Καταγράφεται ένα όλο και πιο αυξημένο ενδιαφέρον για τα εσωκομματικά του ΣΥΡΙΖΑ και το ράλι της προεδρικής εκλογής. Να είναι γιατί φάνηκε ότι πρέπει να υπάρξει μία αντίρροπη δύναμη στην άνευ ορίων επέλαση της Δεξιάς;
Να είναι η ανησυχία για την τροπή που... μπορεί να πάρουν τα πράγματα στη χώρα; Να είναι έστω ότι πρέπει να βρεθούν «ειδήσεις τον Αύγουστο»; Το θέμα είναι ότι η εκλογή προέδρου του αριστερού κόμματος της χώρας έχει αρχίσει να γίνεται talk of the town και να κινεί ευρύτερα ενδιαφέροντα.
Υπάρχουν δύο βασικά ερωτήματα, όμως, που πρέπει να τα απαντήσουν οι υποψήφιοι πρόεδροι του κόμματος, τα μέλη του και οι υποστηρικτές του.
Το πρώτο είναι, αν έχει νόημα η απεύθυνση στους «πολλούς». Υπάρχουν αυτοί οι «πολλοί» και τι σχέση έχουν με το κλασικό σχήμα του «ταξικού υποκειμένου» με το οποίο διαμορφώθηκε η Αριστερά μετά τον 19ο αιώνα; Ναι, υπάρχουν οι πολλοί, αν και πολλές φορές είναι «αόρατοι». Είναι όλοι αυτοί που γνωρίζουν, που υφίστανται τις αντιθέσεις του καπιταλισμού, στη δουλειά τους, στην κοινωνία, ενίοτε και πάνω στο σώμα ή τη συνείδησή τους, είτε σε βαλκανική εκδοχή είτε σε βορειοευρωπαϊκή είτε σε νεοϋορκέζικη κ.λπ.
Ναι, αλλά υπάρχει ανάγκη για ένα αριστερό κόμμα σήμερα ή είναι καλύτερα ένας συμβιβασμός με κόμματα που έχουν αποδεχτεί τον κόσμο των αντιθέσεων και πρεσβεύουν ότι αν κερδίσουν οι λίγοι, κάτι θα περισσέψει και για τους πολλούς (π.χ. ένα pass, ένα voucher κ.λπ.);
Η απάντηση είναι ότι κι αν δεν ήθελε το κόμμα να είναι αριστερό, θα το γένναγε η ανάγκη. Οπότε ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να αναστοχαστεί όχι μόνο στο ερώτημα αν μπορεί να εκπροσωπήσει τους πολλούς, αλλά κι αν θέλει να είναι το κόμμα που το έχει ανάγκη ο κόσμος...
Φιλήμων Καραμήτσος
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου