Σπάει την ανοχή και την ένοχη σιωπή απέναντι στην άτυπη, πλην όμως γενικευμένη ιδιωτικοποίηση, ενός (ακόμη) κοινού.
Ξεγυμνώνει την απάτη... της νομιμότητας, αποκαλύπτοντας τις αμέτρητες παρανομίες των μαγαζιών και την προκλητική διαπλοκή αρχών, επιχειρηματιών και τοπικών μαφιών. Δείχνει ότι εκεί που κυριαρχεί η αγορά, νόμος είναι το κέρδος.
Υψώνει ανάχωμα στην υποβάθμιση του δημόσιου χώρου, στις κιτς ξαπλώστρες, τα γκροτέσκα μπιτσόμπαρα που κακοποιούν αισθητικά και περιβαλλοντικά το φυσικό τοπίο.
Αντιστέκεται στην εμπορευματοποίηση ενός ακόμη δημόσιου αγαθού, αμφισβητώντας την καθαγιασμένη «βαριά βιομηχανία» του τουρισμού. Ένα σκίρτημα αποανάπτυξης μέσα στην καταθλιπτική λατρεία της ανάπτυξης, με κάθε μέσο και κόστος.
Η πετσέτα στην άμμο και η ξαπλώστρα στο μπιτσόμπαρο αντιπροσωπεύουν σήμερα δύο κόσμους ανταγωνιστικούς.
Ο κόσμος της άνεσης για τους λίγους, αλλά αποκλεισμού για τους πολλούς, της επιδεικτικής χλιδής αλλά και της εκπτώχυνσης της ζωής σε κατανάλωση.
Και ο κόσμος της αμεσότητας με τη φύση, της ζωής χωρίς τιμοκατάλογο, της εμπειρίας χωρίς τη διαμεσολάβηση του εμπορεύματος. Ο κόσμος της ελευθερίας.
Dimitris Tsirkas (FB)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου