Νέα Αγχίαλος...

H Νέα Αγχίαλος είναι ένα όμορφο χωριουδάκι, ένας γαλήνιος τόπος, δίπλα σε μία αιωνίως ήρεμη θάλασσα· τον Παγασητικό. Το χωριό δεν περιβάλλεται από παρθένα πευκοδάση με «καύσιμη ύλη», ούτε βρίσκεται σε απάτητα βουνά. Δεν το διασχίζουν απρόσιτα φαράγγια, ούτε είναι... απροσπέλαστο χωρίς δρόμους. Το διατρέχει η παλιά εθνική οδός και τα πάντα γύρω του είναι καλλιεργημένα με προσβάσεις παντού. Αμπέλια, αραιοί ελαιώνες, οργωμένα χωράφια, λόφοι όπου η ψηλότερη άγρια βλάστηση είναι τα θυμάρια.

Η Νέα Αγχίαλος επίσης δεν είναι κανένας οικισμός αυθαιρέτων που κατασκευάστηκε στην τύχη ή σε επικίνδυνο μέρος. Όταν το 1906 μαυροθαλασσίτες πρόσφυγες εκδιωγμένοι από τις βουλγαρικές ακτές έφτασαν στην Ελλάδα, κτίστηκε εκεί ο οργανωμένος προσφυγικός αγροτικός οικισμός. Σε μία ακτή ανάμεσα σε άδενδρους λόφους. Με ένα καλό ιπποδάμειο ορθοκανονικό σύστημα, ευρείς δρόμους δημόσιους χώρους και καταμεσής, έναν εντυπωσιακό αρχαιολογικό χώρο όπου δεν μένει όρθιο λόγω των ανασκαφών ούτε λουλούδι. Η μοναδική βλάστηση σε όλη την έκταση είναι τα καλωπιστικά δεντράκια των δρόμων, τα ελάχιστα του περιπάτου της θάλασσας, όπως και ένα λιλιπούτειο άλσος δίπλα στις αρχαιότητες τριγυρισμένο από οικοδομικά τετράγωνα και άσφαλτο.

Με λίγα λόγια, η Νέα Αγχίαλος είναι ο ιδανικός οικισμός που δεν μπορεί να κινδυνεύσει από πυρκαγιά.

Σε λίγα χιλιόμετρα απόσταση βρίσκεται το στρατιωτικό αεροδρόμιο. Είναι ένα από τα εθνικά «οχυρά» της αεροπορίας, ένας πραγματικός αεροναύσταθμος. Φιλοξενεί μεγάλο στόλο πολεμικών αεροσκαφών που υπερασπίζονται καθημερινά τον εναέριο χώρο του Αιγαίου, καταφύγια, αντιαεροπορική άμυνα, αποθήκες, πιστοποιημένες από το ΝΑΤΟ υποδομές. Είναι ένα σύστημα με εκατοντάδες ετοιμοπόλεμους μάχιμους και κατάλληλες εγκαταστάσεις σχεδιασμένες να αντιμετωπίσουν επίθεση από αέρα, στεριά και θάλασσα. 

Το αεροδρόμιο ανατινάχτηκε. Η Νέα Αγχίαλος εκκενώθηκε. Είτε γιατί απειλείτο από τη φωτιά, είτε γιατί οι εκρήξεις απειλούσαν να τινάξουν τα πάντα στον αέρα. Τελικά και από τα δύο.

Η καταστροφή προκλήθηκε από μία φωτιά που έκαιγε για δύο ημέρες έναν καλλιεργημένο κάμπο χωρίς δάση, με δρόμους, δίπλα σε πόλεις και χωριά, κατοικημένο από εκατοντάδες χιλιάδες κατοίκους.

Εκκενώθηκαν όχι τίποτα απομονωμένοι δασικοί οικισμοί αλλά πόλεις, χωριά, οργανωμένες βιομηχανικές ζώνες. Λόγω μίας πυρκαγιάς που έκαιγε εθνικούς και αγροτικούς δρόμους, θάμνους και χωράφια.

Είναι προφανές ότι κάτι δεν πάει καθόλου καλά! Η πολιτική «τρεχάτε να σωθείτε με το 112» που εφαρμόζεται παντού από υπουργούς έως στρατηγούς με μια χούφτα πυροσβέστες και πιλότους να καλούνται να μας σώσουν αυτοθυσιαζόμενοι στην Εύβοια, στη Ρόδο, στην Αττική, στη Λαμία, στη Μαγνησία έδειξε τα όριά της.

Αν είναι έτσι, κινδυνεύουμε παντού. Δεν υπάρχει πλέον ασφαλής πόλη, συνοικία, οικισμός. Οποιαδήποτε πυρκαγιά μπορεί να κάψει τα πάντα, οποιοδήποτε αεροδρόμιο, ναύσταθμος, διυλιστήριο, εργοστάσιο χημικών ή εκρηκτικών, αποθήκη καυσίμων ή ό,τι άλλο μπορεί να εκραγεί ανά πάσα στιγμή. Αυτό είναι το τραγικό συμπέρασμα της ιστορίας της Νέας Αγχιάλου.

Στις εικόνες η Νέα Αγχίαλος με το "καθαρό" οργανωμένο σχέδιο πόλης και τους επίσης καθαρούς από άγρια βλάστηση λόφους της όπως φαίνεται από τον δορυφόρο και μία εικόνα λίγο μετά την οικοδόμηση του οικισμού, το 1915...

Από το Facebook του Νίκου Μπελαβίλα