Χαρισματικός...

Τάσος Παππάς

Νέα αφορμή βρήκε ο πρόεδρος της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν για να δυσκολέψει την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ. Τούτη τη φορά ήταν το κάψιμο του Κορανίου σε διαδήλωση στη Στοκχόλμη:

«Η άθλια επίθεση στο ιερό μας βιβλίο, το Ιερό Κοράνι, στη... Στοκχόλμη, την πρωτεύουσα της Σουηδίας, μας εξόργισε όλους. Αυτή η διεστραμμένη αδιαφορία για τα συναισθήματα δύο δισεκατομμυρίων μουσουλμάνων δεν μπορεί να είναι συμβατή με τις πιο βασικές ανθρώπινες αξίες, πόσο μάλλον με την ελευθερία της σκέψης».

Μάλιστα. Η φράση «ελευθερία της σκέψης» από το στόμα του Ταγίπ Ερντογάν ακούγεται σαν κακόγουστο ανέκδοτο. Δεν την έχει σεβαστεί, δεν την έχει προστατεύσει. Το αντίθετο. Κυνήγησε και κυνηγά με τη βοήθεια της δήθεν ανεξάρτητης Δικαιοσύνης όσους και όσες πιστεύει ότι απειλούν την παντοδυναμία του.

Είτε είναι μέσα ενημέρωσης που δεν πειθαρχούν, είτε είναι πολιτικοί και ακτιβιστές που δεν εννοούν να καταλάβουν ότι αυτός είναι ο ένας και μοναδικός ηγέτης της Τουρκίας, στο ίδιο ύψος με τον Κεμάλ, για να μην πούμε και λίγο πιο πάνω από τον ιδρυτή της σύγχρονης Τουρκίας. Ωστόσο εκμεταλλεύεται επιδέξια τις καταστάσεις. Και ως προς αυτό πρέπει να το παραδεχτούμε πως είναι χαρισματικός.

Με την άνεση που του δίνει το εντυπωσιακό εκλογικό αποτέλεσμα στις πρόσφατες εκλογές στην Τουρκία, παρά τις προσδοκίες που είχαν οι δυτικές κυβερνήσεις ότι θα κατάφερνε η αντιπολίτευση να τον εκθρονίσει. Με την άνεση που του δίνει η κρίσιμη για τη Δύση γεωπολιτική θέση της Τουρκίας.

Με την άνεση που του δίνει το γεγονός ότι διοικεί μια χώρα 80 εκατομμυρίων κατοίκων, στην οικονομία της οποίας έχουν μεγάλα συμφέροντα πολλές δυτικές χώρες και δεν θα ήθελαν να τη δουν να καταρρέει γιατί θα πληγούν και οι ίδιες. Με την άνεση που του δίνει η αποδοχή από την πλευρά της Δύσης του ρόλου του να μεσολαβεί στην ουκρανική κρίση.

Με την άνεση που του δίνει η απροθυμία των δυτικών να τον τιμωρήσουν γιατί δεν συμμετέχει στον πόλεμο φθοράς του Πούτιν και αρνείται να τους ακολουθήσει στον δρόμο των κυρώσεων. Με την άνεση που του δίνει το γεγονός ότι «φιλοξενεί» πάνω από τρία εκατομμύρια πρόσφυγες και μετανάστες (σύμφωνα με τις εκθέσεις των αρμοδίων υπηρεσιών του ΟΗΕ είναι η χώρα με τον μεγαλύτερο αριθμό προσφύγων και μεταναστών) και μπορεί να εκβιάζει την Ευρώπη,... ενθαρρύνοντας τους ταλαίπωρους ανθρώπους να φύγουν με όλα τα μέσα για να αναζητήσουν αλλού στέγη.

Με την άνεση όλων αυτών των... πλεονεκτημάτων ο Ταγίπ Ερντογάν παίζει δυνατά τα χαρτιά που έχει και δεν δείχνει να βιάζεται να υποχωρήσει για να ικανοποιήσει τους δυτικούς. Διαπραγματεύεται από θέση ισχύος. Και αυτός το ξέρει και οι συνομιλητές του στη Δύση το ξέρουν και έχουν συμφιλιωθεί με την ιδέα ότι δεν μπορούν να τον αναγκάσουν να συμβιβαστεί χωρίς σοβαρά ανταλλάγματα.

Απαιτεί από τη Σουηδία να συμμορφωθεί προς τας υποδείξεις του, δηλαδή τη χώρα που κάποτε ήταν το καταφύγιο για κάθε κυνηγημένο. Απαιτεί από την Ευρωπαϊκή Ενωση να αυξήσει τη χρηματοδότηση της Τουρκίας για να συνεχίσει να κρατάει στην επικράτειά της τους πρόσφυγες και μετανάστες. Απαιτεί από τις ΗΠΑ να σταματήσουν να βάζουν εμπόδια για τον εκσυγχρονισμό των τουρκικών μαχητικών και να εγκαταλείψουν τον ρόλο προστάτη των Κούρδων που έχουν επιλέξει.

Ούτε η Τουρκία είναι μια ασήμαντη χώρα, ούτε ο Ερντογάν είναι ένας τυχαίος πολιτικός. Βρίσκεται πάνω από είκοσι χρόνια στο τιμόνι της Τουρκίας, έχει απαλλαγεί απ’ όλους τους εσωκομματικούς αντιπάλους του, έχει εξουδετερώσει την αντιπολίτευση. Η άποψη που κυριαρχεί στο πολιτικό προσωπικό της Ελλάδας ότι ο Ερντογάν είναι απομονωμένος διεθνώς και από στιγμή σε στιγμή θα φύγει από τη μέση, αποδεικνύεται εσφαλμένη...

efsyn.gr