Να εκμεταλλευθεί το πολιτικό «βέρτιγκο» στο οποίο ευλόγως βρίσκεται ο ΣΥΡΙΖΑ μετά το διπλό εκλογικό σοκ, εμπεδώνοντας με... στρατηγικό τρόπο την κυριαρχία της Δεξιάς στο πολιτικό σκηνικό της χώρας, επιχειρεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Και κάπως έτσι, ενσαρκώνει το «δόγμα Βορίδη», που πριν μερικά χρόνια φαινόταν ακραίο, περί «εξάντλησης των θεσμικών τρόπων ώστε να μην επανέλθει ποτέ στην εξουσία η αριστερά και οι ελαττωματικές (sic) της ιδέες».
Ακούγεται υπερβολικό, αλλά είναι έτσι ακριβώς: κάτι η απλή αναλογική, κάτι οι χαμηλωμένες προσδοκίες των πολιτών έπειτα από 10 χρόνια οικονομικής δυσπραγίας και Μνημονίων και δύο χρόνια πανδημίας, κάτι το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κατάφερε να προβάλει μία αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση εξουσίας, ο Κυριάκος Μητσοτάκης βρέθηκε, στην 21η Μαΐου αλλά και την 25η Ιουνίου, ενώπιον μίας πρωτοφανώς ευνοϊκής για τον ίδιο κατάστασης: να ηγείται του μόνου κόμματος εξουσίας που είχε απομείνει στη χώρα και το πολιτικό σκηνικό.
Για τώρα και για… πάντα
Η επιστροφή του πολιτικού σκηνικού και των συσχετισμών στη δεκαετία του ’50, όταν η ΕΡΕ έπαιζε… μόνη της και δεν μπορούσαν να αντιπολιτευθούν διάφορα κεντρώα και κεντρογενή μικρά και μικρομεσαία κόμματα αποτελεί για τον Κυριάκο Μητσοτάκη το ιδανικό «γήπεδο» για να εφαρμόσει τις πολιτικές του. Έτσι, τώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε κατάσταση εμφανούς πολιτικής αδυναμίας και σε κρίση ηγεσίας, ο πρωθυπουργός επιχειρεί να εκμεταλλευθεί με διττό τρόπο τη συγκυρία: δηλαδή, αφενός να αξιοποιήσει την «ακέφαλη» και ευαίσθητη πολιτικά κατάσταση του ΣΥΡΙΖΑ, αφετέρου να εκμεταλλευθεί πλήρως το γεγονός ότι έστω και έχοντας κυβερνήσει μία τετραετία, η εκκωφαντική διπλή εκλογική νίκη του τού έχει δώσει κάποιες εβδομάδες ως περίοδο ανοχής, όπου θα έχει και το μαχαίρι και το πεπόνι. Αν σ’ αυτά προστεθεί η κυριαρχία της ΝΔ και στους κοινοβουλευτικούς συσχετισμούς, όπως και η αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ να «μπλοκάρει» πράγματα και καταστάσεις στη Βουλή διαθέτοντας μόλις 47 βουλευτές, καθίσταται σαφές ότι για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, η… «πιο μεγάλη ώρα είναι τώρα».
Επιχείρηση «κλίνατε επί δεξιά»
Ο λόγος, φυσικά, για την άρση κάθε περιορισμού στην ψήφο των αποδήμων εν είδει, αλλά και των ομογενών εν γένει. Κι αυτό διότι στη χώρα ισχύει το «δίκαιο του αίματος» και, άρα, σε απλά ελληνικά, αν κάποιος μπορεί να αποδείξει την ελληνική καταγωγή του έστω και δύο ή τρεις γενιές πίσω, τότε δικαιούται να αποκτήσει ιθαγένεια -και, άρα, να εγγραφεί στους εκλογικούς καταλόγους. Συνεπώς, ο κ. «Γκας Πορτοκάλος» από το… Τάρπον Σπρίνγκς, που μπορεί να έχει 50 χρόνια να πατήσει σε ελληνικό έδαφος -ή ακόμη και τα παιδιά του, που δεν θα έχουν έρθει ποτέ στη χώρα μας- θα έχουν ίση βαρύτητα ψήφου με τους διαμένοντες εντός συνόρων Έλληνες. Μ’ άλλα λόγια, ο κ. Πορτοκάλος θα ψηφίσει τους όρους και τις προϋποθέσεις που ένα fund θα μας παίρνει το σπίτι ή το κατά πόσον θα μειώνεται ο ΦΠΑ ή ο ειδικός φόρος κατανάλωσης. Σύμφωνα με μετριοπαθείς υπολογισμούς, αν υπάρξει καμπάνια οργανωμένης εγγραφής αποδήμων και ομογενών στους εκλογικούς καταλόγους, τότε το εκλογικό σώμα μπορεί να μεγαλώσει ακόμη και κατά 3%, δηλαδή να αλλάξει κατά… 40%. Αυτό, λοιπόν, με δεδομένη την δεξιόστροφη ψήφο των «νοσταλγών» της πατρίδας τους, ανοίγει παράθυρο ευκαιρίας για μία μακρόχρονη πολιτική κυριαρχία της ΝΔ και για εκλογική εξαφάνιση της Κεντροαριστεράς και της Αριστεράς. Σημειωτέον ότι επειδή για να ισχύσει αυτή η διάταξη απαιτούνται 200 ψήφοι, ο Κυριάκος Μητσοτάκης μπορεί να αντλήσει στήριξη από τα κόμματα της Ακροδεξιάς, την «Πλεύση Ελευθερίας», αλλά και το ΠΑΣΟΚ. Και, αν γίνει αυτό, τότε όλα στη χώρα θα είναι διαφορετικά…
matrix24.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου