Ατάκες του Πάγκαλου που έγραψαν ιστορία...

Αναμφίβολα ο Θεόδωρος Πάγκαλος υπήρξε μια απ' τις εκρηκτικές αλλά και συχνά αιρετικές πολιτικές φυσιογνωμίες του τόπου. Και σήμερα με αφορμή τον θάνατό του, πολλοί χρήστες των social media θυμήθηκαν ατάκες του που έμελλε να μείνουν στην ιστορία, ενώ ακόμα και σε συλλυπητήριες δηλώσεις μπορεί να ανιχνεύσει κανείς τη διάσταση απόψεων που είχε ακόμα με στενούς συνεργάτες του.

Ίσως... η πιο χαρακτηριστική ατάκα που είχε πει ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ ήταν το «μαζί τα φάγαμε», που είχε πει το 2010 για να δικαιολογήσει τα μνημόνια και να κάνει διάχυση ευθυνών για το πώς άδειασαν τα ταμεία της χώρας.

Στις 21 Σεπτεμβρίου του 2010, όντας αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Παπανδρέου, είχε πει στη Βουλή, κατά τη διαβούλευση του νομοσχεδίου για την κατάργηση και τη συγχώνευση υπηρεσιών, οργανισμών και φορέων του δημοσίου τομέα τα εξής: «Η απάντηση εις την κατακραυγή που υπάρχει εναντίον του πολιτικού προσωπικού της χώρας "πώς τα φάγατε τα λεφτά", που μας ρωτάει ο κόσμος, είναι αυτή: Σας διορίσαμε. Τα φάγαμε όλοι μαζί. Μέσα στα πλαίσια μιας σχέσης πολιτικής πελατείας, διαφθοράς, εξαγοράς και εξευτελισμού της έννοιας της ίδιας της πολιτικής».

κής».

Αλησμόνητη βέβαια είναι και η φράση «θα πείτε ότι την σημαία την πήρε ο αέρας!» που του απέδωσε ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ, Ναύαρχος Χρήστος Λυμπέρης, το 1996 για την υποστολή της σημαίας στα Ίμια. 

Χρόνια μετά ο βετεράνος πολιτικός έγραφε σε βιβλίο του ότι «οι πατριδοκάπηλοι πάσης φύσεως και διάφοροι άκαπνοι "ελληναράδες" έχουν θεωρήσει μεγίστη προδοσία την αφαίρεση της σημαίας του δημάρχου Καλύμνου από τη νησίδα Ίμια και τη μεταφορά της "εν τιμή" από το αποχωρούν απόσπασμα. Η απόφαση ελήφθη αποκλειστικά από τους συμμετέχοντες στη συζήτηση στο Πολιτικό Γραφείο».

Και συνέχιζε με μια παραδοχή: «Είναι αλήθεια ότι εγώ συνηγόρησα υπέρ της αφαίρεσης της σημαίας και είπα ότι σημαία-σύμβολο δεν είναι οποιοδήποτε πανί με τα εθνικά χρώματα βάζει ο καθένας κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες όπου και όποτε του καπνίσει. Σημαία-σύμβολο, και μάλιστα κάτω από τέτοιες περιστάσεις, είναι σημαία επίσημη, με σταθερή βάση, γερά προσδεμένη, φρουρούμενη και επιτηρούμενη».

Viral για την εποχή είχε γίνει και αθυρόστομη απάντηση που είχε δώσει σε δημοσιογράφο κατά την είσοδό του στη Βουλή. Στην ερώτηση «σας προβληματίζει η επιστολή Σημίτη;», αποκρίθηκε «δε γ@@@@ πρωί πρωί»

 

Στην ιστορία έμεινε και η εμφάνισή του σε εκπομπή με παρουσιαστή τον Γιάννη Πρετεντέρη, όπου καλεσμένος ήταν και ο ακροδεξιός Κωνσταντίνος Πλεύρης. Τότε ο Θ. Πάγκαλος είχε τονίσει ότι αρνείται να κάνει διάλογο με τον Πλεύρη. «Εάν κ. Πάγκαλε επικρατούσαν οι ιδέες μας, εσείς στη δημόσια ζωή δεν θα είχατε θέση» είπε ο Πλεύρης. «Θα ήμουν προ πολλού νεκρός, πιθανόν κάτι σαν σαπούνι, κάτι τέτοιο», καθώς «ένα σαπούνι δεν μπορεί να μιλάει με ένα πολιτικό αρχηγό» παρατήρησε δηκτικά τότε το στέλεχος του ΠΑΣΟΚ με τον Πλεύρη ανερυθρίαστα σε μια εκπομπή - «πλυντήριο» της Χρυσής Αυγής, να λέει πως «πράγματι ο κ. Πάγκαλος για σαπούνι είναι άξιος» και «όλος του ο όγκος αξίζει για σαπούνι και τίποτα παραπάνω».

Η εκπομπή έμεινε ιστορική για τον πρόωρο τερματισμό της, όταν ο τότε υπουργός Εξωτερικών αποχώρησε από το πλατό υπό τα γιουχαΐσματα προσκεκλημένων χρυσαυγιτών.

Χαρακτηριστική έγινε και η αναφορά του στον Δημήτρη Αβραμόπουλο ως «Κύριο τίποτα», στη μάχη που έδωσαν για τη δημαρχία της Αθήνας τον Οκτώβριο του 1994. «Δεν έχω μετανιώσει γι’ αυτά που έλεγα προεκλογικά. Η πολιτική είναι άγριο σπορ. Δεν είναι μπάσκετ» είχε δηλώσει μετά.

Αίσθηση και πληθώρα σχολίων είχε προκαλέσει τα τελευταία χρόνια και για μια δήλωση που είχε κάνει για την οικονομική του κατάσταση. «Να βγω να πάω πού; Και πώς να βγω; Με τι χρήματα. Από τη μία κινδυνεύει η σωματική μου ακεραιότητα από ακροδεξιά και ακροαριστερά υποκείμενα. Από την άλλη, η βουλευτική σύνταξη ανέρχεται στο ποσό των 370 ευρώ» έλεγε σε συνέντευξή του στο «Πρώτο Θέμα», δηλώνοντας πως βρίσκεται κάτω από τα όρια της φτώχειας, ενώ γενικά ήταν γνωστό επί σειρά ετών απ' τις δηλώσεις πόθεν έσχες πως ήταν ένας απ' τους πολιτικούς με μεγάλη ακίνητη περιουσία.

Και η υπόθεση Οτσαλάν

Μεγάλος «λεκές» στην πολιτική του σταδιοδρομία ήταν αναμφίβολα η σύλληψη του Κούρδου Αμπντουλάχ Οτσαλάν, ιδρυτή ηγέτη του PKK, απ' τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες ενώ ο Θ. Πάγκαλος ως υπουργός Εξωτερικών τότε της Ελλάδας είχε υποτίθεται δώσει έγκριση για τη μεταφορά του Τούρκου καταζητούμενου στην ελληνική πρεσβεία της Κένυας και είχε εξασφαλίσει δίοδο για τον Οτσαλάν προς την Ολλανδία σε συνεργασία με τις κενυατικές αρχές. Η υπόθεση αυτή κατέληξε σε φιάσκο, που όχι μόνο οδήγησε στη φυλακή τον Κούρδο ηγέτη του PKK αλλά προκλήθηκε πολιτική κρίση στην Ελλάδα που οδήγησε στην παραίτηση τριών υπουργών, συμπεριλαμβανομένου και του Πάγκαλου.