Η ντροπή του ΣΥΡΙΖΑ. Ναι, ναι η ντροπή του κόμματος είναι αυτοί που έγιναν βουλευτές, υπουργοί, στελέχη, νοματαίοι, κρυφο-επιχειρηματίες, χάρις στον Τσίπρα και τώρα στα ζόρια έχουν εξαφανιστεί, δεν έχουν χρόνο για εμφανίσεις στην τηλεόραση, πηγαίνουν για κάνα μισάωρο σε... καμιά νομαρχιακή επιτροπή, λένε μια καλησπέρα και… γεια σας.
Το γαμώτο είναι, ότι οι περισσότεροι εξ αυτών, ανήκουν στην προεδρική ομάδα και έχουν ευεργετηθεί πολλαπλώς.
Ακόμα, εκατοντάδες μέλη που στελέχωσαν τον κρατικό μηχανισμό δεν βάζουν πλάτη την δύσκολη ώρα.
Σε αυτούς να προσθέσω και ορισμένους «δημοσιογράφους» που θήτευσαν ως νεοσσοί στα ΜΜΕ του ΣΥΡΙΖΑ, έκαναν πασαρέλα τέσσερα χρόνια στα κανάλια με ύφος σαράντα καρδιναλίων, προτεινόμενοι από την ηγεσία και σε «συστημικά» Μέσα Ενημέρωσης, σε γραφεία Τύπου υπουργείων, στην ΕΡΤ, να αραδιάζουν διάφορες μπούρδες και τώρα; Τώρα, είτε κάποιοι είναι εξαφανισμένοι, είτε ορισμένοι είδαν με το καλημέρα ότι «ο Τσίπρας δεν μπορεί πλέον να σταθεί στην ηγεσία» όπως χαρακτηριστικά το είπε εκείνος ο μόνιμα μουντρούχος, αγέλαστος και κακότροπος τύπος από το avgi.gr, ή το «Κόκκινο» ούτε που θυμάμαι, όπου είναι βολεμένος.
Ε, βέβαια, αυτός το είπε πρώτος και δεν περίμενε καν να το πει ο Πρετεντέρης (που δεν το είπε).
Όλοι αυτοί, έχουν αφήσει σχεδόν μόνο του τον Τσίπρα, να ζητάει τις συγνώμες, να αναγνωρίζει τα λάθη, να προσπαθεί να βρει την καλή ψυχολογία, να κάνει αλλαγές σε πρόσωπα, να ψάχνει διαφορετικές πολιτικές προτεραιότητες και να αναζητά αλλαγή πολιτικών συσχετισμών.
Και αυτοί που έδωσαν τον τόνο στον ΣΥΡΙΖΑ όλα τα χρόνια με τους διάφορους «…ακισμούς»;
Α, αυτοί, παίζουν το ίδιο βιολί.
Στείρα άρνηση για όλα, εμμονές που έχουν ξεπεραστεί, χολή για αντιπάλους για όσους ασκούν κριτική και στα κρυφά να γλείφουν εκεί που έφτυναν.
Όπως στα κρυφά συναλλάσονταν με τους δεξιούς και τις «οικογένειες» για να «πέσουν τα κάστρα από μέσα» -κούνια που τους κούναγε- αρκεί να είναι ευχαριστημένοι με την… τιμολογιακή πολιτική.
Ας δώσει λοιπόν την μάχη ο Τσίπρας.
Ας στοχεύσει στο καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
Όποιο και να είναι αυτό.
Είτε συν, είτε πλην.
Ας επιχειρήσει να τα αλλάξει όλα.
Αν δεν το κάνει, η ευθύνη θα είναι αποκλειστικά δική του.
Δεν θα την μοιραστεί με καμιά συλλογική ηγεσία.
Γιατί απλούστατα αυτή δεν υπάρχει. Και δεν υπήρχε ποτέ...
Κάλχας
topontiki.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου