Δύο οι καταφανώς ηττημένοι των εκλογών. Κατ’ αρχάς ο ΣΥΡΙΖΑ, που έχασε δύο επιπλέον μονάδες σε σύγκριση με το ποσοστό του στις εκλογές της 21ης Μαΐου (από το 20,07% στο 17,83%) και πια καλείται να ξανασκεφτεί για τα πάντα:
ιδεολογική ταυτότητα, ηγεσία, στρατηγικές, συμμαχίες, απεμπλοκή από... πρόσωπα-βαρίδια, όπως ο Παύλος Πολάκης ή ο Νίκος Παππάς. Και κατά δεύτερο λόγο το ΜέΡΑ25, που, βραχυκυκλωμένο και από την επιπόλαιη ακαδημαϊκή θεωρητικολογία περί «Δήμητρας», δεν κατόρθωσε να υπερβεί το όριο του 3% και να μπει στη Βουλή.
Ολοι οι υπόλοιποι κομματικοί σχηματισμοί δικαιούνται να δηλώνουν νικητές. Και ήδη άρχισαν να το κάνουν, με ελάχιστα ελεγχόμενη έπαρση. Η Ν.Δ. θριάμβευσε και πάλι, διατηρώντας άθικτη τη δύναμή της: από το 40,79% στο 40,56%· οι λεγόμενοι «κυριακίστας» δεν ξέρουν με τι να πρωτοχαρούν: με την καθίζηση του ΣΥΡΙΖΑ, που λατρεύουν να τον απεχθάνονται, ή με τον προσωπικό θρίαμβο του κ. Κυριάκου Μητσοτάκη, στο πρόσωπο του οποίου η μεγαλοθυμία τους βλέπει συγκεντρωμένες όλες τις αρετές του κόσμου, και τίποτε το αρνητικό, ή έστω μέτριο.
Το ΠΑΣΟΚ, που ονειρευόταν τα έδρανα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, και το ΚΚΕ, που ονειρεύεται άλλη μια «λαϊκή αντεπίθεση», την ώρα εντούτοις που η μεγάλη λαϊκή μάζα έδωσε αλλού την εμπιστοσύνη της («παραπλανημένη», άλλη μια φορά…), κέρδισαν μισή εκατοστιαία μονάδα. Κέρδος που δικαιολογεί σαφώς μικρότερο ενθουσιασμό από αυτόν που χαρακτήρισε τις πρώτες πανηγυρικές δηλώσεις τους.
Με τη σκηνοθεσία του χαμόγελου, η Πλεύση Ελευθερίας, που «δεν είναι ούτε Δεξιά ούτε Αριστερά», δεν δυσκολεύτηκε να βρει τις ψήφους που χρειαζόταν για να συναριθμηθεί στις κοινοβουλευτικές δυνάμεις. Χάρη στην ευεξήγητη συνδρομή του μιντιακού «κατεστημένου», τελικά έσβησε ανώδυνα, σαν κυματάκι, αυτό που θα μπορούσε να αποβεί φουρτούνα: η ετσιθελική απομάκρυνση από τις εκλόγιμες θέσεις που επιφύλαξε η καπετάνισσά της σε μια ντουζίνα υποψηφίους που είχαν συλλέξει πολλούς σταυρούς.
Νικήτρια φυσικά και η Ακροδεξιά, που απέκτησε τριαδική κοινοβουλευτική εκπροσώπηση: στην Ελληνική Λύση προστέθηκαν οι Σπαρτιάτες, δηλαδή ο φυλακισμένος κληρονόμος του χρυσαυγίτικου εσμού Ηλίας Κασιδιάρης, και η «ευλογημένη των ουρανών» (και των παραεκκλησιαστικών οργανώσεων) Νίκη, επίσης «ούτε Δεξιά ούτε Αριστερά». Οι τρεις εκδοχές τού ακραίου εθνικισμού αγγίζουν αθροιστικά το 13%. Ενα σκοτεινό, δυσοίωνο δεκατριάρι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.