26.7.23

Δεν θέλω να αντικρίσω τις στιγμές...


Με τόσες πτήσεις, τόσες προσθαλασσώσεις, τόση θερμοκρασία, τόση καταπόνηση ανθρώπων και υλικών, τόσες δυσκολίες στο ανάγλυφο του πεδίου, ήταν θέμα χρόνου στην τραγωδία των πυρκαγιών να προστεθεί και μια αεροπορική τραγωδία. 

Η πτώση τού Καναντέρ σε... χαράδρα της Εύβοιας, επιβεβαιώνει τον κανόνα ότι απέναντι στην αδιαφορία ασυνείδητων πολιτών, ακόμα και εγκληματιών εμπρηστών, και ενάντια ανοργάνωτων κρατικών μηχανισμών, υπάρχουν οι ήρωες. Υπάρχουν ανυστερόβουλοι υπερασπιστές τής ζωής τών άλλων προσφέροντας τη δική τους ζωή που τη στερούν από τους αγαπημένους τους. 

Στο ραδιόφωνο ακούω ότι το συνεργείο της ΕΡΤ που βρισκόταν στο σημείο, έχει «καθαρό» πλάνο από την στιγμή της πτώσης του πυροσβεστικού με τους δύο ήρωες πιλότους. Φαντάζομαι ότι η λήψη θα παίξει και θα ξαναπαίξει, πάλι και πάλι, σε όλα τα δελτία, ίσως από όλα τα κανάλια. Δεν θέλω να τη δω. 

Δεν θέλω να αντικρίσω τις στιγμές που δύο άνθρωποι ζούσαν την αγωνία τού τέλους τής ζωής τους. Την οποία κυριολεκτικά πρόσφεραν σε αυτόν τον άδικο πόλεμο.

Ήδη το βίντεο και οι φωτογραφίες καλπάζουν με ασύλληπτη ταχύτητα στο Διαδίκτυο.  
Μαγνητίζει ο τρόμος (των άλλων...)

Δ.Β.

Δεν υπάρχουν σχόλια: