Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα 14χρονο αγόρι από το Μάλι που πνίγηκε στη Μεσόγειο αναζητώντας την ελπίδα στην ήπειρο του... Διαφωτισμού και των μεγάλων ιδεών. Στο εσωτερικό του μπουφάν του η μητέρα του είχε ράψει τον έλεγχο με τους βαθμούς του από το σχολείο. Δεν είχε ούτε διαβατήριο ούτε χρήματα. Μόνο τους βαθμούς από το σχολείο είχε μαζί, που ήταν μάλιστα ό,τι καλύτερο είχε να επιδείξει στους λευκούς όταν θα τους χτυπούσε την πόρτα ζητώντας ένα κομμάτι ασφάλειας και ελπίδας. Τα «άριστα» που είχε καταφέρει να μαζέψει το αγόρι πίστευε πως ήταν το καλύτερο διαβατήριο για μια νέα ζωή μακριά από τη φτώχεια, την πείνα και τους πολέμους. Μόνο που αυτούς τους βαθμούς δεν κατάφερε ποτέ να τους δείξει, μιας και το πλοίο βυθίστηκε και το πτώμα του παιδιού ξεβράστηκε σε κάποια ακτή της Ιταλίας.
Η ιστορία του παιδιού -που κανείς ποτέ δεν έμαθε το όνομά του- έγινε γνωστή μέσα από τη διήγηση της Ιταλίδας ιατροδικαστή Cristina Cattaneo που διενήργησε τη νεκροψία στο πτώμα του 14χρονου. Το αγόρι από το Μάλι είναι ένα από τα χιλιάδες ανώνυμα θύματα ενός ακήρυχτου πολέμου που πληρώνουν το ακριβότερο τίμημα που ένας άνθρωπος μπορεί να πληρώσει αναζητώντας τη σωτηρία. Ένα παιδί που στο μπουφάν του είχε ραμμένους μερικούς αριθμούς έγινε και το ίδιο ένας άψυχος αριθμός στον μακρύ κατάλογο των ανεπιθύμητων, που είτε τους πεις πρόσφυγες είτε τους πεις μετανάστες καμία σημασία δεν έχει.
Τέσσερα χρόνια πέρασαν από τον θάνατο του παιδιού από το Μάλι και η ιστορία του ξεχάστηκε, όπως θα ξεχαστούν και οι ιστορίες των σημερινών νεκρών, μέχρι τους επόμενους νεκρούς που από άνθρωποι γίνονται αριθμοί στα λογιστικά βιβλία της Ευρώπης των μεγάλων ιδεών.
Πέτρος Κατσάκος
Η ΑΥΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου