Αρχηγού παρόντος...

Παντελής Μπουκάλας

Παρότι τα τελευταία χρόνια έχει γίνει του συρμού να ομνύουν οι κομματικοί αρχηγοί ακόμα και στην έρμη την άμεση δημοκρατία, τα κόμματά μας ήταν και παραμένουν αρχηγικά, ενίοτε δε και προσωπολατρικά. 

Οσα γεννήθηκαν τα τελευταία χρόνια, με εμβρυουλκό τα μνημόνια, ήρθαν στον... κόσμο ταυτισμένα με τον ιδρυτή τους. Συχνά μάλιστα το ονοματεπώνυμο του γενάρχη-σφραγιδοκράτορα μπαίνει δίπλα στον τίτλο του κόμματος, στα ψηφοδέλτια, ώστε να διευκολύνονται οι όχι και λίγοι ψηφοφόροι που δεν έχουν γερή εποπτεία των πολιτικών πραγμάτων.

Τα παλαιότερα κόμματα, όσα έχουν απομακρυνθεί προ πολλού από τα γενέθλιά τους, ταυτίζονται με τον εκάστοτε νέο πρόεδρό τους. Οπως κι αν έχει εκλεγεί, από ευρεία βάση ή από μικρό σώμα στελεχών, διοικεί το κόμμα του συγκεντρωτικά, εμπιστευόμενος ελάχιστους συνεργάτες του. 

Οσο για τα κόμματα που έχουν ήδη κατεβάσει ρολά κι απόμειναν υποσημειώσεις στις δέλτους της πολιτικής μας προϊστορίας, υπάρχουν στη συλλογική μνήμη με την αχνή φωτογραφία του αρχηγού τους, όχι με τα αρχικά ή τον πλήρη τίτλο τους. Πόσοι άραγε από το διαρκώς ανανεούμενο εκλογικό σώμα θα μπορούσαν να αποκωδικοποιήσουν το ακρωνύμιο ΚΕΠ, αν δεν τους δείχναμε μια πόζα του κ. Δημήτρη Αβραμόπουλου; 

Ή τα αρχικά ΠΟΛ.ΑΝ., αν δεν τους βοηθούσαμε με μια φωτογραφία του κ. Αντώνη Σαμαρά; Εκτός του κ. Σταύρου Θεοδωράκη, πόσους άλλους του «Ποταμιού» θυμούνται οι πολίτες; Και είναι περισσότεροι αυτοί οι γεροί μνήμονες απ’ όσους θυμούνται πώς λεγόταν το κόμμα της κ. Ντόρας Μπακογιάννη, ή τα δύο κόμματα που ίδρυσε καλού-κακού ο κ. Ανδρέας Λοβέρδος;

Και τότε, ενδέχεται να ρωτήσει κανείς, αφού όλα τα κόμματα είναι αρχηγικά, γιατί δεν έσπευσαν όλοι οι πρόεδροι να εκμεταλλευτούν το εθιμικό δικαίωμά τους και να αναδιευθετήσουν τη λίστα των υποψηφίων κατά τη βολή τους; Κανέναν λόγο δεν είχε βέβαια ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης να δώσει λαβές για παράπονα, παρ’ όλη τη βεβαιότητά του ότι δεν θα έπαιζαν σχεδόν πουθενά, λόγω της πρωτοφανούς στα μεταπολιτευτικά χρονικά υπεροπλίας του στα κάθε λογής ΜΜΕ. 

Κανέναν λόγο δεν είχε ο κ. Αλέξης Τσίπρας να προσθέσει μία ακόμα αιτία εσωστρεφούς γκρίνιας στο μουδιασμένο κόμμα του. 

Οσο για τον κ. Νίκο Ανδρουλάκη, σκέφτηκε κάποια στιγμή να μεροληπτήσει υπέρ του αποτυχόντος κ. Λοβέρδου, αναβαθμίζοντάς τον σε εκλόγιμη θέση, ωστόσο η αριστερά του κατάλαβε έγκαιρα τι πήγαινε να ποιήσει η δεξιά του και τη σταμάτησε. Η συνέχεια αύριο...

Καθημερινή