Αν μη τι άλλο στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους της Λιθουανίας επιβεβαιώθηκε για ακόμη μία φορά ότι η Ρωσία από τη μια μεριά και οι ΗΠΑ-ΝΑΤΟ από την άλλη επενδύουν στη φθορά του αντιπάλου με την προσδοκία ότι ο χρόνος δουλεύει υπέρ τους.
Κανείς δεν περιμένει... πια μια επίθεση ή αντεπίθεση του Κιέβου ή της Μόσχας στο πεδίο της μάχης η οποία θα κρίνει ποιος θα είναι ο νικητής και ποιος ο ηττημένος.
Οπως κανείς δεν περιμένει βασικές αλλαγές στη στάση των κέντρων ισχύος του πλανήτη, παλαιών και προσφάτως αναδυθέντων, που στη συντριπτική τους πλειονότητα αρνήθηκαν να στηρίξουν και να υιοθετήσουν τις κυρώσεις που επέβαλε η Δύση στη Ρωσία.
Αντίθετα, η πρόσφατη ανταρσία Πριγκόζιν και η αδυναμία του Κρεμλίνου να τον τιμωρήσει ως πραξικοπηματία αμαύρωσαν δίχως αμφιβολία το αφήγημα της παντοδυναμίας του Πούτιν.
Ομως τα σενάρια εκτροπής δεν αφορούν πια μόνο τη Ρωσία, καθώς η εκλογική χρονιά 2024 θα είναι μια σκληρή δοκιμασία για τη δημοκρατική ομαλότητα, με ορατό τον κίνδυνο ο Τραμπ να διεκδικεί την επιστροφή του στον Λευκό Οίκο από το εδώλιο του κατηγορουμένου.
Με τα σημερινά δεδομένα, αν οι ΗΠΑ βυθιστούν στην εσωστρέφεια και σε μια σύγκρουση με απρόβλεπτη κατάληξη, δεν πρόκειται να υπάρξει χειραφέτηση της Ευρώπης, αλλά πολυδιάσπασή της.
Λίγες μέρες πριν από την εισβολή του Πούτιν στην Ουκρανία ο Μπάιντεν οριοθετούσε την εμπλοκή των ΗΠΑ και δήλωνε ευθέως ότι επενδύει στην απομόνωση και τη φθορά της Ρωσίας.
Οταν διαλύθηκαν οι φαντασιώσεις για πόλεμο τριών ημερών για την κατάληψη του Κιέβου, ο Πουτιν επέλεξε τη φθορά του αντιπάλου ως στόχο.
Εναν χρόνο μετά, η αντεπίθεση της Ουκρανίας εξαντλείται τώρα, αν δεν έχει ήδη εξαντληθεί στις αλλεπάλληλες και αδιαπέραστες γραμμές άμυνας των ρωσικών στρατιωτικών δυνάμεων.
Οπως κατέδειξε η ανταρσία Πριγκόζιν, ο αγώνας για τη νομή της εξουσίας στη Ρωσία αποτελεί μια σοβαρότατη απειλή για την ασφάλεια της χώρας.
Στις αρχές Δεκεμβρίου του 1991 η ομάδα Γέλτσιν επέβαλε εκβιαστικά στο Κίεβο και στο Μινσκ τη διάλυση της ΕΣΣΔ ως μόνο τρόπο για την έξωση του Γκορμπατσόφ από το Κρεμλίνο.
Πόλεμος φθοράς και αντοχής στον χρόνο με πρώτο και αδιαμφισβήτητο θύμα την Ε.Ε. των 27.
Είναι προφανές από τα παραπάνω ότι οι δίαυλοι επικοινωνίας Ρωσίας - ΗΠΑ έχουν ως προτεραιότητα να μην υπάρξει κλιμάκωση που θα τερμάτιζε τον πόλεμο φθοράς και θα οδηγούσε σε ανεπιθύμητη διάχυση της σύγκρουσης.
Γιώργος Καπόπουλος
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου