«Το θέμα είναι -μου λέει αγαπημένη φίλη στο τηλέφωνο- τι ψηφίζουμε τώρα. Δεν έχουμε καιρό για επαναστοχασμό, τι έφταιξε, τι φταίει και λοιπά ιδεολογικοφανή, αριστερής πάντα κοπής». Καταλαβαίνω πόσο θλιβερό είναι να κυριαρχούν αυτοί οι άνθρωποι [της Ακροδεξιάς].
Ελεγε ένας φωτισμένος προσωκρατικός φιλόσοφος ότι «είναι άσχημο πράγμα να διοικείται κανείς από... κατώτερο άνθρωπο -χαλεπόν άρχεσθαι υπό χερείονος» (Δημόκριτος: DK 68 75). Ταυτόχρονα όμως, για να πούμε και τα της απλής αναλογικής και πόσο ηλίθια φέρθηκαν όλα τα αριστερά κόμματα, ο ίδιος φιλόσοφος είχε αποφανθεί ότι «οι άμυαλοι είναι καλύτερα να διοικούνται παρά να διοικούν -κρέσσον άρχεσθαι τοις ανοήτοισιν ή άρχειν».
Δεν ήθελαν τα ηρωικά αυτά, ένδοξα σε αγώνες, κόμματα της Αριστεράς να συνεργαστούν και να αποκτήσουν την πλειοψηφία, με άνεση μάλιστα; Ε, ας τρέχουν τώρα, άλλα να περισώσουν ό,τι μπορούν για να μη χάσουν κάθε μπούσουλα και κάθε αξιοπιστία και αξιοπρέπεια, άλλα να «εισπηδήσουν» στο ελληνικό Κοινοβούλιο, παντί τρόπω, και άλλα να επαναπαύονται στην αίγλη ενός μικρού ποσοστού, που τα διατηρεί όμως ακέραια στην ελάσσονα αντιπολίτευση, θεωρώντας μάλιστα ότι είναι τα μόνα [το μόνο!] που ασκεί πραγματική αντιπολίτευση.
Δεκάδες κόμματα και κομματίδια της Αριστεράς είναι πεπεισμένα ότι οι «αρχηγοί» τους κατέχουν τη μοναδική αλήθεια για τη σωτηρία του κόσμου. Καλώς, αλλά ο κόσμος της Αριστεράς δεν πάει καλά, τι να κάνουμε; Τι να απαντήσει κανείς στην ερώτηση, την αγωνιώδη, της φίλης «τι ψηφίζουμε τώρα»; Θεωρητικά μπορεί να πει ο καθείς ό,τι γουστάρει [και ίσως να έχει και δίκιο], το τώρα όμως είναι αμείλικτο.
Αμα δεν βάλει μυαλό η Αριστερά, θα διοικείται από τους ελάσσονες, τους χερείονες [τους άχρηστους -αλλά τόσο ικανούς να εμφανίζονται μια γροθιά όταν κατέρχονται στις εκλογές με μοναδικό στόχο την κατάληψη της εξουσίας, απέναντι μάλιστα σε έναν μισητό αντίπαλο του οποίου επιδιώκουν την εξαφάνιση με κάθε μέσον, ανέντιμο μέσον]. Ποτέ βέβαια δεν σηκώνει κανείς τα χέρια, αλλά πρέπει να βάλει κάτω την κούτρα του και να τη στύψει κομμάτι, να δει πού πάνε τα πράγματα στην Ελλάδα [και παντού στη Δύση].
Αμα η γκλάβα δεν κατεβάσει κάτι αισιόδοξο, ας αφήσουμε τον χρόνο στην ησυχία του καθώς και τους αχρείους που με άνεση εξουσιάζουν, λοιδορώντας έκδηλα την αδυναμία των κομμάτων της Αριστεράς να αντιληφθούν τι συμβαίνει στη νυν πραγματικότητα, στις νέες συνθήκες εργατικής συνείδησης [ποιας συνείδησης την ώρα που ο πάσα ένας διαθέτει το τελευταίο μοντέλο κινητού, που μόνο αυγά δεν τηγανίζει, αλλά διεκπεραιώνει όλα τα καταναλωτικά σκουπίδια-επιθυμίες του καθενός; Είπαμε, η χώρα δεν πάει καλά [και ίσως πρέπει να περάσει από αυτό το στάδιο μη καλοσύνης -για να μην πούμε κακίας].
Στρέφουμε όλοι τα νώτα μας στη Δεξιά και καλά κάνουμε -εκείνο που δεν κάνουμε [και αυτό φαίνεται σχεδόν σίγουρο] είναι ότι δεν αναρωτιόμαστε μήπως και εμείς έχουμε μεταλλαχθεί σε δεξιόμορφα όντα και μήπως η συνείδησή μας δεν είναι αυτή που λέει η Ιστορία ότι ήταν έως τούδε. Ο καθείς, λοιπόν, και ο «φωτισμός» του...
Γιώργος Σταματόπουλος
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου