτημα, πέρα από το ηθικό του πράγματος, είναι οι νομικές συνέπειες και οι σχέσεις που προκύπτουν μεταξύ του κυβερνώντος κόμματος και του τραπεζικού κατεστημένου.
Από κοντά έρχεται και η Δικαιοσύνη και ο ρόλος της ως ανεξάρτητου θεσμού. To ερώτημα στέκει αμείλικτο: «Υπάρχουν τελικά εισαγγελείς σε αυτή τη χώρα;». Εκτός και αν η απάντηση είναι ότι υπάρχουν, αλλά μόνο για τους απλούς πολίτες, συστηματικούς κακοπληρωτές ή απλώς άτυχους ανθρώπους που χρωστάνε και βλέπουν τους αστυνομικούς παρέα με τους δικαστικούς επιμελητές να εισβάλλουν στα σπίτια τους.
Οσον αφορά το περιβόητο πλέον 40,8%, καλό είναι να θυμάται κανείς ότι αυτό το μισό δισ. ευρώ (σχεδόν 1 δισ. αν συνυπολογίσουμε και τα χρέη του ΠΑΣΟΚ) λείπει από τη δική του τσέπη...α
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου