Ζωή και πολιτική με... πειθαρχία δημοσιονομική...

Οσοι και όσες στα κοινωνικά δίκτυα -και όχι μόνο- αποκαλούσαν τον πρωθυπουργό «γκαντέμη», καλό θα ήταν να το ξανασκεφτούν. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην πραγματικότητα υπήρξε ο πιο ευνοημένος από τις περιστάσεις πρωθυπουργός στα χρόνια ύστερα από την ντε φάκτο ελληνική χρεοκοπία του 2009-2010...

Οι απανωτές κρίσεις που δοκίμασαν τη διεθνή οικονομία από το 2020 μέχρι και σήμερα (κορονοϊός, πόλεμος στην Ουκρανία, υψηλός πληθωρισμός), με έναν μη αναμενόμενο τρόπο, λειτούργησαν με εντυπωσιακά ευνοϊκό τρόπο για την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό. Τρία χρόνια δημοσιονομικής «ευελιξίας» με δεκάδες δισ. ευρώ επιδοτήσεις ήταν ένα πολιτικό «μπόνους» που δεν τολμούσαν καν να φανταστούν ο Γιώργος Παπανδρέου, ο Αντώνης Σαμαράς κι ακόμη περισσότερο ο Αλέξης Τσίπρας.

Τα πολιτικά οφέλη αυτού του «μπόνους» καταγράφηκαν στις εκλογές (χωρίς βεβαίως το εκλογικό αποτέλεσμα να εξηγείται μόνο από αυτόν τον παράγοντα). Τα κοινωνικά οφέλη ήταν μια επιδότηση των πολιτικών λιτότητας έτσι σχεδιασμένη ώστε να ωφεληθούν προνομιακά και κατ' εξοχήν οι ανώτερες και μικρομεσαίες βαθμίδες της κοινωνικής πυραμίδας.

Ακόμη και τα διάφορα pass ήταν έτσι σχεδιασμένα ώστε η όποια ανακούφιση για τα λαϊκά στρώματα να είναι απόρροια της άμεσης επιδότησης επιχειρηματικών κλάδων των οποίων τα κέρδη απογειώθηκαν. Επιπρόσθετα, με τη μέθοδο του trickle down (που ασπάζονται όλοι οι νεοφιλελεύθεροι, μεταξύ αυτών και ο πρωθυπουργός) έφτασαν και μερικά ψιχία στις πιο ευάλωτες κοινωνικές ομάδες.

Η κυβέρνηση ήταν οτιδήποτε άλλο εκτός από «γκαντέμικη» ακόμη κι όταν χτύπησε την κοινωνία ο υψηλός πληθωρισμός: τα δημόσια ταμεία γέμισαν με πληθωριστικά υπερέσοδα και ο θηριώδης αποπληθωριστής του ΑΕΠ απογείωσε το ονομαστικό ΑΕΠ και μείωσε θεαματικά το δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ. Τα υψηλά ελλείμματα μειώθηκαν χωρίς δραστικές περικοπές δαπανών!

Τώρα όμως τα «μπόνους» τελειώνουν και η κυβέρνηση θα αναγκαστεί να γίνει δυσάρεστη όχι μόνο στον τομέα των δικαιωμάτων (εργασιακών, κοινωνικών και πολιτικών), αλλά και στον τομέα του εισοδήματος για τη μεγάλη πλειονότητα. Παρ' όλο που η πολιτική της θα «επιδοτηθεί» για το υπόλοιπο του 2023 ίσως και για ένα τμήμα του 2024 από τον πληθωρισμό, η λιτότητα θα αρχίσει να δείχνει τα «δόντια» της. Κι αυτή τη φορά, «ευελιξία» δεν θα υπάρξει…

Είναι η μεγάλη αλλαγή που έρχεται στην οικονομικο-πολιτική συγκυρία. Και μάλιστα σε συνθήκες που πυκνώνουν τα σημάδια μιας νέας διεθνούς οικονομικής κρίσης. Τα κοινωνικά και πολιτικά της αποτελέσματα θα αρχίσουν να γίνονται φανερά σε λίγους μήνες.

efsyn.gr