Χωρίς σχέδιο...

Τη δεκαετία του ’70 τα ακραία καιρικά φαινόμενα ήταν 46 κατ’ έτος. Την τελευταία δεκαετία, όπως αποκαλύπτει το European Severe Storms Laboratory, ανήλθαν σε 10.000 τον χρόνο, ενώ εκτιμάται πως έως το 2030 θα έχουμε 40.000 ακραία φαινόμενα τον χρόνο. Κυρίες και κύριοι, η κλιματική κρίση είναι εδώ!...

Οι ειδικοί το γνωρίζουν και χρόνια τώρα προειδοποιούν, οι πολιτικοί είναι που δεν ήθελαν να διαβάσουν τις σχετικές εκθέσεις. Πάρτε τον Μητσοτάκη. Μόλις τις τελευταίες μέρες, και αφού κάηκε η Ρόδος και κόντεψε να του καεί μια παραθαλάσσια πτέρυγα μάχης με τα πυρομαχικά και τα καύσιμά της, άρχισε να εκφωνεί τη μαγική λεξούλα «κλιματική κρίση» και να ψελλίζει κάτι περί «αναπροσαρμογής σχεδιασμού» - αυτού που αποδείχθηκε είδος εν ανεπαρκεία δηλαδή…

Οταν, άλλωστε, οι ειδικοί αναφέρονται σε ακραία καιρικά φαινόμενα, εννοούν μια σειρά απ’ αυτά που ζήσαμε: χιονοπτώσεις, που φυσικά δεν συμβαίνουν μόνο βράδυ (όπως έλεγε ο Μητσοτάκης), αλλά μπλοκάρουν τη ζωή στην πόλη, χαλαζοπτώσεις που καταστρέφουν τις καλλιέργειες, ανεμοστρόβιλοι, καταρρακτώδεις βροχές και πλημμύρες, που ανατρέπουν την καθημερινότητα, ενίοτε προκαλούν θύματα και σίγουρα δημιουργούν προβλήματα στις υποδομές και στην οικονομία. Ενδεικτικά, για να καταλάβουμε το μέγεθος του προβλήματος, μια περσινή μελέτη του πανεπιστημίου του Ντάρτμουθ υπολόγισε ότι το κόστος μόνο των κυμάτων ζέστης στοίχισε στην παγκόσμια οικονομία κάτι σαν 16.000 -ναι, δεκαέξι χιλιάδες- δισεκατομμύρια δολάρια.

Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας υπολόγισε ότι έως το 2030 θα χάνεται το 2% των εργάσιμων ωρών λόγω υψηλών θερμοκρασιών, κάτι που το Harvard Business Review υπολόγισε πως ισοδυναμεί με ζημία 4.000 δισ. δολαρίων διεθνώς. Ο ΟΗΕ χτύπησε ήδη καμπάνα -και όχι απλό καμπανάκι- κινδύνου, ζητώντας άμεσα μέτρα. Μέτρα τα οποία αφορούν το ενεργειακό μείγμα αλλά και το συνολικό αναπτυξιακό πρότυπο. Ακριβώς αυτά για τα οποία η κυβέρνηση, που εδώ και έναν μήνα απαντά σε οτιδήποτε με ένα μονότονο «40% κι εσείς δεν καταλάβατε τίποτα», δεν έχει προβλέψει ούτε έχει προγραμματίσει τίποτα. Κολλημένη στην εκχώρηση κάθε δημόσιου εργαλείου σε ιδιώτες (φίλους) ψυχαναγκαστικά, και όχι απλώς ιδεοληπτικά, η κυβέρνηση δεν σχεδιάζει, δεν προγραμματίζει, δεν αξιοποιεί τα ευρωπαϊκά κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης για να δώσει στη χώρα την αναγκαία ώθηση σε ένα αύριο που είναι ήδη εδώ σήμερα.

Η ΑΥΓΗ