Κατανοώ την ψυχολογική ανάγκη προσέγγισης της πλήρους επικράτησης του Ερντογάν στην Τουρκία με διατύπωση ευσεβών πόθων. Ωστόσο, δεν τη συμμερίζομαι.
Η... ουσιαστική ανάλυση της "μονιμοποίησης" Ερντογαν στην εξουσία της γείτονος δε γίνεται με γονατογραφήματα της στιγμής. Ούτε με εκφράσεις ελπίδας για αλλαγή πλεύσης της Άγκυρας απέναντι στη χώρα μας.
Ο Ερντογάν, χωρίς ουσιαστικούς εσωτερικους αντιπάλους πια, θα συνεχίσει -- και ενδεχομένως θα κλιμακώσει -- την διεκδικητικη
και αναθεωρητική στάση του προς την Ελλάδα.
Δυστυχώς και εμείς και, συνήθως, όλοι οι Ευρωπαίοι κάνουν διαχρονικά -- κατι ξέρω αφου μελετω και αναλύω την Τουρκία ως δημοσιογράφος από το 1976 -- το λαθος να αναλύουν την γειτονική μας χώρα με ευρωπαικές και δυτικές "προδιαγραφές". Το ίδιο κάνουν και σήμερα, λίγες ώρες μετά τον θρίαμβο Ερντογάν, σχεδόν όλα τα δυτικά μέσα. Μεγα σφαλμα.
Απλά εύχομαι οι αρνητικές εκπλήξεις ενός ενισχυμένου στην γεωπολιτική του αυτοπεποίθηση ηγέτη στην Άγκυρα να μην ακυρώσουν στο άψε σβήσε τις θεμιτές, αλλά όχι βάσιμες ελπίδες για επίδειξη διαλλακτικότητας από την πλευρά του.
Evangelos Antonaros (FB)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου