Καύσων...

«Ο καύσων αυτός χρειάζεται για να υπάρξει τέτοιο φως» έγραφε ο Ανδρέας Εμπειρίκος περπατώντας στο κέντρο της Αθήνας, όπου η άσφαλτος «μαλάκωνε κάτω από τα πόδια». 

Η ρομαντική αποτύπωση του καύσωνα στα... λόγια του ποιητή δύσκολα θα έβρισκε συμπαραστάτες στους σημερινούς κατοίκους, διαβάτες ή εργαζόμενους στην πρωτεύουσα, που υποδέχεται το πρώτο και, όπως προειδοποιούν οι ειδικοί, σφοδρό και επίμονο κύμα καύσωνα.

Η Ευρώπη μοιάζει να έχει μπει στον φούρνο. Κάθε χρόνο στις κεντρικές και βόρειες χώρες βλέπουμε ένα νέο ρεκόρ υψηλής θερμοκρασίας. Τις προηγούμενες ημέρες σημειώθηκαν οι υψηλότεροι μέσοι όροι θερμοκρασιών που έχει καταγράψει ποτέ ο πλανήτης, ενώ το ίδιο συμβαίνει και με την επιφάνεια των πάγων. 

Η κλιματική κρίση είναι εδώ και εξελίσσεται πολύ πιο σύντομα απ’ ό,τι υπολόγιζαν ακόμα και οι πιο απαισιόδοξοι επιστήμονες. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι στην Υποσαχάρια αλλά και στη Βόρεια Αφρική βιώνουν ήδη τις συνέπειες της κρίσης και αναζητούν ένα αύριο όπου θα έχουν πρόσβαση στο νερό. Οι κλιματικοί πρόσφυγες είναι η εικόνα από το άμεσο μέλλον του πλανήτη.

Η Μεσόγειος πεθαίνει μέρα με τη μέρα. Η υπερθέρμανση προκαλεί συνθήκες ασφυξίας στην πανίδα και στη χλωρίδα, θαλάσσια και χερσαία. Πόσο μακριά να είναι η εξέλιξη αυτή για τους ανθρώπους; 

Η κλιματική κρίση είναι εδώ. Αν και το αύριο του ίδιου του πλανήτη, των ζωών, των παιδιών μας κρέμεται από μια κλωστή, τα πολιτικά προγράμματα των κομμάτων στην Ελλάδα και όχι μόνο δεν ιεραρχούν το ζήτημα ως μείζονα προτεραιότητα, αλλά ως παρεμπίπτουσα ατζέντα - όταν δεν απουσιάζει εντελώς. 

Με το βλέμμα στη νέα εποχή, η κλιματική κρίση οφείλει να είναι στην πρώτη γραμμή των προτάσεων και των διεκδικήσεων. Δεν μπορούμε να μιλάμε για το πώς θα ζήσουμε καλύτερα αν δεν υπάρχει πλανήτης για να ζήσουμε...

ΑΥΓΗ