Δούναι και λαβείν...

Τάσος Παππάς

Ερχονται αυξήσεις στα διόδια, όπως ανακοίνωσαν οι εταιρείες που τα διαχειρίζονται, και μάλιστα θα είναι μεγάλες. Ο κούκος αηδόνι θα στοιχίζει ένα ταξίδι σε κοντινό προορισμό. Τι κάνει η κυβέρνηση και ο αρμόδιος υπουργός; Εκφράζουν την... οργή τους. 

Και θα μείνουν εκεί; Οχι. Θα κάνουν συστάσεις, θα απευθύνουν εκκλήσεις, αλλά τίποτα παραπάνω. Γιατί; Μα, επειδή το κουμάντο ούτε έχει ούτε θέλει να το έχει σε τέτοια θέματα η πιο προοδευτική και η πιο φιλελεύθερη κυβέρνηση που έχει γνωρίσει ο τόπος την περίοδο της Μεταπολίτευσης.

Μας στέλνει το μήνυμα για το ποιος έχει το πάνω χέρι στη χώρα και ποιος είναι απλώς ο μεσάζων. Αυξήσεις-φωτιά και στη βενζίνη. Το διαπιστώνουν όσοι πάνε στα βενζινάδικα και στις μεγάλες πόλεις και στα τουριστικά μέρη. Τι κάνει η κυβέρνηση; Απλώς παρακολουθεί. Δυσφορεί, αλλά έως εκεί. Ούτε μπορεί ούτε σίγουρα θέλει να επέμβει. Τα κέρδη είναι απρόσμενα, σύμφωνα με την εκτίμηση μεγαλόσχημου επιχειρηματία του κλάδου.

Ωστε απρόσμενα κέρδη; Τι τύχη κι αυτή. Ετσι έχουν τα πράγματα στη χώρα μας. Η τύχη, ως γνωστόν, βοηθάει τους τολμηρούς, τους επιδέξιους και βεβαίως τους επιτήδειους. Οι άλλοι ας κόψουν τον λαιμό τους. Αλλωστε η ανισότητα είναι η φυσική τάξη. Οσοι λένε το αντίθετο και αγωνίζονται να βελτιώσουν την κατάσταση, είναι αιθεροβάμονες στην καλύτερη περίπτωση, αραχνιασμένοι λαϊκιστές στη χειρότερη. Ματαιοπονούν. 

Η λύση πάντως θα ήταν απλή, αν η συγκεκριμένη κυβέρνηση είχε άλλο προσανατολισμό και άλλες ταξικές αναφορές. Πώς απαντάς στα απρόσμενα κέρδη; Με αυστηρούς ελέγχους ίσως; Ακόμη καλύτερα, με απρόσμενη φορολογία ενδεχομένως; Βέβηλη σκέψη. Είναι δυνατόν η παρούσα κυβέρνηση να αποφασίσει να θίξει τα συμφέροντα των ολιγαρχών; Στα λόγια; Θορυβώδεις μεγαλοστομίες. Στην πράξη; Πέτρινη αδιαφορία. Μ’ αυτούς η σχέση της είναι αιμομικτική. Δούναι και λαβείν χρόνια τώρα.

Ακόμη περιμένουμε να φορολογηθούν τα υπερκέρδη που αποκόμισαν οι ιδιοκτήτες των εταιρειών και οι μέτοχοι. Αυτή κλείνει τα μάτια στην κερδοσκοπία τους, οι έλεγχοι που οργανώνει με τυμπανοκρουσίες είναι για τα προσχήματα (πιάνει κάποιους από τη μαρίδα), βουλώνει τ’ αυτιά για να μην ακούει τις κραυγές των πολιτών και οι ολιγάρχες τη βοηθούν με όλα τα μέσα που διαθέτουν. 

Αλλοι με οικονομική ενίσχυση (είναι πολυπληθής ο κομματικός στρατός που πρέπει να συντηρήσει το σύστημα Μητσοτάκη), άλλοι και με επικοινωνιακή υποστήριξη καθότι, όλως τυχαίως, μερικοί εξ αυτών έχουν και μέσα ενημέρωσης ή, για να ακριβολογούμε, μέσα χειραγώγησης.

Την ανηφόρα τραβάνε και οι τιμές των τροφίμων. Ο πληθωρισμός ροκανίζει το εισόδημα των αδύναμων στρωμάτων, αλλά η κυβέρνηση λειτουργεί σαν σχολιαστής. Οι παραγωγοί διαμαρτύρονται ότι δεν βγαίνουν, ότι οι έμποροι παίρνουν τα προϊόντα τους ελάχιστα πάνω από το κόστος παραγωγής και αυτά φτάνουν στα ράφια σε πενταπλάσιες τιμές. 

Πένονται οι παραγωγοί, θησαυρίζουν οι έμποροι, κάνουν πάρτι οι ιδιοκτήτες των σούπερ μάρκετ. Θα πάρουμε μέτρα, υποστηρίζουν οι αρμόδιοι υπουργοί στις εμφανίσεις τους στα φιλοκυβερνητικά δίκτυα σε χαλαρές συζητήσεις.

Αντίλογος δεν υπάρχει, είτε γιατί οι συντονιστές των εκπομπών αρνούνται να θέσουν επικίνδυνες ερωτήσεις είτε γιατί οι υπουργοί απαιτούν να μην έχουν απέναντί τους εκπροσώπους άλλων κομμάτων για να μη βρεθούν σε δύσκολη θέση και υποχρεωθούν να απολογηθούν και για αυτά που κάνουν και γι’ αυτά που δεν κάνουν. Παίζουν στο γήπεδό τους με στημένο διαιτητή, χωρίς VAR. 

Αν χρειαστούν αντιπολίτευση έχουν τους εαυτούς τους. Δύο σε ένα. Αμα έχεις το χρήμα, άμα έχεις και τους ιμάντες εξωραϊσμού της χυδαιότητας και της ρυπαρότητας, όλα είναι πιο εύκολα. Αλλωστε είναι νωπή η ετυμηγορία της κάλπης. Το 40 και κάτι τοις εκατό είναι μια αποστομωτική απάντηση στους μίζερους...

efsyn.gr