Μια διακριτική χώρα...

Πέτρος Κατσάκος

Είμαστε μια πολύ διακριτική χώρα. Είμαστε μια χώρα τόσο διακριτική, που το Λιμενικό της παρακολουθεί διακριτικά 700 ανθρώπους να πνίγονται αρκεί να μην μπουν στη χώρα και η αστυνομία της παρακολουθεί διακριτικά 150 φασίστες δολοφόνους να... μπαίνουν στη χώρα. 

Μια διακριτική χώρα που διακρίνεται για τα αντανακλαστικά της αναλόγως με ποιον και τι οι Αρχές της παρακολουθούν. Γιατί στη διακριτική μας χώρα υπάρχουν και διακρίσεις, και αλλιώς οι Αρχές παρακολουθούν τα σύνορα όταν πρόκειται για πρόσφυγες και μετανάστες και αλλιώς όταν πρόκειται για σεσημασμένους χούλιγκαν. 

Γιατί αλλιώς παρακολουθεί η αστυνομία μας τους δρόμους και τις γειτονιές παραμονές επετείων όπως της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και της δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου και αλλιώς μια περιοχή όπου όλοι γνωρίζουν ότι έρχεται μια πολυπληθής και πολυεθνική συμμορία χουλιγκάνων.

Γιατί, βλέπεις, είναι στη διακριτική ευχέρεια της αστυνομίας και της Πολιτείας να διακρίνουν τον βαθμό επικινδυνότητας λόγω μιας πορείας πολιτών από την έφοδο ενός φασιστικού τάγματος. Γιατί, όπως και να το κάνεις, θέλει μια διεθνή διάκριση, και την κερδίσαμε σαν χώρα, αφού όλοι μιλούν και γράφουν για την εγκληματική μας επιλεκτικότητα να διακρίνουμε ποιοι θα πνιγούν μπροστά στα μάτια μας από το ποιους θα αφήσουμε να σκοτώσουν πίσω από την πλάτη μας. 

Γιατί, όπως και να το κάνεις, μια επιλεκτική διάκριση τη διακρίνεις στην ΕΛ.ΑΣ., καθώς κάθε χρόνο παραμονές 17 Νοέμβρη μάς έχει συνηθίσει να απλώνει χιλιάδες αστυνομικούς στους δρόμους της Αθήνας και ξεκινά δύο μέρες πριν τις προληπτικές προσαγωγές, ενώ τώρα δεν κάνει ούτε έναν διακριτικό έλεγχο στους χουλιγκάνους που με κομβόι διασχίζουν τη χώρα. 

Και χωρίς να θέλω να γίνω αδιάκριτος, θα τολμήσω να ρωτήσω αν είναι τυχαίες οι επιλεκτικές διακρίσεις που κάποιες Αρχές δείχνουν απέναντι σε οτιδήποτε ακροδεξιό κυκλοφορεί...

ΑΥΓΗ