Πρώτο θέμα σε όλο τον αθλητικό «πλανήτη» έχει γίνει η νέα ρατσιστική επίθεση που δέχθηκε ο Βινίσιους της Ρεάλ Μαδρίτης στο εκτός έδρας παιχνίδι με τη Βαλένθια στο Μεστάγια, όπου οπαδοί έφτασαν στο σημείο να τον αποκαλούν «πίθηκο». Σχολιάζοντας τον ρατσισμό που... εξακολουθεί να ζει και να βασιλεύει στα γήπεδα, ο Δημήτρης Κωνσταντινίδης γράφει στο gazzetta.gr:
Και στην περίπτωση του Βινίσιους, όπως και σε πολλές άλλες (και στην Ελλάδα) η προσέγγιση είναι «Έλα μωρέ για να τον πειράξουν το έκαναν. Για να του χαλάσουν το μυαλό». Κάπως έτσι όμως έχουμε φτάσει στην πλήρη ηθική κατάπτωση και στα γήπεδα.
Είναι πολλά πλέον τα χρόνια που καθυβρίζονται μανάδες και οικογένειες, θρησκευτικά και εθνικά σύμβολα και νεκροί, χωρίς επιτπτώσεις. Όποιος λέει ότι, αν όλα αυτά αντιμετωπιστούν με βαριές τιμωρίες είτε την ώρα που γίνονται, είτε αφού καταγραφούν η κατάσταση θα βελτιωθεί σημαντικά, θα χαρακτηριστεί γραφικός. Η αλητεία έχει διαχυθεί μέσα στην κοινωνία, οπότε κάθε τέτοια συμπεριφορά δικαιολογείται με την περίφημη ατάκα «τα γήπεδα δεν είναι εκκλησία».
Αποκλείουμε λοιπόν τον σεβασμό απέναντι σε αυτούς που εργάζονται μέσα σε αυτά, καθώς δεν είναι…χώρος θρησκευτικής λατρείας. Άρα οπουδήποτε αλλού επιτρέπεται η ίδια συμπεριφορά. Σα να λέμε ότι αν εσύ δουλεύεις σε συνεργείο ή ταμείο τράπεζας ή οπουδήποτε αλλού πρέπει να έρχεται στη δουλειά σου ο πελάτης και φωνάζει:
«Δούλευε πιο γρήγορα ρε λευκό ρεμάλι μη σου… το σπίτι, την οικογένεια και τη μανούλα». Όχι; Θα μου πείτε ότι οι αθλητές παίρνουν πολλά ε; Άρα τι; Αν τα παίρνατε και εσείς θα έπρεπε να κάτσετε να τα ακούστε και να μην αντιδράσετε προκειμένου να μην πει κάποιος ότι… τσιμπήσατε και χειραγωγηθήκατε;...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου